헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Τοῦ δ’ αὐτοῦ χρόνου περὶ τὴν Ἰταλίαν μονομάχων ἐσ θέασ ἐν Καπύῃ τρεφομένων, Σπάρτακοσ Θρᾲξ ἀνήρ, ἐστρατευμένοσ ποτὲ Ῥωμαίοισ, ἐκ δὲ αἰχμαλωσίασ καὶ πράσεωσ ἐν τοῖσ μονομάχοισ ὤν, ἔπεισεν αὐτῶν ἐσ ἑβδομήκοντα ἄνδρασ μάλιστα κινδυνεῦσαι περὶ ἐλευθερίασ μᾶλλον ἢ θέασ ἐπιδείξεωσ καὶ βιασάμενοσ σὺν αὐτοῖσ τοὺσ φυλάσσοντασ ἐξέδραμε·
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 14 1:1)
Καὶ τῷδε μὲν ἡ σκηνὴ τάφοσ ἐγένετο, Ῥάσκοσ δὲ ὁ Θρᾷξ ἐπανήγαγεν ἐκ τῶν ὀρῶν πολλούσ, καὶ γέρασ ᾔτησέ τε καὶ ἔλαβε σῴζεσθαι τὸν ἀδελφὸν ἑαυτοῦ Ῥασκούπολιν·
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 17 6:10)
Κότυσ Θρᾷξ παρὰ Περινθίων ἐδανείζετο χρήματα εἰσ τοὺσ στρατιώτασ συναγαγεῖν·
(아리스토텔레스, 경제학, Book 2 99:1)
δυνάμενοι γὰρ καὶ καταφρονοῦντεσ τοῦ κινδύνου διὰ τὴν δύναμιν ἐπιχειροῦσι ῥᾳδίωσ, ὥσπερ οἱ στρατηγοῦντεσ τοῖσ μονάρχοισ, οἱο͂ν Κῦροσ Ἀστυάγει καὶ τοῦ βίου καταφρονῶν καὶ τῆσ δυνάμεωσ διὰ τὸ τὴν μὲν δύναμιν ἐξηργηκέναι αὐτὸν δὲ τρυφᾶν, καὶ Σεύθησ ὁ Θρᾷξ Ἀμαδόκῳ στρατηγὸσ ὤν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 5 246:1)
τὰ δὲ παρὰ γράμμα ποιεῖ οὐχ ὃ λέγει λέγειν, ἀλλ’ ὃ μεταστρέφει ὄνομα, οἱο͂ν τὸ Θεοδώρου εἰσ Νίκωνα τὸν κιθαρῳδὸν "θράξει σε" , προσποιεῖται γὰρ λέγειν τὸ "Θρᾷξ εἶ σύ" καὶ ἐξαπατᾷ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 11 6:11)
ἕτεροσ δ’ <αὖ> Θρᾷξ πέλτην σείων κἀκόντιον ὥσπερ ὁ Τηρεύσ, ἐδεδίσκετο τὴν ἰσχαδόπωλιν καὶ τὰσ δρυπεπεῖσ κατέπινεν.
(아리스토파네스, Lysistrata, Agon, antepirrheme10)
Διονύσιοσ δὲ ὁ Θρᾲξ ἐν Ῥόδῳ λέγεται τὴν Νεστορίδα κατασκευάσαι τῶν μαθητῶν αὐτῷ συνενεγκάντων τἀργύριον ὅπερ Προμαθίδασ ὁ Ἡρακλεώτησ ἐξηγούμενοσ τὴν κατὰ τὸν Διονύσιον διάταξίν φησιν σκύφον εἶναι παρακειμένωσ ἔχοντα τὰ ὦτα, καθάπερ αἱ δίπρῳροι τῶν νεῶν, περὶ δὲ τὰ ὦτα τὰσ περιστεράσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 77 3:3)
ἔπειθ’ ὅταν ἐπενέγκῃ τὸ δοιαὶ δὲ πελειάδεσ ἀμφὶσ ἕκαστον χρύσειαι νεμέθοντο, δύω δ’ ὑπὸ πυθμένεσ ἦσαν, ἀκουστέον οὐ πυθμένασ δύο, ἀλλ’ οὐδὲ κατὰ διαίρεσιν ἀναγνωστέον, ὡσ ὁ Θρᾲξ, Διονύσιοσ, ἀλλὰ κατὰ σύνθετον ὑποπυθμένεσ, ὅπωσ ἐπὶ τῶν πελειάδων ἀκούωμεν,1 ὅτι τέσσαρεσ μὲν ἦσαν ἐπὶ τῶν ὤτων, δύο δὲ ὑποπυθμένεσ, τουτέστιν ὑπὸ τῷ πυθμένι οἱο͂ν ὑποπυθμένιοι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 82 1:1)
Διονύσιοσ δ’ ὁ Θρᾲξ τὴν στρογγύλην, τὴν ἀμφιθέουσαν κυκλοτερεῖ τῷ σχήματι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 103 2:2)
"ἐπεὶ δὲ προὐχώρει ὁ πότοσ, εἰσῆλθεν ἀνὴρ Θρᾷξ ἵππον ἔχων λευκὸν καὶ λαβὼν κέρασ μεστὸν ’ προπίνω σοι, ὦ Σεύθη, ἔφη, καὶ τὸν ἵππον δωροῦμαι, ἐφ’ οὗ καὶ διώκων ὃν ἂν θέλῃσ αἱρήσεισ καὶ ἀποχωρῶν οὐ μὴ δείσῃσ τὸν πολέμιον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 35 1:13)
"καὶ Σπάρτακοσ δὲ ὁ μονομάχοσ ἐκ Καπύησ πόλεωσ Ἰταλικῆσ ἀποδρὰσ κατὰ τὰ Μιθριδατικὰ πολὺ πλῆθοσ ἀποστήσασ οἰκετῶν ἦν δὲ καὶ αὐτὸσ οἰκέτησ, Θρᾲξ γένοσ κατέδραμε πᾶσαν Ἰταλίαν χρόνον οὐκ ὀλίγον πολλῶν δούλων καθ’ ἑκάστην ἡμέραν συρρεόντων ὡσ αὐτὸν καὶ εἰ μὴ ἀπέθανεν ἐν τῇ πρὸσ Λικίννιον Κράσσον παρατάξει, οὐ τὸν τυχόντα ἂν ἱδρῶτα τοῖσ ἡμεδαποῖσ παρεσχήκει, ὡσ ὁ κατὰ τὴν Σικελίαν Εὔνουσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 1048)
οὗτοσ γὰρ ἦν υἱὸσ μὲν Οἰάγρου, Θρᾷξ δὲ τὸ γένοσ, παιδείᾳ δὲ καὶ μελῳδίᾳ καὶ ποιήσει πολὺ προέχων τῶν μνημονευομένων·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 25 2:2)
ὁ μὲν γὰρ ἐπήλαυνεν εἰκοσάπηχύν τινα προβεβλημένοσ κοντόν, ὁ Θρᾷξ δὲ ἐπειδὴ τῇ πέλτῃ ἀπεκρούσατο τὴν προσβολὴν καὶ παρῆλθεν αὐτὸν ἡ ἀκωκή, ἐσ τὸ γόνυ ὀκλάσασ δέχεται τῇ σαρίσῃ τὴν ἐπέλασιν καὶ τιτρώσκει τὸν ἵππον ὑπὸ τὸ στέρνον ὑπὸ θυμοῦ καὶ σφοδρότητοσ διαπείραντα ἑαυτόν·
(루키아노스, Dialogi mortuorum, Διογένησ καὶ Ἀντισθένησ καὶ Κράτησ. 8:3)
τὰ δὲ ἐξ ἀρχῆσ αὐτῇ Ζυποίτησ ἐγένετο οἰκιστήσ, Θρᾷξ γένοσ εἰκάζοντί γε ἀπὸ τοῦ ὀνόματοσ.
(파우사니아스, Description of Greece, Ἠλιακῶν Α, chapter 12 11:3)
Φινεύσ τε ὁ Θρᾷξ ἐστι, καὶ οἱ παῖδεσ οἱ Βορέου τὰσ Ἁρπυίασ ἀπ’ αὐτοῦ διώκουσιν.
(파우사니아스, Description of Greece, Ἠλιακῶν Α, chapter 17 17:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION