헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

βαλήν, ἀρχαῖοσ βαλήν, ἴθι, ἱκοῦ·
(아이스킬로스, 페르시아인들, choral, strophe 31)
Δέκμῳ δὲ ὁ ἀρχαῖοσ στρατὸσ ἐνόσει πιμπλάμενοσ ἐκ λιμοῦ καὶ τὰσ γαστέρασ κατερρήγνυντο, ὅ τε νεοστράτευτοσ ἀγύμναστοσ ἔτι ἦν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 11 5:5)
Σωκρατικὸσ δὲ ὁ τρόποσ καὶ ἀρχαῖοσ τὸ ἐκ παντὸσ χρήσιμόν τι εἰσάγειν, ὅπου γε καὶ ἐξ ἀρχῆσ ἑώσ εὑρέθησαν περὶ ἀρετῆσ λόγοι, καὶ τὸ μέγιστον δόγμα ὅτι ἡ αὐτὴ ἀρετὴ ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ περιβολῆσ. 6:5)
εἶτα καὶ ἐκεῖνο εἰδέναι δεῖ, ὅτι ἀρχαῖοσ τρόποσ, ἐπειδὰν καὶ σφόδρα ἐπὶ ἐνδόξων πραγμάτων ᾖ, οὐκ ἔχει τὴν αὐτὴν περιέργειαν ἐν ἑαυτῷ, ἀλλ’ ἐξαρκεῖ αὐτῷ τὰ πράγματα εἰπεῖν καὶ ὃν τρόπον ἐπράχθη, μηδὲν περιειργασμένον αὐτοῖσ·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 13 22:25)
ἐὰν οὕτω κρίνωμεν, ὡσ οὐ Κόδρῳ γε μετέσται τῆσ φιλοτιμίασ, ἀλλὰ καὶ οὗτοσ παῖσ οἷσ εἶπον συμβάλλειν καὶ οὐκ ἀρχαῖοσ, καὶ κατὰ μικρὸν οὕτω ζητήσομεν εἴ τισ ἦν πρὶν σελήνην εἶναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 3:3)
ὥστ’ εἰ τὰ μάλιστα μὴ πρὸσ ἡδονήν τισιν ἦσαν οἱ λόγοι, ἔλεγχον δὲ εἶχον ἢ τῶν λόγων τῶν ἐκείνου ἢ τοῦ βίου, ἀρχαῖοσ ὁ νόμοσ χρῆσθαι τοῖσ τοιούτοισ, καὶ οὐκ ἐγὼ κατέδειξα αὐτὸν, ἀλλὰ παντάπασα παλαιόσ ἐστιν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 9:1)
ἀλλ’ οὔτε Μασσαλιῶται ταῦτα λέγουσιν οὔθ’ ὁ Μασσαλιώτησ ὁμοίωσ ἡδὺσ εἰπεῖν καὶ πιστὸσ, ἀλλά τισ ἀρχαῖοσ μᾶλλον καὶ ποιητικόσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 26:8)
ἦν δ’ ὁ ἀρχαῖοσ χαρακτὴρ δίδραχμον.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 10 2:2)
ἡ γὰρ εὐγένειά ἐστιν ἀρχαῖοσ πλοῦτοσ καὶ ἀρετή, φανερὸν ὅτι τὴν μὲν τοῖν δυοῖν μίξιν, τῶν εὐπόρων καὶ τῶν ἀπόρων, πολιτείαν λεκτέον, τὴν δὲ τῶν τριῶν ἀριστοκρατίαν μάλιστα τῶν ἄλλων παρὰ τὴν ἀληθινὴν καὶ πρώτην.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 4 130:1)
σὺ δέ γ’ ἀρχαῖοσ.
(아리스토파네스, Clouds, Agon, proagon34)
ὡσ ἀρχαῖοσ εἶ.
(아리스토파네스, Clouds, Episode11)
οὕτω σφόδρ’ ἦν ἀρχαῖοσ Ἀντιφάνησ φησί.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 20 3:2)
τίσ γὰρ ἡμῶν οὐκ οἶδεν ὅτι οὐκ ἦν οὗτοσ ὁ ἀποκοτταβισμὸσ ἀρχαῖοσ;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 2 2:3)
λόγοσ γάρ ἐστ’ ἀρχαῖοσ οὐ κακῶσ ἔχων·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 12 2:1)
Γνήσιπποσ δὲ τισ Ἀθηναῖοσ ἀναστὰσ εἶπεν ὅτι ἀρχαῖοσ εἰή νόμοσ κάλλιστοσ τοὺσ μὲν ἔχοντασ διδόναι τῷ βασιλεῖ τιμῆσ ἕνεκα, τοῖσ δὲ μὴ ἔχουσι διδόναι τὸν βασιλέα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 35 1:15)

SEARCH

MENU NAVIGATION