헬라어 문장 내 검색 Language

ὅστισ ποτὲ οὗτοσ ὁ κεστόσ ἐστιν, ᾧ πάντασ ἡ θεὸσ ἀναδεῖται πρὸσ ἑαυτὴν, καὶ καθάπερ τινὰ ὁρ́μον καὶ περιδέραιον συμπάσησ τῆσ Ἑλλάδοσ τοῦτ’ εἶναι, καὶ τέμενοσ Νυμφῶν, Ναί̈δων ἁπασῶν ἐνταυθοῖ ναουσῶν, καὶ θάλαμον Ὡρῶν, ᾧ πάντα τὸν χρόνον ἐγκάθηνται καὶ ὅθεν προέρχονται ἀνοιγνῦσαι τὰσ πύλασ εἴτε Διὸσ σύ γε βούλει καλεῖν εἴτε Ποσειδῶνοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἰσθμικὸσ εἰσ Ποσειδῶνα 7:8)
ἰδοὺ καί σοι ὁ κεστόσ.
(루키아노스, Dearum judicium, (no name) 10:8)
ὁρᾷσ ὅσων ἀγαθῶν ὁ χρυσὸσ αἴτιοσ, εἴ γε καὶ μεταποιεῖ τοὺσ ἀμορφοτέρουσ καὶ ἐρασμίουσ ἀπεργάζεται ὥσπερ ὁ ποιητικὸσ ἐκεῖνοσ κεστόσ.
(루키아노스, Gallus, (no name) 14:15)
ἄλλην δ’ εὐπατέρειαν ἴδον χρυσῆν Ἀφροδίτην, γυμνὴν παμφανόωσαν ἐπὶ στέρνων δὲ θεαίνησ αὐχένοσ ἐξ ὑπάτοιο χυθεὶσ ἐλελίζετο κεστόσ.
(작자 미상, Greek Anthology, book 2, chapter 1 19:2)
καὶ τριτάτην θάμβησα πάλιν χρυσῆν Ἀφροδίτην, φάρεϊ κόλπον ἔχουσαν ἐπίσκιον ἀμφὶ δὲ μαζοῖσ κεστὸσ ἕλιξ κεχάλαστο, χάρισ δ’ ἐνενήχετο κεστῷ.
(작자 미상, Greek Anthology, book 2, chapter 1 57:3)
χείλεα δὲ δροσόεντα, καὶ ἡ μελίφυρτοσ ἐκείνη στήθεοσ ἁρμονίη, κεστὸσ ἔφυ Παφίησ.
(작자 미상, Greek Anthology, book 5, chapter 270 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION