Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὗτοσ προδοὺσ τοῖσ πολεμίοισ Νύμφαιον τὸ ἐν τῷ Πόντῳ, τότε τῆσ πόλεωσ ἐχούσησ τὸ χωρίον τοῦτο, φυγὰσ ἀπ’ εἰσαγγελίασ ἐκ τῆσ πόλεωσ ἐγένετο, τὴν κρίσιν οὐχ ὑπομείνασ, καὶ ἀφικνεῖται εἰσ Βόσπορον, κἀκεῖ λαμβάνει δωρεὰν παρὰ τῶν τυράννων τοὺσ ὠνομασμένουσ Κήπουσ, καὶ γαμεῖ γυναῖκα πλουσίαν μὲν νὴ Δία καὶ χρυσίον ἐπιφερομένην πολύ, Σκύθιν δὲ τὸ γένοσ, ἐξ ἧσ αὐτῷ γίγνονται θυγατέρεσ δύο, ἃσ ἐκεῖνοσ δεῦρο μετὰ πολλῶν χρημάτων ἀποστείλασ, συνῴκισε τὴν μὲν ἑτέραν ὁτῳδήποτε, ἵνα μὴ πολλοῖσ ἀπεχθάνωμαι·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 171 1:5)
Ἀντώνιοσ δὲ ταῖσ λοιπαῖσ ἐσ τὸ καλούμενον Νυμφαῖον κατήχθη.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 9 3:11)
ὅσα δὲ ἐγγὺσ ἦν φρούρια, ἀρτίληπτα τῷ Μιθριδάτῃ γενόμενα, πρὸσ τὴν θερμουργίαν τῶν Φαναγορέων ἀφίστατο τοῦ Μιθριδάτου, Χερρόνησόσ τε καὶ Θεοδοσία καὶ Νύμφαιον, καὶ ὅσα ἄλλα περὶ τὸν Πόντον ἐστὶν εὔκαιρα ἐσ πόλεμον.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 16 3:7)
ἐνθένδε ἐσ τὸ Ποσείδειον τεσσαράκοντα, καὶ ἔνθεν ἐσ Τυνδαρίδασ πέντε καὶ τεσσαράκοντα, πέντε δὲ καὶ δέκα ἐνθένδε ἐπὶ τὸ Νυμφαῖον.
(아리아노스, Periplus Ponti Euxini, chapter 13 6:1)
ἱππείοισ δ’ ἐν δίφροισι ψαμάθων Αὐλίδοσ ἐπέβασαν νύμφαιον, οἴμοι, δύσνυμφον τῷ τᾶσ Νηρέωσ κούρασ, αἰαῖ.
(에우리피데스, Iphigenia in Tauris, choral, anapests 3:3)
πλέοντι δὲ ἐκ Βοιῶν τὴν ὑπὸ τὴν ἄκραν τῆσ Μαλέασ λιμήν ἐστιν ὀνομαζόμενον Νύμφαιον καὶ Ποσειδῶνοσ ἄγαλμα ὀρθὸν καὶ σπήλαιον θαλάσσησ ἐγγύτατα, ἐν δὲ αὐτῷ γλυκέοσ ὕδατοσ πηγή·
(파우사니아스, Description of Greece, Λακωνικά, chapter 23 4:1)
σχολὴν μὲν οὖν αὐτοῖσ καὶ διατριβὴν τὸ περὶ Μίεζαν Νυμφαῖον ἀπέδειξεν, ὅπου μέχρι νῦν Ἀριστοτέλουσ ἕδρασ τε λιθίνασ καὶ ὑποσκίουσ περιπάτουσ δεικνύουσιν.
(플루타르코스, Alexander, chapter 7 3:1)
Μήλιοι γῆσ χρῄζοντεσ ἀμφιλαφοῦσ Νυμφαῖον ἡγεμόνα τῆσ ἀποικίασ ἐποιήσαντο, νέον ἄνδρα καὶ κάλλει διαφέροντα·
(플루타르코스, Mulierum virtutes, Μήλιαι1)
πραττομένων δὲ τούτων οὐ δυναμένη τὸν Νυμφαῖον περιορᾶν ἀπολλύμενον, ἐξήγγειλε τὴν διάνοιαν αὐτῷ τῶν πολιτῶν.
(플루타르코스, Mulierum virtutes, Μήλιαι 1:4)
Μήλιοι γῆσ χρῄζοντεσ ἀμφιλαφοῦσ Νυμφαῖον ἡγεμόνα τῆσ ἀποικίασ ἐποιήσαντο, νέον ἄνδρα καὶ κάλλει, διαφέροντα·
(플루타르코스, Mulierum virtutes, Μήλιαι1)
πραττομένων δὲ τούτων οὐ δυναμένη τὸν Νυμφαῖον περιορᾶν ἀπολλύμενον, ἐξήγγειλε τὴν διάνοιαν αὐτῷ τῶν πολιτῶν.
(플루타르코스, Mulierum virtutes, Μήλιαι 4:2)
ἡ δὲ Ἀπολλωνία πλησίον ἐστί, καὶ πρὸσ αὕτη τὸ Νύμφαιον, ἱερὸσ τόποσ ἐκ χλοερᾶσ νάπησ καὶ λειμώνων ἀναδιδοὺσ πυρὸσ πηγὰσ σποράδασ ἐνδελεχῶσ ῥέοντοσ, ἐνταῦθά φασι κοιμώμενον ἁλῶναι σάτυρον, οἱο͂ν οἱ πλάσται καὶ γραφεῖσ εἰκάζουσιν, ἀχθέντα δὲ ὡσ Σύλλαν ἐρωτᾶσθαι δι’ ἑρμηνέων πολλῶν ὅστισ εἰή·
(플루타르코스, Sulla, chapter 27 1:2)
ἔν τε τῇ Ἰθάκῃ οὐδέν ἐστιν ἄντρον τοιοῦτον οὐδὲ νυμφαῖον, οἱο͂́ν φησιν Ὅμηροσ·
(스트라본, 지리학, book 1, chapter 3 36:14)
ἔστι δὲ τὸ μεταξὺ τῆσ Θεοδοσίασ καὶ τοῦ Παντικαπαίου σταδίων περὶ πεντακοσίων καὶ τριάκοντα, χώρα πᾶσα σιτοφόροσ, κώμασ ἔχουσα καὶ πόλιν εὐλίμενον τὸ Νύμφαιον καλούμενον.
(스트라본, 지리학, Book 7, chapter 4 8:4)
ἐν δὲ τῇ χώρᾳ τῶν Ἀπολλωνιατῶν καλεῖταί τι νυμφαῖον·
(스트라본, 지리학, Book 7, chapter 5 16:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION