Ancient Greek-English Dictionary Language

Ἀντιοχεύς

Third declension Noun; Masculine Transliteration:

Principal Part: Ἀντιοχεύς Ἀντιοχέως

Structure: Ἀντιοχευ (Stem) + ς (Ending)

Sense

  1. an inhabitant of Antioch or Antakya; an Antiochian

Declension

Third declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐν ᾗ συνιδεῖν ἔστιν οὕτωσ πάσασ τὰσ πόλεισ ἱδρυμένασ, καὶ κατ’ ἰδίαν δὲ τὰσ πολλάσ, ὡσ Ἀλεξανδρέων μὲν τὴν χρυσῆν, Ἀντιοχέων δὲ τὴν καλήν, Νικομηδέων δὲ τὴν περικαλλῆ, προσέτι τε τὴν λαμπροτάτην πόλεων πασῶν ὁπόσασ ὁ Ζεὺσ ἀναφαίνει, τὰσ Ἀθήνασ λέγω. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 364)
  • Ποσειδώνιοσ δ’ ὁ Ἀπαμεύσ, ὕστερον δὲ Ῥόδιοσ χρηματίσασ, ἐν τῇ τετάρτῃ τῶν ἱστοριῶν Ιἕρακά φησι τὸν Ἀντιοχέα πρότερον λυσιῳδοῖσ ὑπαυλοῦντα ὕστερον γενέσθαι κόλακα δεινὸν Πτολεμαίου τοῦ ἑβδόμου βασιλέωσ τοῦ καὶ Εὐεργέτου ἐπικληθέντοσ καὶ τὰ μέγιστα δυνηθέντα παρ’ αὐτῷ, καθάπερ καὶ παρὰ τῷ Φιλομήτορι, ὕστερον ὑπ’ αὐτοῦ διαφθαρῆναι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 61 1:1)
  • τοῦ δὲ Γάλβᾳ μὴ πάνυ τὸν νοῦν προσέχοντοσ αὐτῷ μηδὲ πιστεύοντοσ ἔγνω προεπιχειρεῖν καίτοι Κλώδιοσ Κέλσοσ Ἀντιοχεύσ, ἀνὴρ ἔμφρων, εὔνουσ δὲ ἐκείνῳ καὶ πιστόσ, ἀπηγόρευε, λέγων οὐκ ἂν οἰέσθαι μίαν ἐν Ῥώμῃ συνοικίαν Καίσαρα προσειπεῖν Νυμφίδιον. (Plutarch, Galba, chapter 13 4:1)
  • καὶ προσελθόντοσ Ἀλεξάνδρου τοῦ Ἀντιοχέωσ, ὃσ ἦν Ἀντωνίῳ συνήθησ, ὑπειπὼν ὃσ εἰή, καὶ Μοναίσῃ τὴν χάριν ἀνάπτων, ἠρώτησε τὸν Ἀλέξανδρον εἰ λόφουσ συνεχεῖσ καὶ ὑψηλοὺσ ὁρᾷ πρόσωθεν. (Plutarch, Antony, chapter 46 3:1)
  • "Ἀντιοχεύσ. (Unknown, Greek Anthology, book 6, chapter 2596)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION