Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ ἐπειδὴ ἔτεκεν υἱόν, ἔξαρνοσ ἦν μὴ εἶναι ἐξ αὐτοῦ τὸ παιδίον.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 202:5)
εἰ δ’ οἷσ γε ὡμολόγηκεν οὐκ εἰκὸσ ἀπιστεῖν, τοῖσ αὐτοῖσ καὶ περὶ ὧν ἔξαρνόσ ἐστιν ἐλέγχεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμμαχικὸσ α# 5:2)
ἀλλὰ μὴν εἰ μηδετέρωσ γ’ ἂν σοφώτατοσ ἦν ἔτι, μήτε ψευδόμενοσ περὶ αὑτοῦ, εἴπερ ἕν τι τῶν αἰσχρῶν τὸ ψεύδεσθαι, μήτ’ ἀληθῆ λέγων, εἰ τὸ μὴ χρῆσθαι τέχνῃ τῶν ἁπλῶσ αἰσχρῶν ἦν, ἅμα Σωκράτησ τε δι’ ἀμφοτέρων μαρτυρεῖ τῷ λόγῳ, καὶ ὧν ἔξαρνοσ ἦν καὶ ὧν ὡμολόγει, καὶ διὰ τοῦ Σωκράτουσ ὁ θεὸσ μεμαρτύρηκε περὶ ἀμφοῖν, χρήσασ ἐκεῖνον σοφώτατον εἶναι, ὥστε διπλῆν οὖσαν τὴν τοῦ Σωκράτουσ μαρτυρίαν ἑτέρᾳ κυρίᾳ τῇ παρ’ αὑτοῦ βεβαιοῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 20:15)
ἐγὼ δ’, εἰ μὲν ἢ τῆσ αὐτῆσ γνώμησ ἔτι καὶ νῦν Ἀγαμέμνων εἴχετο, ἢ περὶ ὧν ἥμαρτεν ἔξαρνοσ ἦν, οὐκ ἂν παρῃτούμην, ἀλλ’ εἰών ὅπωσ ποτέ σοι δοκεῖ ποιεῖν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 1:2)
νῦν δὲ διὰ τοῦτ’ ἔξαρνοσ εἶναι διανοεῖ;
(아리스토파네스, Clouds, Lyric-Scene, iambics13)
κἄν τισ προσέλθῃ χρηστὸσ ἄνθρωποσ φίλοσ αἰτῶν λαβεῖν τι σμικρὸν ἀργυρίδιον, ἔξαρνόσ ἐστι μηδ’ ἰδεῖν με πώποτε.
(아리스토파네스, Plutus, Prologue 5:15)
καὶ ὅτι μὲν δοὺσ τὴν ἐπανόρθωσιν νῦν ἔξαρνόσ ἐστιν, ἅπαντεσ ἴστε.
(데모스테네스, Speeches, Περὶ Ἁλοννήσου 33:1)
ἵππαρχοσ δὲ χειροτονηθεὶσ λελύμανται τὸ ἱππικὸν ὑμῶν, τοιούτουσ θεὶσ νόμουσ οὓσ πάλιν αὐτὸσ ἔξαρνοσ ἦν μὴ τεθεικέναι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 225:2)
ἃσ μὲν ὤμοσε πρὸσ τὸν Ἀθηνόδωρον συνθήκασ ἔξαρνοσ γίγνεται καὶ τὸν Κερσοβλέπτην ἀρνεῖσθαι πείθει, γράφει δ’ ἑτέρασ πρὸσ τὸν Χαβρίαν ἔτι τῶν πρὸσ Κηφισόδοτον δεινοτέρασ·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 240:2)
Συνθῆκαι ταῦτα τοίνυν γράψασ καὶ συνθέμενοσ, καὶ τὸν ὁρ́κον ὃν ἠκούσαθ’ ὑμεῖσ ὀμόσασ, ἐπειδὴ τὴν μὲν Ἀθηνοδώρου δύναμιν διαφειμένην εἶδεν, μιᾷ δὲ μόνον τριήρει Χαβρίαν ἥκοντα, οὔτε τὸν Ἰφιάδου παρέδωκεν υἱὸν ὑμῖν οὔτ’ ἄλλ’ οὐδὲν ὧν ὤμοσ’ ἐποίησεν, ἀλλὰ καὶ περὶ τῶν ἄλλων τῶν γεγραμμένων ἐν ταῖσ συνθήκαισ ἔξαρνοσ γίγνεται, καὶ γράφει ταύτασ τὰσ συνθήκασ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 246:3)
ἀποκρίσει δ’ ἐπισκηψάμενοσ ἐνόμιζεν, ὥσπερ τόθ’ ὡμολόγησεν, οὕτω πάλιν ἔξαρνοσ γενέσθαι ταῦτ’ ἐφ’ ἑαυτῷ γενήσεσθαι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Πρὸσ Ἄφοβον ὑπὲρ Φάνου Ψευδομαρτυριῶν 14:1)
ἔτι τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ταύτην τὴν μαρτυρίαν ἐμαρτύρησεν ἁδελφὸσ ὁ τούτου πρῶτοσ Αἴσιοσ, ὃσ νῦν μὲν ἔξαρνόσ ἐστιν τούτῳ συναγωνιζόμενοσ, τότε δ’ ἐμαρτύρησεν ταῦτα μετὰ τῶν ἄλλων, οὔτ’ ἐπιορκεῖν οὔτ’ εὐθὺσ παραχρῆμα δίκην ὀφλισκάνειν βουλόμενοσ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Πρὸσ Ἄφοβον ὑπὲρ Φάνου Ψευδομαρτυριῶν 22:1)
πρῶτον μὲν γάρ, εἴπερ ὡσ ἀληθῶσ ταῦτα μὴ ἐμαρτύρησεν, οὐκ ἂν νῦν ἔξαρνοσ ἦν, ἀλλὰ τότ’ εὐθὺσ ἐπὶ τοῦ δικαστηρίου τῆσ μαρτυρίασ ἀναγιγνωσκομένησ, ἡνίκα μᾶλλον ἂν αὐτὸν ἢ νῦν ὠφέλει.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Πρὸσ Ἄφοβον ὑπὲρ Φάνου Ψευδομαρτυριῶν 23:2)
νῦν δὲ τοσούτου ποιῆσαί τι τούτων ἐδέησεν, ὥστ’ οὐδ’ ἐμοῦ παραδιδόντοσ, ἐπειδὴ ταῦτ’ ἔξαρνοσ ἐγένεθ’ οὗτοσ, παραλαβεῖν ἠθέλησεν, ἀλλ’ ὁμοίωσ φαίνονται καὶ περὶ τούτων φεύγοντεσ τὰσ βασάνουσ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Πρὸσ Ἄφοβον ὑπὲρ Φάνου Ψευδομαρτυριῶν 24:2)
ἄξιον τοίνυν καὶ τοῦτ’ ἐνθυμηθῆναι, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ὅτι οὐκ ἄν ποτε ἔξαρνοσ ἐγενόμην, εἰ ἠγγυήμην·
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Ἀπατούριον Παραγραφή 41:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION