Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

δεῖ δὲ καὶ τὰ ὀνόματα ἐν τῷ ἀφελεῖ λόγῳ μὴ καθ’ ἑνὸσ μόνον πράγματοσ προάγεσθαι, ἀλλὰ καὶ δύο καὶ τρία σημαίνειν, οἱο͂ν ἐπειδὴ τὸ [τε] ἀπιέναι εἴδη πλείω ἔχει τινά, πάντα ταῦτα ἐπισκεπτέον·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 13 6:10)
ἐπισκεπτέον οὖν τὰ μὲν αὐτόν, τὰ δὲ τὴν γυναῖκα, ὡσ ἑκατέροισ διαιρεῖται τὰ ἔργα τῆσ οἰκονομίασ.
(아리스토텔레스, 경제학, Book 1 38:1)
ὅσα δὲ μάλιστα δι’ αὐτῶν ἑκάστῃ συμβαίνει, ταῦτα ἐπισκεπτέον ἡμῖν ἐστιν.
(아리스토텔레스, 경제학, Book 2 5:6)
κόλασισ γὰρ ἡ φαρμακεία τῶν πληγῶν οὐκ ἐλάττων ἐστίν, ὁμοίωσ δὲ ταύταισ οὐδὲ τὰσ τῶν πολλῶν <ἐπισκεπτέον> εἰκῇ γὰρ λέγουσι σχεδὸν περὶ ἁπάντων, καὶ μάλιστα περὶ ἐπισκεπτέον <εὐδαι>μονίασ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 22:2)
ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων ὕστερον ἐπισκεπτέον·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 57:1)
ἀλλ’ ὅτι τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον, ὕστερον ἐπισκεπτέον·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 80:1)
ἐπεὶ δ’ εἴληπται ἡ διαλογὴ τῶν ἕξεων καθ’ ἕκαστα τὰ πάθη, καὶ αἱ ὑπερβολαὶ καὶ ἐλλείψεισ, καὶ τῶν ἐναντίων ἕξεων, καθ’ ἃσ ἔχουσι κατὰ τὸν ὀρθὸν λόγον τίσ δ’ ὁ ὀρθὸσ λόγοσ, καὶ πρὸσ τίνα δεῖ ὁρ́ον ἀποβλέποντασ λέγειν τὸ μέσον, ὕστερον ἐπισκεπτέον, φανερὸν ὅτι πᾶσαι αἱ ἠθικαὶ ἀρεταὶ καὶ κακίαι περὶ ἡδονῶν καὶ λυπῶν ὑπερβολὰσ καὶ ἐλλείψεισ εἰσί, καὶ ἡδοναὶ καὶ λῦπαι ἀπὸ τῶν εἰρημένων ἕξεων καὶ παθημάτων γίνονται.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 93:1)
περὶ φιλίασ, τί ἐστι καὶ ποῖόν τι, καὶ τίσ ὁ φίλοσ, καὶ πότερον ἡ φιλία μοναχῶσ λέγεται ἢ πλεοναχῶσ, καὶ εἰ πλεοναχῶσ, πόσα ἐστίν, ἔτι δὲ πῶσ χρηστέον τῷ φίλῳ καὶ τί τὸ δίκαιον τὸ φιλικόν, ἐπισκεπτέον οὐθενὸσ ἧττον τῶν περὶ τὰ ἤθη καλῶν καὶ αἱρετῶν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 3:1)
ὅσα μὲν οὖν δεῖ θεωρῆσαι περὶ τὸ οὕτωσ ὂν καὶ μὴ ὄν, ὕστερον ἐπισκεπτέον·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 6 50:1)
περὶ μὲν οὖν τούτων ὕστερον ἐπισκεπτέον, ἀπὸ τέχνησ δὲ γίγνεται ὅσων τὸ εἶδοσ ἐν τῇ ψυχῇ εἶδοσ δὲ λέγω τὸ τί ἦν εἶναι ἑκάστου καὶ τὴν πρώτην οὐσίαν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 88:2)
ἐπισκεπτέον δὲ καὶ ποτέρωσ ἔχει ἡ τοῦ ὅλου φύσισ τὸ ἀγαθὸν καὶ τὸ ἄριστον, πότερον κεχωρισμένον τι καὶ αὐτὸ καθ’ αὑτό, ἢ τὴν τάξιν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 127:1)
περὶ δὲ τῶν ἰδεῶν πρῶτον αὐτὴν τὴν κατὰ τὴν ἰδέαν δόξαν ἐπισκεπτέον, μηθὲν συνάπτοντασ πρὸσ τὴν τῶν ἀριθμῶν φύσιν, ἀλλ’ ὡσ ὑπέλαβον ἐξ ἀρχῆσ οἱ πρῶτοι τὰσ ἰδέασ φήσαντεσ εἶναι.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 54:2)
τὰσ γὰρ ἐν τοῖσ ἀκινήτοισ ζητοῦμεν ἀρχάσ, ὥστε καὶ τῶν ἀριθμῶν τῶν τοιούτων ἐπισκεπτέον τὴν γένεσιν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 14 86:1)
ἀλλὰ τοῦτο μὲν εἰσαῦθισ ἐπισκεπτέον·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 60:3)
ἐπεὶ δ’ ἐστὶν ἡ εὐδαιμονία ψυχῆσ ἐνέργειά τισ κατ’ ἀρετὴν τελείαν, περὶ ἀρετῆσ ἐπισκεπτέον ἂν εἰή·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 135:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION