Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ταῦτ’ ἐστὶν ἄνω βλεπόντων, οὐκ εἰσ ὀρύγματα καὶ πέτρασ, ταῦθ’ ὡσ ἀληθῶσ ἑορακότων τὴν φύσιν, οὐ τὴν τῶν λίθων οὐδὲ τῶν ξύλων, ἀλλ’ ὑφ’ ᾗ πάντα ἄγεται, ταῦτα ὃ τῆσ θείασ πολιτείασ μέροσ ἡμῖν ἐπιβάλλει μετειληφότων, ἐπεὶ καὶ τὸν πάντα οὐρανὸν καὶ κόσμον, ὃσ τὸ κάλλιστον ἁπάντων σχῆμα καὶ πρόσρημα εἴληφε, μία δή που γνώμη καὶ φιλίασ δύναμισ διοικεῖ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 21:4)
τοῖσ δὲ μὴ δυναμένοισ ἀκολουθεῖν, ἢ μὴ θέλουσι μένειν ἀλλ’ ἀνάγουσι, τροχὸν ἐπὶ τὴν γνάθον ἐπιβάλλει, καὶ ὁ τοῦτο παθὼν ἀδόκιμόσ ἐστι.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 49 1:2)
ἀλλὰ μὴν φαίνεταί γε, καὶ πάντεσ ἥδιον τῶν ἀγαθῶν μετὰ τῶν φίλων κοινωνοῦμεν, καθ’ ὅσον ἐπιβάλλει ἕκαστον καὶ οὗ δύναται ἀρίστου, ἀλλὰ τούτων τῷ μὲν ἡδονῆσ σωματικῆσ, τῷ δὲ θεωρίασ μουσικῆσ, τῷ δὲ φιλοσοφίασ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 239:4)
διὸ τὸν μὲν ἄρχοντα τελέαν ἔχειν δεῖ τὴν διανοητικὴν ἀρετήν τὸ γὰρ ἔργον ἐστὶν ἁπλῶσ τοῦ ἀρχιτέκτονοσ, ὁ δὲ λόγοσ ἀρχιτέκτων, τῶν δ’ ἄλλων ἕκαστον ὅσον ἐπιβάλλει αὐτοῖσ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 1 179:1)
δοῦλοσ κοινωνὸσ ζωῆσ, ὁ δὲ πορρώτερον, καὶ τοσοῦτον ἐπιβάλλει ἀρετῆσ ὅσον περ καὶ δουλείασ·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 1 185:1)
τῶν γὰρ ἰδίων μάλιστα φροντίζουσιν, τῶν δὲ κοινῶν ἧττον, ἢ ὅσον ἑκάστῳ ἐπιβάλλει·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 26:4)
οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τὸ κοινῇ συμφέρον συνάγει, καθ’ ὅσον ἐπιβάλλει μέροσ ἑκάστῳ τοῦ ζῆν καλῶσ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 90:2)
τοῦ δὲ τιμήματοσ τὸ πλῆθοσ ἁπλῶσ μὲν ὁρισαμένουσ οὐκ ἔστιν εἰπεῖν τοσοῦτον <δεῖν> ὑπάρχειν, ἀλλὰ σκεψαμένουσ τὸ ποῖον ἐπιβάλλει μακρότατον ὥστε τοὺσ μετέχοντασ τῆσ πολιτείασ εἶναι πλείουσ τῶν μὴ μετεχόντων, τοῦτο τάττειν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 4 205:2)
ὅτι μὲν οὖν ἑκάστῳ τῆσ εὐδαιμονίασ ἐπιβάλλει τοσοῦτον ὅσον περ ἀρετῆσ καὶ φρονήσεωσ καὶ τοῦ πράττειν κατὰ ταύτασ, ἔστω συνωμολογημένον ἡμῖν, μάρτυρι τῷ θεῷ χρωμένοισ, ὃσ εὐδαίμων μέν ἐστι καὶ μακάριοσ, δι’ οὐθὲν δὲ τῶν ἐξωτερικῶν ἀγαθῶν ἀλλὰ δι’ αὑτὸν αὐτὸσ καὶ τῷ ποιόσ τισ εἶναι τὴν φύσιν, ἐπεὶ καὶ τὴν εὐτυχίαν τῆσ εὐδαιμονίασ διὰ ταῦτ’ ἀναγκαῖον ἑτέραν εἶναι τῶν μὲν γὰρ ἐκτὸσ ἀγαθῶν τῆσ ψυχῆσ αἴτιον ταὐτόματον καὶ ἡ τύχη, δίκαιοσ δ’ οὐδεὶσ οὐδὲ σώφρων ἀπὸ τύχησ οὐδὲ διὰ τὴν τύχην ἐστίν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 16:1)
ταὐτὸ δὴ τοῦτο ἀναγκαῖον πάσχειν καὶ τοὺσ ἐλεήμονασ καὶ τοὺσ φοβητικοὺσ καὶ τοὺσ ὅλωσ παθητικούσ, τοὺσ ἄλλουσ καθ’ ὅσον ἐπιβάλλει τῶν τοιούτων ἑκάστῳ, καὶ πᾶσι γίγνεσθαί τινα κάθαρσιν καὶ κουφίζεσθαι μεθ’ ἡδονῆσ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 8 115:1)
"ὃ δὴ βοτρυώδη τὸν καρπὸν ἀφίησι λευκόφαιον ὄντα καὶ μακρόν, παρεμφερῆ τοῖσ δακρύοισ ἃ δὴ ῥαγῶν τρόπον ἀλλήλοισ ἐπιβάλλει, τὰ δ’ ἔνδον ἔγχλωρον καὶ τοῦ κωνίου τῶν στροβίλων ἧττον μὲν εὔχυμον, εὐώδη δὲ μᾶλλον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 619)
ἔνθα μὲν ἠίθεοι καὶ παρθένοι ἀλφεσίβοιαι ὠρχεῦντ’, ἀλλήλων ἐπὶ καρπῷ χεῖρασ ἔχουσαι, τούτοισ γὰρ ἐπιβάλλει·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 10 1:2)
ἀφῆκα τὸν τοιοῦτον οὐδὲν ἡδέωσ ποιεῖ γὰρ οὗτοσ, ἀλλ’ ὅσον νόμου χάριν ὁμοῦ δὲ τοῖσ σπονδαῖσι διαλογίζεται τοῖσ συμπλέουσιν ὁπόσον ἐπιβάλλει μέροσ τιθείσ, τὰ θ’ αὑτοῦ σπλάγχν’ ἕκαστοσ ἐσθίει.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 39 1:4)
σὺ τοίνυν ταῦτ’ ἀφεὶσ ἐμὲ τὸν παρὰ τουτοισὶ πεπολιτευμένον αἰτιᾷ, καὶ ταῦτ’ εἰδὼσ ὅτι, καὶ εἰ μὴ τὸ ὅλον, μέροσ γ’ ἐπιβάλλει τῆσ βλασφημίασ ἅπασι, καὶ μάλιστα σοί.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 389:1)
οὐδὲν γοῦν παραλέλοιπεν ἄφθεγκτον οὐδὲ ἄσημον τῶν πρὸσ αἴσθησιν ἀφικνουμένων, ἀλλ’ εὐθὺσ ἐπιβάλλει τῷ νοηθέντι σαφῆ σφραγῖδα ὀνόματοσ, πολλάκισ δὲ καὶ πλείουσ φωνὰσ ἑνὸσ πράγματοσ, ὧν ὁπόταν φθέγξηταί τινα, παρέσχε δόξαν οὐ πολὺ ἀσθενεστέραν τἀληθοῦσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 84:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION