- ἐπόνει τοῖσ κακοῖσ ἡ Σπάρτη. (Demades, On the Twelve Years, 32:1)
(데마데스, On the Twelve Years, 32:1)
- παρακελεύεται δὲ καὶ καρτερεῖν ἐπὶ τοῖσ παροῦσι καὶ θαρρεῖν περὶ τῶν μελλόντων, ἐπισταμένουσ ὅτι τὰσ τοιαύτασ συμφορὰσ αἱ πόλεισ ἐπανορθοῦνται πολιτείᾳ χρηστῇ καὶ πολέμων ἐμπειρίαισ, ἐν οἷσ προεῖχεν ἡ Σπάρτη τῶν ἄλλων πόλεων. (Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 9 2:1)
(디오니시오스, De Isocrate, chapter 9 2:1)
- Σπάρτη μὲν ὠμὴ καὶ πεποίκιλται τρόπουσ, τὰ δ’ ἄλλα μικρὰ κἀσθενῆ· (Euripides, Suppliants, episode 2:20)
(에우리피데스, Suppliants, episode 2:20)
- δοκεῖ μοι καὶ ὅτι Ἀθῆναι πόλισ ἐστὶν ἐν τῇ Ἀττικῇ καὶ Κόρινθοσ ἐπὶ τῷ Ἰσθμῷ καὶ Σπάρτη ἐν Πελοποννήσῳ μὴ εἰδέναι. (Lucian, Pseudologista, (no name) 12:3)
(루키아노스, Pseudologista, (no name) 12:3)
- ἐμοὶ δὲ γῆ μὲν πατρὶσ οὐκ ἀνώνυμοσ Σπάρτη, πατὴρ δὲ Τυνδάρεωσ. (Aristophanes, Thesmophoriazusae, Episode14)
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Episode14)
- πλὴν ἐρῶ γε ἤδη τῆσ Ἑλένησ καὶ οὐκ οἶδ’ ὅπωσ καὶ ὁρᾶν αὐτὴν οἰόμαι καὶ πλέω εὐθὺ τῆσ Ἑλλάδοσ καὶ τῇ Σπάρτῃ ἐπιδημῶ καὶ ἐπάνειμι ἔχων τὴν γυναῖκα ‐ καὶ ἄχθομαι ὅτι μὴ ταῦτα ἤδη πάντα ποιῶ. (Lucian, Dearum judicium, (no name) 15:9)
(루키아노스, Dearum judicium, (no name) 15:9)
- ὡσ ἔγωγε ἤν ποτε ἐπιδημήσω τῇ Σπάρτῃ καθ’ ὃν καιρὸν ταῦτα δρῶσι, δοκῶ μοι τάχιστα καταλευσθήσεσθαι δημοσίᾳ πρὸσ αὐτῶν, ἐπιγελῶν ἑκάστοισ, ὁπόταν ὁρῶ τυπτομένουσ καθάπερ κλέπτασ ἢ λωποδύτασ ἤ τι ἄλλο τοιοῦτον ἐργασαμένουσ. (Lucian, Anacharsis, (no name) 39:8)
(루키아노스, Anacharsis, (no name) 39:8)
- μὴ ἐρήμην, ὦ γενναῖε, μηδὲ τῶν ἀνδρῶν ἀπόντων μόνοσ αὐτὸσ λέγων οἰού κρατεῖν ἔσται γάρ τισ ὁ καὶ ὑπὲρ ἐκείνων σοι τὰ εἰκότα ἐν Σπάρτῃ ἀντερῶν. (Lucian, Anacharsis, (no name) 40:1)
(루키아노스, Anacharsis, (no name) 40:1)