Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐκοῦν ἢ μὴ στοχαζόμενον μαινόμενον τὸν γυμναστὴν λέγεισ, ἢ σωφρονῶν αὐτὸσ ὁμολογήσει στοχάζεσθαι τοῦ βελτίστου, τοιοῦτον δ’ οὐδὲν ἔχειν προειπεῖν οὐδ’ ἐπαγγείλασθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 36:5)
τί δ’ ἂν αὖ Κλεινίαν λέγοισ, μαινόμενον ἄνθρωπον;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 10:17)
ἐν τῷ γὰρ ἔχειν μὲν μὴ χρῆσθαι δὲ διαφέρουσαν ὁρῶμεν τὴν ἕξιν, ὥστε καὶ ἔχειν πωσ καὶ μὴ ἔχειν, οἱο͂ν τὸν καθεύδοντα καὶ μαινόμενον καὶ οἰνωμένον.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 36:2)
οὐδεὶσ γὰρ ἂν φαίη μακάριον τὸν μηθὲν μόριον ἔχοντα ἀνδρείασ μηδὲ σωφροσύνησ μηδὲ δικαιοσύνησ μηδὲ φρονήσεωσ, ἀλλὰ δεδιότα μὲν τὰσ παραπετομένασ μυίασ, ἀπεχόμενον δὲ μηθενόσ, ἂν ἐπιθυμήσῃ τοῦ φαγεῖν ἢ πιεῖν, τῶν ἐσχάτων, ἕνεκα δὲ τεταρτημορίου διαφθείροντα τοὺσ φιλτάτουσ φίλουσ, ὁμοίωσ δὲ καὶ τὰ περὶ τὴν διάνοιαν οὕτωσ ἄφρονα καὶ διεψευσμένον ὥσπερ τι παιδίον ἢ μαινόμενον.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 6:2)
καὶ τοὺσ πάντων Ἑλλήνων ἐχθροὺσ Πέρσασ, καὶ τὸν ἀδελφὸν δὲ τοῦ Ἀλκιβιάδου Κλεινίαν μαινόμενόν τε ἀποκαλεῖ καὶ τοὺσ υἱοὺσ αὐτοῦ ἠλιθίουσ Μειδίαν τε ὀρτυγοκόπον,2 καὶ τὸν τῶν Ἀθηναίων δῆμον εὐπρόσωπον μὲν εἶναι, δεῖν δ’ αὐτὸν ἀποδύσαντασ θεωρεῖν ὀφθήσεται γάρ, φησί, περίβλεπτον ἀξίωμα περικείμενοσ κάλλουσ οὐκ ἀληθινοῦ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 114 3:1)
οὐδὲ μὲν οὐδ’ ὁπόσοι σκληρὸν βίον ἐστήσαντο ἀνθρώπων, σκοτιὴν μαιόμενοι σοφίην, οὓσ αὐτὴ περὶ πυκνὰ λόγοισ ἐσφίγξατο μῆτισ καὶ δεινὴ μύθων κῆδοσ ἔχουσ1’ ἀρετή, οὐδ’ οἵδ’ αἰνὸν ἔρωτοσ ἀπεστρέψαντο κυδοιμὸν μαινόμενον, δεινὸν δ’ ἦλθον ὑφ’ ἡνίοχον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 71 10:2)
τὸν Διόνυσον, ἑταῖρε Τιμόκρατεσ, μαινόμενον οἱ πολλοὶ λέγουσιν ἀπὸ τοῦ τοὺσ πλείονασ ἀκράτου σπῶντασ θορυβώδεισ γίνεσθαι οἶνόσ σε τρώει μελιηδήσ, ὅσ τε καὶ ἄλλουσ βλάπτει, ὃσ ἄν μιν χανδὸν ἕλῃ μηδ’ αἴσιμα πίνῃ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14 1:1)
"οἱ μὲν γὰρ ἀφελῆ τινα αὐτὸν εἶναι ὑπελάμβανον, οἱ δὲ μαινόμενον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 19 3:30)
μὴ γὰρ οἰέσθέ με οὕτωσ ἀπόπληκτον εἶναι καὶ παντελῶσ μαινόμενον, ὥστε τοιοῦτο γράφειν ἔγκλημα ὁμολογοῦντοσ τοῦ Λάμπιδοσ ἀπειληφέναι τὸ χρυσίον, ὑφ’ οὗ ἔμελλον ἐξελεγχθήσεσθαι.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Φορμίωνα ὑπὲρ Δανείου 26:1)
αἱ δὲ μετὰ πολλοῦ πατάγου κυμβάλων τε καὶαὐλῶν φέρουσαι μαινόμενον αὐτὸν σπουδῇ προΐτωσαν.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 129:2)
αἰτιάσονται γάρ, εὖ ἴστε, καὶ φήσουσι δοξοκόπον εἶναι καὶ μαινόμενον, ὅστισ ἐμαυτὸν ὄχλῳ καὶ θορύβῳ παρέβαλον·
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 32:3)
αὐτὸ γὰρ τοῦτο Εὐριπίδησ τὸν Ἡρακλέα φησὶ παθεῖν μαινόμενον·
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 125:2)
Ἀλλ̓ οὐ μαινόμενον ἰατρὸν λέγω σοι.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), speech 60 16:6)
καὶ γὰρ Ὅμηρον, καθά φησιν Ἡρακλείδησ, πεντήκοντα δραχμαῖσ ὡσ μαινόμενον ἐζημίωσαν, καὶ Τυρταῖον παρακόπτειν ἔλεγον, καὶ Ἀστυδάμαντα πρότερον τῶν περὶ Αἰσχύλον ἐτίμησαν εἰκόνι χαλκῇ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. e'. SWKRATHS 26:7)
οὔκων οἰκόσ ἐστι ἄλλον γε ἢ μαινόμενον ἄνδρα γέλωτα τὰ τοιαῦτα τίθεσθαι·
(헤로도토스, The Histories, book 3, chapter 38 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION