헬라어 문장 내 검색 Language

ἀτὰρ τριτάτῳ προέηκαν νῆα, τανυσσάμενοι περιώσιον ὑψόθι λαῖφοσ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 11:5)
ἔνθα μὲν εἰσ Αἴδαο καταιβάτισ ἐστὶ κέλευθοσ, ἄκρη τε προβλὴσ Ἀχερουσιὰσ ὑψόθι τείνει, δινήεισ τ’ Ἀχέρων αὐτὴν διὰ νειόθι τέμνων ἄκρην ἐκ μεγάλησ προχοὰσ ἱήσι φάραγγοσ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 6:18)
ὑψόθι δ’ ὄχθησ λευκὴ καχλάζοντοσ ἀνέπτυε κύματοσ ἄχνη.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 9:22)
ἡ δ’ ἐσ πέλαγοσ πεφόρητο ἐντενέσ, ἠύτε τίσ τε δι’ ἠέροσ ὑψόθι κίρκοσ ταρσὸν ἐφεὶσ πνοιῇ φέρεται ταχύσ, οὐδὲ τινάσσει ῥιπήν, εὐκήλοισιν ἐνευδιόων πτερύγεσσιν.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 15:28)
οἱή δὲ κλαγγὴ δῄου πέλει ἐξ ὁμάδοιο ἀνδρῶν κινυμένων, ὁπότε ξυνίωσι φάλαγγεσ, τοίη ἄρ’ ὑψόθι νηὸσ ἐσ ἠέρα κίδνατ’ ἀυτή.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 18:8)
Ἄργου δ’ αὖτε παρηγορίῃσιν Ιἤσων ὑψόθι νῆ’ ἐκέλευσεν ἐπ’ εὐναίῃσιν ἐρύσσαι δάσκιον εἰσελάσαντασ ἕλοσ·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 22:2)
γυμνοῖσιν δὲ πόδεσσιν ἀνὰ στεινὰσ θέεν οἴμουσ, λαιῇ μὲν χερὶ πέπλον ἐπ’ ὀφρύσιν ἀμφὶ μέτωπα στειλαμένη καὶ καλὰ παρήια, δεξιτερῇ δὲ ἄκρην ὑψόθι πέζαν ἀερτάζουσα χιτῶνοσ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 1:24)
αὐτὴ δ’ ὠκυτέρη ἀμαρύγματοσ ἠὲ βολάων ἠελίου, ὅτ’ ἄνεισι περαίησ ὑψόθι γαίησ, σεύατ’ ἴμεν λαιψηρὰ δι’ ὕδατοσ, ἔστ’ ἀφίκανεν ἀκτὴν Αἰαίην Τυρσηνίδοσ ἠπείροιο.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 14:10)
ἄλλοθι δὲ Πλαγκταὶ μεγάλῳ ὑπὸ κύματι πέτραι ῥόχθεον, ᾗχι πάροιθεν ἀπέπτυεν αἰθομένη φλὸξ ἄκρων ἐκ σκοπέλων, πυριθαλπέοσ ὑψόθι πέτρησ, καπνῷ δ’ ἀχλυόεισ αἰθὴρ πέλεν, οὐδέ κεν αὐγὰσ ἔδρακεσ ἠελίοιο.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 15:21)
ποίησ γε μὲν ὑψόθι μακροὶ βλάστεον ὁρ́πηκεσ·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 23:4)
ἀλλ’ ὥσ τίσ τ’ ἐν ὄρεσσι πελωρίη ὑψόθι πεύκη, τήν τε θοοῖσ πελέκεσσιν ἔθ’ ἡμιπλῆγα λιπόντεσ ὑλοτόμοι δρυμοῖο κατήλυθον·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 27:18)
δοιάων δὲ μιῆσ ἐφύπερθεν ὀρούσασ, δεξιτερῇ χρύσειον ἀνέσχεθεσ ὑψόθι τόξον·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 27:32)
ταῦροι δὲ χλοερῆσ κεκορηότεσ ὑψόθι ποίησ, κεκλιμένοι βαρύγουνον ἐπ’ ἰσχίον εὐνάζοντο.
(콜루토스, Rape of Helen, book 159)
τῶ περὶ μὲν χείλη μαρύεται ὑψόθι κισσόσ, κισσὸσ ἑλιχρύσῳ κεκονιμένοσ·
(테오크리토스, Idylls, Θύρσισ ἢ ᾠδή17)
ὁ δ’ ἐσ πατέρ’ Ἀμφιτρύωνα ἑρπετὰ δεικανάασκεν, ἐπάλλετο δ’ ὑψόθι χαίρων κουροσύνᾳ, γελάσασ δὲ πάροσ κατέθηκε ποδοῖιν πατρὸσ ἑοῦ θανάτῳ κεκαρωμένα δεινὰ πέλωρα.
(테오크리토스, Idylls, Ἡρακλίσκος35)

SEARCH

MENU NAVIGATION