헬라어 문장 내 검색 Language

ἄκουσον δή νυν.
(플라톤, Laws, book 3 105:1)
μαντεύομαι δὴ νῦν περί γε Κύρου, τὰ μὲν ἄλλ’ αὐτὸν στρατηγόν τε ἀγαθὸν εἶναι καὶ φιλόπολιν, παιδείασ δὲ ὀρθῆσ οὐχ ἧφθαι τὸ παράπαν, οἰκονομίᾳ τε οὐδὲν τὸν νοῦν προσεσχηκέναι.
(플라톤, Laws, book 3 110:4)
ἃ δή, φαμέν, τῷ νομοθέτῃ σκεπτέον, καὶ ἡμῖν δὲ ἐν τῷ νῦν παρόντι.
(플라톤, Laws, book 3 120:2)
τὰ μὲν δὴ περί γε Περσῶν, ὡσ οὐκ ὀρθῶσ τὰ νῦν διοικεῖται διὰ τὴν σφόδρα δουλείαν τε καὶ δεσποτείαν, τέλοσ ἐχέτω.
(플라톤, Laws, book 3 132:2)
τὴν δὲ δὴ μίμησιν ἔλεγον τὴν τῶν πολεμίων τὴν κακὴν τοιάνδε γίγνεσθαι, ὅταν οἰκῇ μέν τισ πρὸσ θαλάττῃ, λυπῆται δ’ ὑπὸ πολεμίων, οἱο͂ν ‐ φράσω γὰρ οὔτι μνησικακεῖν βουλόμενοσ ὑμῖν ‐ Μίνωσ γὰρ δή ποτε τοὺσ οἰκοῦντασ τὴν Ἀττικὴν παρεστήσατο εἰσ χαλεπήν τινα φορὰν δασμοῦ, δύναμιν πολλὴν κατὰ θάλατταν κεκτημένοσ, οἱ δ’ οὔτε πω πλοῖα ἐκέκτηντο, καθάπερ νῦν, πολεμικά, οὔτ’ αὖ τὴν χώραν πλήρη ναυπηγησίμων ξύλων ὥστ’ εὐμαρῶσ ναυτικὴν παρασχέσθαι δύναμιν·
(플라톤, Laws, book 4 13:1)
τὸ δὲ δὴ παρὸν ἡμῖν λέγε πόθεν ἔσεσθαι φῂσ στρατόπεδον τῶν πολιτῶν τὰ νῦν;
(플라톤, Laws, book 4 25:1)
καὶ γὰρ ὃ νῦν δὴ λέγεισ, ἀληθὲσ φράζεισ, ὡσ ἐξ Ἄργουσ εἰσίν, καὶ τό γε μάλιστ’ εὐδοκιμοῦν τὰ νῦν ἐνθάδε γένοσ, τὸ Γορτυνικόν·
(플라톤, Laws, book 4 25:3)
τῶν γὰρ δὴ πόλεων ὧν ἔμπροσθε τὰσ συνοικήσεισ διήλθομεν, ἔτι προτέρα τούτων πάμπολυ λέγεταί τισ ἀρχή τε καὶ οἴκησισ γεγονέναι ἐπὶ Κρόνου μάλ’ εὐδαίμων, ἧσ μίμημα ἔχουσά ἐστιν ἥτισ τῶν νῦν ἄριστα οἰκεῖται.
(플라톤, Laws, book 4 55:6)
λέγει δὴ καὶ νῦν οὗτοσ ὁ λόγοσ, ἀληθείᾳ χρώμενοσ, ὡσ ὅσων ἂν πόλεων μὴ θεὸσ ἀλλά τισ ἄρχῃ θνητόσ, οὐκ ἔστιν κακῶν αὐτοῖσ οὐδὲ πόνων ἀνάφυξισ·
(플라톤, Laws, book 4 59:1)
μὴ δὴ φαύλου πέρι νομίσῃσ εἶναι τὴν νῦν ἀμφισβήτησιν, περὶ δὲ τοῦ μεγίστου·
(플라톤, Laws, book 4 62:3)
ἡμῖν δὲ ἡ νῦν διατριβὴ γεγονυῖα, ὡσ ἐμοὶ δοκεῖ, σημαίνει ὡσ ὄντοσ, οἵ τέ γε δὴ διπλοῖ ἔδοξαν νυνδή μοι λεχθέντεσ νόμοι οὐκ εἶναι ἁπλῶσ οὕτω πωσ διπλοῖ, ἀλλὰ δύο μέν τινε, νόμοσ τε καὶ προοίμιον τοῦ νόμου·
(플라톤, Laws, book 4 117:2)
διὸ δὴ γελώτων τε εἴργεσθαι χρὴ τῶν ἐξαισίων καὶ δακρύων, παραγγέλλειν δὲ παντὶ πάντ’ ἄνδρα, καὶ ὅλην περιχάρειαν πᾶσαν ἀποκρυπτόμενον καὶ περιωδυνίαν εὐσχημονεῖν πειρᾶσθαι, κατά τε εὐπραγίασ ἱσταμένου τοῦ δαίμονοσ ἑκάστου, καὶ κατὰ τύχασ οἱο͂ν πρὸσ ὑψηλὰ καὶ ἀνάντη δαιμόνων ἀνθισταμένων τισὶν πράξεσιν, ἐλπίζειν δ’ ἀεὶ τοῖσ γε ἀγαθοῖσι τὸν θεὸν ἃ δωρεῖται πόνων μὲν ἐπιπιπτόντων ἀντὶ μειζόνων ἐλάττουσ ποιήσειν τῶν τ’ αὖ νῦν παρόντων ἐπὶ τὸ βέλτιον μεταβολάσ, περὶ δὲ τὰ ἀγαθὰ τὰ ἐναντία τούτων ἀεὶ πάντ’ αὐτοῖσ παραγενήσεσθαι μετ’ ἀγαθῆσ τύχησ.
(플라톤, Laws, book 5 40:1)
νῦν οὖν δὴ περὶ μὲν ἐπιτηδευμάτων, οἱᾶ χρὴ ἐπιτηδεύειν, καὶ περὶ αὐτοῦ ἑκάστου, ποῖόν τινα χρεὼν εἶναι, λέλεκται σχεδὸν ὅσα θεῖά ἐστι, τὰ δὲ ἀνθρώπινα νῦν ἡμῖν οὐκ εἴρηται, δεῖ δέ·
(플라톤, Laws, book 5 42:1)
εἰρήσθω δή νυν ὅτι διὰ τοῦ μὴ φιλοχρηματεῖν μετὰ δίκησ, ἄλλη δ’ οὐκ ἔστιν οὔτ’ εὐρεῖα οὔτε στενὴ τῆσ τοιαύτησ μηχανῆσ διαφυγή·
(플라톤, Laws, book 5 73:3)
ποιῶμεν δὴ κατὰ τοῦτον τὸν λόγον καὶ τὰ νῦν ἡμεῖσ, εἰπόντεσ ἀρετῇ πρώτην πολιτείαν καὶ δευτέραν καὶ τρίτην·
(플라톤, Laws, book 5 89:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION