헬라어 문장 내 검색 Language

τοῦτον οὐκ ὀρῶν ἐκφεύγουσι κορυφαὶ, οὐ πηγαὶ ποταμῶν, οὐ πόλεισ, οὐχ ἡ κάτω τῆσ θαλάττησ ψάμμοσ, οὐκ ἀστέρεσ, οὐ νὺξ ἔμπροσθεν ἵσταται, οὐχ ὕπνοσ τῶν τούτου μεγάλων τε καὶ μόνων ἑορακότων τἀληθὲσ ὀφθαλμῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Δία 8:1)
εἰ δὲ δεῖ καὶ τοῦτο εἰπεῖν, ὑπερβαλόντι καταρράκτασ ψάμμοσ ἔνθεν καὶ ἔνθεν ἐστὶ τοῦ Νείλου, τὸ μὲν δὴ κατὰ Λιβύην καὶ παντάπασιν ἔρημοι θῖνεσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 8:6)
ἔστι δὲ ἐρήμη τε ἡ ὁδὸσ καὶ ψάμμοσ ἡ πολλὴ αὐτῆσ καὶ ἄνυδροσ.
(아리아노스, Anabasis, book 3, chapter 3 3:3)
οὐδὲ γὰρ εἰ καθεὶσ αὐλίσκον εἰσ ἀγγεῖον ὕδατόσ τε καὶ ψάμμου πλῆρεσ ἐπισπάσαιο τῷ στόματι τὸν ἐκ τοῦ αὐλίσκου ἀέρα, δύναιτ’ ἂν ἀκολουθῆσαί σοι πρὸ τοῦ ὕδατοσ ἡ ψάμμοσ·
(갈레노스, On the Natural Faculties., G, section 1411)
τὰ δὲ κατύπερθε τῆσ θηριώδεοσ ψάμμοσ τε ἐστὶ καὶ ἄνυδροσ δεινῶσ καὶ ἔρημοσ πάντων.
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 32 5:3)
ἔστι τῆσ Ἰνδικῆσ χώρησ τὸ πρὸσ ἥλιον ἀνίσχοντα ψάμμοσ·
(헤로도토스, The Histories, book 3, chapter 98 3:1)
ἡ δὲ ψάμμοσ ἡ ἀναφερομένη ἐστὶ χρυσῖτισ.
(헤로도토스, The Histories, book 3, chapter 102 3:4)
Τῆσ Λιβύησ τὰ νότια ψάμμοσ ἐστὶ βαθεῖα καὶ γῆ διακεκαυμένη, ἔρημοσ ἐπὶ πολύ, ἀκριβῶσ ἄκαρποσ, πεδινὴ ἅπασα, οὐ χλόην οὐ πόαν οὐ φυτὸν οὐχ ὕδωρ ἔχουσα, ἢ εἴ που ἄρα ἐν κοίλοισ συνεστηκὸσ ὑετοῦ ὀλίγου λείψανον, παχὺ καὶ τοῦτο καὶ δυσῶδεσ, οὐδὲ πάνυ διψῶντι ἀνθρώπῳ πότιμον.
(루키아노스, Dipsades 1:1)
καὶ τὸ θάλποσ δὲ αὐτὸ καὶ ὁ ἀὴρ κομιδῇ πυρώδησ καὶ φλογερὸσ ὢν καὶ ἡ ψάμμοσ ὑπερζέουσα παντελῶσ ἄβατον τὴν χώραν τίθησι.
(루키아노스, Dipsades 1:4)
Γαράμαντεσ μόνοι πρόσοικοι ὄντεσ, εὐσταλὲσ καὶ κοῦφον ἔθνοσ, ἄνθρωποι σκηνῖται, ἀπὸ θήρασ τὰ πολλὰ ζῶντεσ, ἐνίοτε οὗτοι ἐσβάλλουσι θηράσοντεσ ἀμφὶ τροπὰσ τὰσ χειμερινὰσ μάλιστα, ὑόντα τὸν θεὸν τηρήσαντεσ, ὁπότε τὸ πολὺ τοῦ καύματοσ σβεσθείη καὶ ἡ ψάμμοσ νοτισθείη καὶ ἀμηέπη βατὴ γένοιτο.
(루키아노스, Dipsades 2:1)
καὶ ὅμωσ οἱ Γαράμαντεσ ἐπειδὰν τὰ σιτία καταναλώσωσιν ἅπερ ἔχοντεσ ἀφίκοντο, ἀπελαύνουσιν ὀπίσω εὐθὺσ δεδιότεσ μὴ σφίσιν ἡ ψάμμοσ ἀναφλεγεῖσα δύσβατοσ καὶ ἄποροσ γένηται, εἶτα ὥσπερ ἐντὸσ ἀρκύων ληφθέντεσ καὶ αὐτοὶ ἀπόλωνται μετὰ τῆσ ἄγρασ·
(루키아노스, Dipsades 3:3)
τὸ δὲ δὴ πάντων ἑρπετῶν δεινότατον ὧν ἡ ψάμμοσ τρέφει, ἡ διψάσ ἐστιν, ὄφισ οὐ πάνυ μέγασ, ἐχίδνῃ ὅμοιοσ, τὸ δῆγμα βίαιοσ, τὸν ἰὸν ταχύσ, ὀδύνασ μὲν ἀλήκτουσ ἐπάγων εὐθύσ·
(루키아노스, Dipsades 6:1)
τὸ γὰρ πρὸσ τῷ Ἄτλαντι ὕδωρ, τρισί παρεχόμενον ἀρχὰσ ῥεύμασιν, οὐδὲν τῶν ῥευμάτων ποιεῖ ποταμόν, ἀλλὰ πᾶν ὁμοίωσ αὐτίκα ἔχει συλλαβοῦσα ἡ ψάμμοσ.
(파우사니아스, Description of Greece, Ἀττικά, chapter 33 8:3)
ὁπότε οὖν ἀμφοτέρωθεν ἡ ψάμμοσ ὑπό τε τῆσ θαλάσσησ καὶ τὰ ἐντὸσ ὑπὸ τοῦ ποταμοῦ διάβροχοσ γένοιτο, ἐνταῦθα καὶ ὑποζυγίοισ καὶ ἀνδρὶ ἔτι μᾶλλον εὐζώνῳ καταδῦναι κίνδυνόσ ἐστιν ἐσ αὐτήν.
(파우사니아스, Description of Greece, Ἠλιακῶν Α, chapter 5 13:4)
οὐ ψάμμοσ ἢ κόνισ ἢ πτερὰ ποικιλοθρόων οἰωνῶν τόσσον ἂν χεύαιτ’ ἀριθμὸν ὅσοσ ἐστὶν ὁ τῶν κληρονομούντων.
(플루타르코스, De amore prolis, section 4 4:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION