헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ μίαν καθελόντεσ τὴν Ἀθηναίων δυναστείαν πολλὰσ τὰσ παρ’ αὑτῶν ἀντεισῆγον, αἳ οὐκ Ἀθήνησιν οὐδ’ ἐν Σπάρτῃ διὰ τέλουσ κακῶσ ἐποίουν τοὺσ ἀρχομένουσ, ἀλλ’ ἐν αὐτοῖσ τοῖσ σφετέροισ ἑκάστου χωρίοισ συνεχῶσ ἱδρυμέναι καὶ οἱο͂ν συμπεπλεγμέναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 14:4)
ἡμετέραισ βουλαῖσ Σπάρτη μὲν ἐκείρατο δόξαν, Μεσσήνη δ’ ἱερὰ τέκνα χρόνῳ δέχεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 36:6)
ἐμοὶ δὲ γῆ μὲν πατρὶσ οὐκ ἀνώνυμοσ Σπάρτη, πατὴρ δὲ Τυνδάρεωσ.
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Episode14)
περὶ δὲ τοῦ καλοῦ Ἀλκιβιάδου Σάτυροσ ἱστορῶν λέγεται, φησίν, ὅτι ἐν Ιὠνίᾳ μὲν ὢν Ιὤνων ἐφαίνετο τρυφερώτεροσ, ἐν Θήβαισ δὲ σωμασκῶν καὶ γυμναζόμενοσ τῶν Θηβαίων αὐτῶν μᾶλλον Βοιώτιοσ, ἐν Θετταλίᾳ δὲ ἱπποτροφῶν καὶ ἡνιοχῶν τῶν Ἀλευαδῶν ἱππικώτεροσ, ἐν Σπάρτῃ δὲ καρτερίαν καὶ ἀφέλειαν ἐπιτηδεύων ἐνίκα τοὺσ Λάκωνασ, ὑπερῆρεν δὲ καὶ τὴν τῶν Θρᾳκῶν ἀκρατοποσίαν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 471)
ἐν Σπάρτῃ δὲ ὢν ἔφθειρε τὴν Ἄγιδοσ τοῦ βασιλέωσ γυναῖκα Τίμαιαν·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 47 3:16)
"οὔτ’ ἂν δύο Λυσάνδρουσ ὑπήνεγκεν ἡ Σπάρτη οὔτ’ ἂν δύ’ Ἀλκιβιάδασ Ἀθῆναι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 47 3:23)
"δεύτερον τοῦτον ἡ Σπάρτη φέρει Παυσανίαν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 61 1:3)
ἐκμανθάνουσί τε πάντεσ ἐν τῇ Σπάρτῃ ἀπὸ πέντε ἐτῶν πυρριχίζειν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 29 2:2)
"ἄνδρεσ Ἕλληνεσ, συνήγαγον ὑμᾶσ βουλόμενοσ ἐπιδεῖξαι τοῦ Μήδων ἡγεμόνοσ τὴν ἀφροσύνην, ὃσ τοιαύτην δίαιταν ἔχων ἦλθεν ὡσ ἡμᾶσ οὕτω ταλαίπωρον ἔχοντασ φασὶ δέ τινεσ καὶ ἄνδρα Συβαρίτην ἐπιδημήσαντα τῇ Σπάρτῃ καὶ συνεστιαθέντα ἐν τοῖσ φιδιτίοισ εἰπεῖν ’ εἰκότωσ ἀνδρειότατοι ἁπάντων εἰσὶ Λακεδαιμόνιοι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 157)
"οὓσ τοσοῦτον αὖθισ ὑπερῆράν τινεσ τῶν ἰδιωτῶν τῶν ἐν Σπάρτῃ γενομένων κατ’ ἐκεῖνον τὸν χρόνον τῇ πολυτελείᾳ τῇ καθ’ αὑτούσ, ὥστε δοκεῖν τὸν Ἄρεα καὶ τὸν Ἀκρότατον εὐτελείᾳ πάντασ ὑπερβεβληκέναι τοὺσ ἀφελεστάτουσ τῶν πρότερον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 207)
Ἀγαθαρχίδησ δ’ ὁ Κνίδιοσ ἐν τῇ ὀγδόῃ πρὸσ ταῖσ κ τῶν Εὐρωπιακῶν Γνώσιππον, φησίν, ἄσωτον γενόμενον ἐν τῇ Σπάρτῃ ἐκώλυον οἱ ἔφοροι συναναστρέφεσθαι τοῖσ νέοισ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 66 2:1)
τοῦ γοῦν Ξενοκράτουσ ἐν Ἀκαδημείᾳ καὶ πάλιν Ἀριστοτέλουσ συμποτικοί τινεσ ἦσαν νόμοι, τὰ δ’ ἐν Σπάρτῃ φιδίτια καὶ τὰ παρὰ τοῖσ Κρησὶν ἀνδρεῖα μετὰ πάσησ ἐπιμελείασ αἱ πόλεισ συνῆγον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 2 2:2)
καὶ τόδ’ ἔθοσ Σπάρτῃ μελέτημά τε κείμενὸν ἐστι πίνειν τὴν αὐτὴν οἰνοφόρον κύλικα, μηδ’ ἀποδωρεῖσθαι προπόσεισ ὀνομαστὶ λέγοντα μηδ’ ἐπὶ δεξιτερὰν χεῖρα κύκλῳ θιάσου.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 413)
ἐπόνει τοῖσ κακοῖσ ἡ Σπάρτη.
(데마데스, On the Twelve Years, Ὑπὲρ τῆσ δωδεκαετίας 32:1)
ἐὰν δὲ ἅπασαι μὲν αἱ οἰκίαι πέσωσιν ὑπὸ σεισμοῦ, καθάπερ ἐν Σπάρτῃ ποτέ, καὶ πάντα διαφθαρῇ τὰ πρόβατα, ὡσ μηδένα ἐσθῆτοσ εὐπορῆσαι, μὴ μόνον δὲ τὴν Ἀττικήν, ἀλλὰ καὶ Βοιωτίαν καὶ Πελοπόννησον καὶ Θετταλίαν ἀπορία καταλάβῃ, ὥσπερ ἤδη πρότερόν φασιν, οὐδὲν ἐγὼ χεῖρον οὐδὲ ἀπορώτερον βιώσομαι.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΤΥΡΑΝΝΙΔΟΣ 73:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION