헬라어 문장 내 검색 Language

ἀνὴρ ὑβριστὴσ ἐκ τοῦ βαράθρου τῆσ γῆσ ὁρμώμενοσ κακῇ μοίρᾳ τῶν Ἑλλήνων, μᾶλλον δ’ αὑτοῦ τραφεὶσ, κωμάζει συχνὸν ἤδη χρόνον οὐ φορητὰ, πόλεισ ἀναιρῶν, πολιτείασ μετατιθεὶσ, φυγὰσ ἐναλλάττων, ἐμβατεύων εἰσ τὰ τῶν Ἑλλήνων πράγματα, ὥσπερ εἰληφὼσ ὑπερήμερον τὴν Ἑλλάδα, κωλύει δ’ οὐδεὶσ οὐδὲ κινεῖται, ἀλλ’ ὥσπερ ἄνω καταρρακτῶν ἢ περὶ τὴν ἐρυθρὰν τούτων γιγνομένων, ἢ πρὸσ ἅπαντασ ἀνθρώπουσ μᾶλλον ἢ πρὸσ ἡμᾶσ ὄντων, ὕπνοσ θαυμαστὸσ ἅπασι καὶ ῥᾳθυμία κατακέχυται, καὶ καθάπερ τὰ ἐν ταῖσ ἱστορίαισ παράδοξα οὕτωσ ἀκούομεν, θαυμάζοντεσ τὰ γιγνόμενα, οὐχ ὅπωσ παύσεται ζητοῦντεσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμμαχικὸσ α# 10:12)
εἰ δὲ δεῖ καὶ ποιητῶν παρασχέσθαι μαρτυρίασ, ἔστι μὲν ἔργον ἢ τὰσ ἁπάντων ἢ τὰσ τῶν προκριθέντων διὰ πάντων παρασχέσθαι, ὅμωσ δ’ ὡσ ἄν τισ ἔχοι τῶν γνωριμωτάτων ἐκλέξασ εἰπεῖν ῥᾳθυμία παραλιπεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 21:3)
οὕτω δ’ ἦν παραπλήσιοσ κατὰ τὸν βίον καὶ τὴν πολιτείαν καὶ τοσοῦτον ἀπεῖχε τοῦ ζῆν πρὸσ τὰσ ἑτέρων ἡδονὰσ ὥστε φασὶν οἱ γράψαντεσ περὶ αὐτοῦ διδασκάλου τάξιν πρὸσ παῖδασ πρὸσ τοὺσ Ἀθηναίουσ αὐτὸν ἔχειν, ὥστε ἀπόντοσ μὲν Περικλέουσ ἐν ἀταξίᾳ πολλῇ καὶ ῥαθυμίᾳ τὴν ἐκκλησίαν εἶναι πολλάκισ, φανέντοσ δὲ εὐθὺσ μεταβάλλεσθαι καὶ σωφρονίζεσθαι πρὸσ τὴν ὄψιν, ὥσπερ δεδιότασ μή τι γνοίη Περικλῆσ ὧν ἡμάρτανον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 4:3)
οὐ γὰρ ἐνῆν, οὐκ ἐνῆν αὐθημερὸν ἄνδρασ γενέσθαι κοσμίουσ καὶ ἀνδρείουσ καὶ τῶν δεινῶν κρείττονασ, ἐν ῥαθυμίᾳ τραφέντασ ἐξ ἀρχῆσ καὶ φαύλωσ ἐν τοῖσ ὅλοισ ἠγμένουσ, ἀλλ’ ἔδει καὶ τροφῇ χρηστῇ καὶ λόγοισ ἐπιεικέσι καὶ ἔθεσι μετρίοισ καὶ δόξαισ ταῖσ βελτίσταισ πόρρωθεν κατειλῆφθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 47:7)
ἀλλ’ οὐ ταῦτά γ’ ἐστὶν ὧν προϋπέδειξεν αὐτοῖσ ὁ διδάσκαλοσ οὐδ’ ὧν ἐπαιδεύοντο, ἀλλ’ ἐκεῖνοσ μὲν ὅπωσ ὀρθῶσ γράφωσιν εἰσηγεῖτο, καὶ ἅ γε σώζουσι, τῶν ἐκείνου μαθημάτων σώζουσι, ταῦτα δὲ αὐτῶν ἐστιν ἁμαρτήματα, εἴτ’ ἐνδείᾳ μαθήσεωσ εἴτε ῥᾳθυμίᾳ εἴθ’ ὅπωσ δή ποτε ἐπακολουθήσαντα, πλὴν οὐ δι’ ἐκεῖνόν γε οὐδὲ τὴν παρ’ ἐκείνου συντέλειαν, οὐ μᾶλλόν γ’ ἢ καὶ οἱ τῶν τροφῶν ἀποροῦντεσ διὰ τοὺσ πορίσαντασ καὶ διδόντασ αὐτοῖσ ἀποροῦσιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 110:10)
αὐτόθεν γάρ που φανερὸν ὅτι οὐ τὸ ἡμέτερον αἴτιον οὔτε νῦν οὔτε ἄλλοτε πώποτε σὺν θεοῖσ εἰπεῖν, ἀλλ’ ἡ τούτων περὶ πάντα συνήθησ ῥᾳθυμία.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ τοὺσ αἰτιωμένουσ ὅτι μὴ μελετῴη 2:7)
ἀπόλλυνται μὲν γὰρ οὐδὲν ἧττον καὶ τὴν ἡσυχίαν ἄγοντοσ σοῦ, πρόσεστι δὲ τῷ σχήματι ῥᾳθυμία, τῷ δοκεῖν θεωρεῖν τὰ γιγνόμενα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 2:8)
ἀκολουθεῖ δὲ τῇ ἀκολασίᾳ ἀταξία, ἀναίδεια, ἀκοσμία, τρυφή, ῥᾳθυμία, ἀμέλεια, ὀλιγωρία, ἔκλυσισ.
(아리스토텔레스, Virtues and Vices 34:1)
"οὗτοσ δ’ ὑπερβάλλει τῇ τρυφῇ καὶ ῥᾳθυμίᾳ, διατρίβει τε γὰρ αἰεὶ ἐν τοῖσ βασιλείοισ ἐν τρυφῇ καὶ δαπάνῃ τὸν βίον διάγων καὶ πράττει οὐδὲ ἓν πρᾶγμα αὐτὸσ οὐδὲ πολλοῖσ πλησιάζει, ἀλλὰ δικαστὰσ ἀποδεικνύει·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 131)
ἵν’ ὑμῶν ἕκαστοσ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τοῦτο γνῷ καὶ εἰδῇ, ὅτι ἡ καθ’ ἡμέραν ῥᾳστώνη καὶ ῥᾳθυμία, ὥσπερ τοῖσ ἰδίοισ βίοισ, οὕτω καὶ ταῖσ πόλεσιν οὐκ ἐφ’ ἑκάστου τῶν ἀμελουμένων ποιεῖ τὴν αἴσθησιν εὐθέωσ, ἀλλ’ ἐπὶ τῷ κεφαλαίῳ τῶν πραγμάτων ἀπαντᾷ.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Δ 9:3)
ἀλλ’ εὐτυχοῦσιν, ὅτι ἐναποχρῶνται τῇ ὑμετέρᾳ ῥᾳθυμίᾳ τῇ οὐδὲ τῶν δικαίων ἀπολαύειν προαιρουμένῃ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῶν πρὸσ Ἀλέξανδρον Συνθηκῶν 29:1)
ἢ τίσ ἠλίθιοσ οὕτωσ ὅστισ οὐκ οἶδεν πότερον πόνοισ ἢ ῥᾳθυμίᾳ χαίρει καὶ πότερον ἥδεται πλέον ἔχων ἢ τὰ δίκαια πράττων καὶ πότερον ἡδονῶν ἥττων ἐστὶν ἢ τῶν καλῶν πράξεων ἐραστήσ;
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 22:4)
τὸν αὐτὸν οἶμαι τρόπον ὁ μὲν πόλεμοσ εἰώθε καὶ τοὺσ φαυλοτέρουσ ἐγείρειν καὶ κρατεῖν, ἐν τοσαύτῃ δὲ εἰρήνῃ καὶ ῥᾳθυμίᾳ τῶν ἀρίστων ἀνδρῶν εἰσ μηδεμίαν αἰσχύνην μηδὲ ἀταξίαν ὑπενεχθῆναι.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 215:2)
Σαρδανάπαλλοσ δέ, τριακοστὸσ μὲν ὢν ἀπὸ Νίνου τοῦ συστησαμένου τὴν ἡγεμονίαν, ἔσχατοσ δὲ γενόμενοσ Ἀσσυρίων βασιλεύσ, ὑπερῆρεν ἅπαντασ τοὺσ πρὸ αὐτοῦ τρυφῇ καὶ ῥᾳθυμίᾳ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 23 1:1)
ταῖσ γὰρ εὐτυχίαισ εἰώθεν ὡσ ἐπίπαν ἀκολουθεῖν ῥᾳθυμία καὶ καταφρόνησισ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 95 6:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION