- Greek-English Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

Ἀττικίζω?

Non-contract Verb; Transliteration: Attikizō

Principal Part: Ἀττικίζω

Structure: Ἀττικίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to side with the Athenians

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular Ἀττικίζω Ἀττικίζεις Ἀττικίζει
Dual Ἀττικίζετον Ἀττικίζετον
Plural Ἀττικίζομεν Ἀττικίζετε Ἀττικίζουσι(ν)
SubjunctiveSingular Ἀττικίζω Ἀττικίζῃς Ἀττικίζῃ
Dual Ἀττικίζητον Ἀττικίζητον
Plural Ἀττικίζωμεν Ἀττικίζητε Ἀττικίζωσι(ν)
OptativeSingular Ἀττικίζοιμι Ἀττικίζοις Ἀττικίζοι
Dual Ἀττικίζοιτον Ἀττικιζοίτην
Plural Ἀττικίζοιμεν Ἀττικίζοιτε Ἀττικίζοιεν
ImperativeSingular Ἀττίκιζε Ἀττικιζέτω
Dual Ἀττικίζετον Ἀττικιζέτων
Plural Ἀττικίζετε Ἀττικιζόντων, Ἀττικιζέτωσαν
Infinitive Ἀττικίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
Ἀττικιζων Ἀττικιζοντος Ἀττικιζουσα Ἀττικιζουσης Ἀττικιζον Ἀττικιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular Ἀττικίζομαι Ἀττικίζει, Ἀττικίζῃ Ἀττικίζεται
Dual Ἀττικίζεσθον Ἀττικίζεσθον
Plural Ἀττικιζόμεθα Ἀττικίζεσθε Ἀττικίζονται
SubjunctiveSingular Ἀττικίζωμαι Ἀττικίζῃ Ἀττικίζηται
Dual Ἀττικίζησθον Ἀττικίζησθον
Plural Ἀττικιζώμεθα Ἀττικίζησθε Ἀττικίζωνται
OptativeSingular Ἀττικιζοίμην Ἀττικίζοιο Ἀττικίζοιτο
Dual Ἀττικίζοισθον Ἀττικιζοίσθην
Plural Ἀττικιζοίμεθα Ἀττικίζοισθε Ἀττικίζοιντο
ImperativeSingular Ἀττικίζου Ἀττικιζέσθω
Dual Ἀττικίζεσθον Ἀττικιζέσθων
Plural Ἀττικίζεσθε Ἀττικιζέσθων, Ἀττικιζέσθωσαν
Infinitive Ἀττικίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
Ἀττικιζομενος Ἀττικιζομενου Ἀττικιζομενη Ἀττικιζομενης Ἀττικιζομενον Ἀττικιζομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀττικίζοντος δέ τινος καὶ τεθνήξει εἰπόντος ἐπὶ τοῦ τρίτου, Βέλτιον, ἔφη, καὶ ἐνταῦθα μὴ ἀττικίζειν καταρώμενον. (Lucian, 7:1)
  • Καλλίᾳ ὀλυμπιάδι ἐνενηκοστῇ δευτέρᾳ τῶν κατὰ Σικελίαν συμβάντων Ἀθηναίοις καὶ κινήσεως γενομένης τῶν τ ἄλλων συμμάχων καὶ μάλιστα τῶν τὴν Ἰταλίαν οἰκούντων, αἰτιαθεὶς ἀττικίζειν ἐξέπεσε μετ ἄλλων τριακοσίων. (Plutarch, Vitae decem oratorum, , section 1 5:1)
  • παῤ ὑμῖν μέν, ὅτι Ῥωμαῖος ὢν ἀφηλληνίσθη, ὥσπερ ἡ πατρὶς ἡ ὑμετέρα, παρὰ Ἀθηναίοις δέ, ὅτι ἀττικίζει τῇ φωνῇ, παρὰ Λακεδαιμονίοις δέ, ὅτι φιλογυμναστεῖ, παρὰ πᾶσι δέ, ὅτι φιλοσοφεῖ καὶ πολλοὺς μὲν ἤδη τῶν Ἑλλήνων ἐπῆρε συμφιλοσοφῆσαι αὐτῷ, οὐκ ὀλίγους δὲ καὶ τῶν βαρβάρων ἐπεσπάσατο. (Dio, Chrysostom, Orationes, 48:2)
  • νομίζεις τὸν Ἀπόλλωνα ἀττικίζειν ἢ δωρίζειν· (Dio, Chrysostom, Orationes, 29:2)
  • οὐ βουλομένων δὲ τῶν Μηθυμναίων προσχωρεῖν, ἀλλ ἐμφρούρων ὄντων Ἀθηναίων, καὶ τῶν τὰ πράγματα ἐχόντων ἀττικιζόντων, προσβαλὼν αἱρεῖ τὴν πόλιν κατὰ κράτος. (Xenophon, Hellenica, , chapter 6 18:1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION