Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

Πελληνεύς

Third declension Noun; Masculine Transliteration:

Principal Part: Πελληνεύς Πελληνέως

Structure: Πελληνευ (Stem) + ς (Ending)

Sense

  1. an inhabitant of Pellana/Pellene

Declension

Third declension
Singular Dual Plural
Nominative Πελληνεύς Πελληνή Πελληνής
Genitive Πελληνέως Πελληνέοιν Πελληνέων
Dative Πελληνεί Πελληνέοιν Πελληνεῦσιν*
Accusative Πελληνέα Πελληνή Πελληνέᾱς
Vocative Πελληνεύ Πελληνή Πελληνής

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὑμεῖσ Μένωνα μὲν τὸν μυλωθρὸν ἀπεκτείνατε, διότι παῖδ’ ἐλεύθερον ἐκ Πελλήνησ ἔσχεν ἐν τῷ μυλῶνι· (Dinarchus, Speeches, 28:2)
  • μῶν εὐθὺ Πελλήνησ πέτεσθαι διανοεῖ; (Aristophanes, Birds, Episode, lyric11)
  • Ἀστέριοσ δὲ καὶ Ἀμφίων Ὑπερασίου υἱε͂σ Πελλήνησ ἀφίκανον Ἀχαιίδοσ, ἥν ποτε Πέλλησ πατροπάτωρ ἐπόλισσεν ἐπ’ ὀφρύσιν Αἰγιαλοῖο. (Apollodorus, Argonautica, book 1 4:13)
  • τυράννων τε γὰρ πλὴν Πελλήνησ αἱ ἄλλαι πόλεισ τὸν χρόνον ἅπαντα ἀπείρωσ ἐσχήκεσαν αἵ τε ἐκ πολέμων καὶ ἀπὸ τῆσ νόσου συμφοραὶ τῆσ λοιμώδουσ οὐκ ἐσ τοσοῦτο Ἀχαιοῖσ ἐφ’ ὅσον τοῖσ ἄλλοισ ἐγένοντο Ἕλλησι. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 7 2:2)
  • Πελλήνην μέν γε Ἀχαιῶν πόλιν Ἆγισ εἷλεν ὁ Εὐδαμίδου βασιλεύων ἐν τῇ Σπάρτῃ, καὶ ἐξέπεσεν αὐτίκα ἐκ Πελλήνησ ὑπὸ Ἀράτου καὶ Σικυωνίων· (Pausanias, Description of Greece, , chapter 7 4:2)

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION