헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐ γάρ ἐστι γένοσ οὐδὲν τῆσ Ἑλλάδοσ, ὡσ ἔποσ εἰπεῖν, ὃ τῆσδε τῆσ πόλεωσ ἀπείρατόν ἐστιν, οὐδ’ ἀοίκον ἐπὶ καιρῶν, ἀλλὰ καὶ πόλεισ καὶ ἔθνη μετελήλυθεν εἰσ αὐτὴν καὶ καταπέφευγε, καὶ κατ’ ἄνδρα σχεδὸν οἱ γνωριμώτατοι, ὧν ἁπάντων μὲν ἀμήχανον καὶ μνημονεῦσαι πρῶτον καὶ τῆσ μνήμησ τοὺσ λόγουσ συμμέτρουσ ἀποδοῦναι, μὴ ὅτι τῶν ἰδίᾳ λέγω μεταστάντων κατὰ συμφορὰσ, ἀλλ’ οὐδὲ τῶν κοινῇ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 18:9)
οὐ μὴν ἀλλ’ ἀναγκαῖον ἅψασθαι καὶ τούτων ἤδη δυοῖν ἕνεκα, ἑνὸσ μὲν ὅτι τῶν ἀπὸ τῆσ εἰρήνησ ἀγαθῶν καὶ οἷσ κατεσκεύασε τὸν βίον ἡμῖν ἀποχρώντωσ μνημονεύσαντασ εἰκὸσ ἦν δή που καὶ τὰσ ἐπὶ τῶν ἑτέρων καιρῶν πράξεισ μὴ παρελθεῖν, ἄλλωσ τε καὶ πλείουσ μὲν ἢ τὰσ τῶν ἄλλων συμπάντων, μείζουσ δὲ ἁπασῶν οὔσασ ὧν παρειλήφαμεν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 25:14)
ὃν γὰρ οὐ πόλισ, οὐκ ἀνὴρ, οὐ γένοσ οὐδὲν τῶν ἐν τοῖσ Ἕλλησιν ὑφίστατο, καὶ ᾧ τοσοῦτον περιῆν ὥστ’ ἀπειλεῖν ἀπειλὰσ κοινὰσ τοῖσ τε Ἡρακλέουσ παισὶ καὶ ταῖσ πόλεσι, τοῖσ μὲν, εἰ φανήσονται, ταῖσ δὲ, εἰ δέξονται τοῦτον, εἰσ τοῦτ’ ἤγαγεν ὥστ’ αὐτὸν οἴκοι ταφῆσ μὴ τυχεῖν, καὶ τῆσ ἐξουσίασ, ἧσ παρ’ ἀξίαν ἀπέλαυσεν Εὐρυσθεὺσ, τὴν τελευτὴν ἡ πόλισ εὑρ͂ε κατ’ ἀξίαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 26:7)
οὗ τὸ διαλλάττον παρ’ ἑκάστουσ τοὺσ ἀφηγουμένουσ τοσοῦτόν ἐστιν ὥστ’ εἶναι τὸν μέγιστον ὁρ́ον στόλου, βουλόμενοσ μηδεμίαν πρόφασιν λιπεῖν μήτ’ ἐκείνοισ μήτ’ αὐτὸσ αὑτῷ τὸ μὴ οὐ πρᾶξαι περὶ ὧν ἐνετέλλετο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 32:10)
μόνοι μὲν γὰρ ἁπάντων ἀνθρώπων ὑπέμειναν τὴν ἑαυτῶν ἐκλιπεῖν ὑπὲρ τοῦ μὴ τὴν τῶν ἄλλων ἁπάντων ἀνάστατον γενομένην ἐπιδεῖν, μόνοι δὲ οὐχ ὑπὸ πολεμίων τοῦτο παθόντεσ, ὑπὸ σφῶν αὐτῶν ἐξῳκίσθησαν ὑπὲρ νίκησ, οὐ κατὰ συμφορὰν ὑφ’ ἑτέρων, ἀλλ’ ἃ τοῖσ ἄλλοισ πέρασ εἶναι δοκεῖ τῶν ἐν τοῖσ πολέμοισ ἀτυχημάτων, ταῦτ’ εἰσ ἀρετὴν ἔτρεψαν καὶ παρείλοντο Ξέρξην τὰσ ἐλπίδασ τὸ καθ’ αὑτοὺσ, ἐνδειξάμενοι τοῦθ’, ὅτι κἂν μυριάκισ κατάσχῃ τὴν χώραν, κἂν τὰσ ἑστίασ διερευνήσηται, κἂν ἐκ βάθρων ἅπαντα ἀνασπάσῃ, οὐδὲν μᾶλλον τὸ τῶν Ἀθηναίων ἀξίωμα καθαιρήσει οὐδὲ ἀφαιρήσεται σφᾶσ τό γ’ Ἀθηναίουσ εἶναι, ἀλλ’ ἀπέραντα πονεῖ καὶ τοῖσ ἐν Αἵδου καταδίκοισ προσόμοια.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 43:4)
τὸ γὰρ τοσαύτην μὲν προθυμίαν παρεχομένουσ ὑπὲρ τῆσ ἁπάντων σωτηρίασ, τοσαύτην δὲ εἰσφορὰν εἰσενεγκόντασ τῇ κοινῇ χρείᾳ, πάντα δὲ αὐτοὺσ ὄντασ, καὶ τῶν μὲν πραγμάτων εἰσ τὴν θάλατταν καὶ τὰσ ναῦσ, τῶν δ’ ἐν ταῖσ ναυσὶν εἰσ τὴν πόλιν ἀνακειμένων, τῶν δ’ ἄλλων, ὥσπερ χειμῶνοσ ὡρ́ᾳ, καταφευγόντων πρὸσ τὴν ἐκείνων δύναμιν καὶ ἐπὶ τῆσ ἐκείνων ἀρετῆσ τε καὶ τύχησ ὁρμούντων, καὶ μηδ’ ἂν αὐτῶν, ὅπερ εἶπον, ἐξάρνων γιγνομένων ὡσ οὐχ οὕτωσ ταῦτ’ ἔχει, τοσοῦτον πραότητοσ καὶ μεγαλοψυχίασ προσθεῖναι ὥσθ’ ἑτέροισ ἡγεῖσθαι συγχωρῆσαι τὴν ἐπὶ σχήματοσ ἡγεμονίαν, καὶ μὴ φιλονεικῆσαι, μηδὲ ἃ κἂν οἱ νωθρότατοι τὴν φύσιν εἶπον, κἂν ὑπὲρ αὐτῶν ἕτεροι μηδὲν μήτε φθέγξασθαι μήτε μελλῆσαι μήθ’ ὅλωσ φωνὴν ἔχουσιν ἐοικότασ ὀφθῆναι τούτων ἕνεκα, πῶσ οὐ πᾶσαν ἤδη σοφίαν παρ’ ἐκείνοισ οὖσαν ὡσ ἀληθῶσ ἀποφαίνει καὶ πάντων ἄνδρασ ἀρίστουσ ἐκείνουσ καὶ κατὰ ἔθνη καὶ καθ’ ἕνα καὶ ὁπωσοῦν ἐξετάζοντι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 44:6)
οὐ μὴν οὐδὲ οὕτωσ ἀδεᾶ καθάπαξ ἀπέστειλαν, ἀλλ’ εἰ μὴ πρὸ ἡλίου δύνοντοσ ἐκτὸσ ὁρ́ων εἰή, καὶ τοῦ λοιποῦ προειπόντεσ ἄλλο τι τοῖσ Ἀθηναίοισ μᾶλλον προξενεῖν, ὡσ οὐκ ἄνευ θανάτου τοιαῦτα πρεσβεύσοντα·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 54:13)
πολεμίουσ δὲ οὐ τοὺσ ἀσθενεστάτουσ εἵλοντο, ἀλλὰ τοὺσ πλεῖστα ἀνασχέσθαι δυνατωτάτουσ, δυοῖν ἐναγόντοιν, ἑνὸσ μὲν τοῦ μηδὲν τῶν ἐσχάτων, ὅσον εἰσ γνώμην καὶ παρασκευὴν ἧκε τῶν βαρβάρων, ἐλλελεῖφθαι τοῖσ Ἕλλησι τὸ μὴ οὐ πεπονθότασ εἶναι, ἀνθ’ ὧν δεῖν ἀμύνεσθαι καὶ μηδαμῶσ μικρῶσ, ἑτέρου δὲ τοῦ πρὸσ τὸν λοιπὸν χρόνον ἀσφαλοῦσ τῇ Ἑλλάδι, ἑώσ ἔγνω βασιλεὺσ παραπλήσιον ποιῶν ἀνταίρων τῇ πόλει ὥσπερ ἂν εἰ πρὸσ φλόγα πολλὴν ἐπιοῦσαν ὕλην ἐπηρμένοσ ἠγωνίζετο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 62:12)
οὐ μὴν ἀλλ’ ἐπειδήπερ ἐν τούτῳ τῷ μέρει τοῦ λόγου γεγένημαι, ἐν ᾧ τὰ πρὸσ ἄλληλά ἐστι ταῖσ πόλεσιν, ἀνάγκη καὶ τοῦτ’ ἴσωσ ὑπομεῖναι, ἵνα μὴ μόνον ἐν τοῖσ ἀγῶσιν ὅσῳ κρείττων ἡ πόλισ ἀποφαίνωμεν, ἀλλὰ καὶ τοῖσ ὅλοισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 72:8)
οὐ μὴν ἀλλ’ ἔγωγε οὕτω παρὰ γνώμην εἰσ τούτουσ ἐξήχθην τοὺσ λόγουσ, ὥστ’ ἐβουλόμην ἂν καὶ τὰ τρόπαια ἃ μέλλω λέγειν ἀπ’ ἄλλων ὑπάρχειν ἀνακείμενα τῇ πόλει καὶ μὴ ἀναγκαῖον εἶναι προστιθέναι τοῖσ πολλοῖσ ὅτι ἀπὸ Λακεδαιμονίων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 81:13)
νῦν δ’ αὐτὰ τὰ πράγματα ταύτην ἄγει, ὥστ’ οὐ τοῦ παρεξετάσαι χάριν εἰρήσεται, ἀλλὰ τοῦ μὴ παντάπασι τὰσ πράξεισ παρελθεῖν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 81:14)
τοσοῦτον γὰρ τὸ διάφορον τῶνδε τῶν λόγων πρὸσ ἅπαντασ τοὺσ ἄλλουσ ἐξ ἀρχῆσ τε ἦν καὶ ἔτι μᾶλλον ἐξεφάνη τῷ χρόνῳ, ὥστ’ οὐ μόνον ἐκλελοιπότων σχεδὸν ἤδη τῶν ἄλλων οἵδε τοσοῦτον ἀνθοῦσιν, ἀλλὰ καὶ φήσειεν ἄν τισ ἁπάσασ τὰσ τῶν ἄλλων φωνὰσ καὶ μὴ ὅτι βαρβάρων, ἀλλ’ αὐτῶν τῶν Ἑλλήνων τοῖσ τῶν ψελλιζομένων παίδων ῥήμασι προσεοικέναι ὡσ τῇ παρ’ ὑμῶν παραβαλεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 91:4)
ἥ τε νῦν ἀρχὴ γῆσ τε καὶ θαλάττησ, εἰή δὲ ἀθάνατοσ, οὐκ ἀναίνεται τὰσ Ἀθήνασ μὴ οὐκ ἐν διδασκάλων καὶ τροφέων μέρει κοσμεῖν, ἀλλὰ τοσαύτη τῶν τιμῶν ἐστιν ἡ περιουσία ὥστε τοσοῦτον ἑτέρωσ ἡ πόλισ πράττει τὰ νῦν ὅσον οὐ πραγματεύεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 93:2)
οὔτε γὰρ τοὺσ ὑπερέχοντασ ταῖσ οὐσίαισ οὐδεπώποτε ἐπῆρεν, ἀλλ’ ὅσον μὴ ἀδικεῖσθαι διὰ τοῦτο, τοσοῦτον αὐτοῖσ ἠξίου παρ’ αὑτῆσ ὀφείλεσθαι, οὔτε τοῖσ ἀρετῇ μὲν ὑπερφέρουσι, χρήμασι δ’ ἡττημένοισ, οὐδαμοῦ πώποτ’ ἔλαττον ἔνειμεν, αἰσχρὸν οἶμαι νομίζουσα τῶν μὲν οἰκετῶν οὐ τοὺσ εὐπορωτάτουσ, ἀλλὰ τοὺσ πιστοτάτουσ βελτίστουσ νομίζειν, τῶν δ’ ἐλευθέρων φασκόντων εἶναι τὴν ἀξίαν ὡρίσθαι χρήμασιν, ἀλλὰ μὴ ὁποῖόσ τισ ἂν αὐτὸσ ἕκαστοσ ᾖ, τοιοῦτον καὶ νομίζεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 104:5)
ἐπαινοῦντεσ γὰρ οὐ δεικνύουσιν ἀκριβῶσ ὃ θαυμάζουσιν, ἀλλ’ ὥσπερ ἂν εἴ τισ ζωγράφοσ σῶμα καλὸν καὶ περίβλεπτον ἐπιχειρῶν δεῖξαι διὰ τέχνησ, εἶτα ἀπολείποιτο, πᾶσ τισ ἂν φαίη δή που λυσιτελεῖν μὴ γράφειν, ἀλλ’ ἢ αὐτὸ ἰδεῖν ἐᾶν, ἢ μὴ δεικνύειν αὐτοῖσ ἐπὶ τὸ χεῖρον μιμούμενον, ὣσ δὲ καὶ περὶ ταύτησ μοι δοκεῖ τῆσ πόλεωσ ἔχειν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION