Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἥκω μὲν οὐκ ἄκλητοσ, ἀλλ’ ὑπάγγελοσ·
(아이스킬로스, Libation Bearers, episode1)
Διὸσ δέ τοί πτηνὸσ κύων, δαφοινὸσ αἰετόσ, λάβρωσ διαρταμήσει σώματοσ μέγα ῥάκοσ, ἄκλητοσ ἑρ́πων δαιταλεὺσ πανήμεροσ, κελαινόβρωτον δ’ ἧπαρ ἐκθοινήσεται.
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode 3:9)
αὐτὰρ ἐπὴν ἄκλητοσ ἰὼν ἄνθρωποσ ἀλαζὼν λυπῇ θύοντασ καὶ σπλαγχνεύειν ἐπιθυμῇ, δὴ τότε χρὴ τύπτειν αὐτὸν πλευρῶν τὸ μεταξὺ ‐ οὐδὲν λέγειν οἶμαί σε.
(아리스토파네스, Birds, Lyric-Scene, iambics 1:14)
ὡσ ἢν Χαῖρισ ὑμᾶσ ἴδῃ, πρόσεισιν αὐλήσων ἄκλητοσ, κᾆτα τοῦτ’ εὖ οἶδ’ ὅτι φυσῶντι καὶ πονουμένῳ προσδώσετε δήπου.
(아리스토파네스, Peace, Lyric-Scene, strophe 18)
οὗτοσ εἰσ Ἔφεσον καταπλεύσασ εὑρὼν τὴν ὀψοπώλιδα κενὴν ἐπύθετο τὴν αἰτίαν καὶ μαθὼν ὅτι πᾶν εἰσ γάμουσ συνηγόρασται, λουσάμενοσ παρῆν ἄκλητοσ ὡσ τὸν νυμφίον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 9 3:2)
ὅτι τὸ ἄνηστισ ἡ νῆστισ πλεονασμῷ τοῦ ᾱ, ὡσ στάχυσ ἄσταχυσ, παρὰ Κρατίνῳ κεῖται οὐ γάρ τοι σύ γε πρῶτοσ ἄκλητοσ φοιτᾷσ ἐπὶ δεῖπνον ἄνηστισ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 272)
χωλόσ, στιγματίησ, πολυγήραοσ, ἶσοσ ἀλήτῃ ἦλθεν κνισοκόλαξ εὖτε Μέλησ ἐγάμει, ἄκλητοσ, ζωμοῦ κεχρημένοσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 99 3:5)
οὐκ ὀκνεῖ δ’ ἀνὴρ οὗτοσ, καθάπερ καὶ ὁ καλὸσ Μάγνοσ, καὶ ὑπερορίουσ ἀποδημίασ ποιεῖσθαι τῆσ γαστρὸσ χάριν, ὡσ ὁ αὐτὸσ Ἄλεξισ εἴρηκεν ἐν Συναποθνῄσκουσιν ἐπὶ δεῖπνον εἰσ Κόρινθον ἐλθὼν Χαιρεφῶν ἄκλητοσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 58 3:1)
ὅτι τῦφοσ οὐκ ἔνεστιν, ἀλλὰ τοῖσ φίλοισ τοιοῦτὸσ εἰμ’, ἥδιστε, τύπτεσθαι μύδροσ, τύπτειν κεραυνόσ, ἐκτυφλοῦν τιν’ ἀστραπή, φέρειν τιν’ ἄρασ ἄνεμοσ, ἀποπνῖξαι βρόχοσ, θύρασ μοχλεύειν σεισμόσ, εἰσπηδᾶν ἀκρίσ, δειπνεῖν ἄκλητοσ μυῖα, μὴ ’ ξελθεῖν φρέαρ, ἄγχειν, φονεύειν, μαρτυρεῖν, ὅσ1’ ἂν μόνον τύχῃ τισ εἰπών, ταῦτ’ ἀπροσκέπτωσ ποεῖν ἅπαντα, καὶ καλοῦσὶ μ’ οἱ νεώτεροι διὰ ταῦτα πάντα σκηπτὸν ἀλλ’ οὐδὲν μέλει τῶν σκωμμάτων μοι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 35 1:1)
ὁ γοῦν Κόρυδοσ ἄκλητοσ, ὡσ ἐμοὶ δοκεῖ, γενόμενοσ ὠψώνει παρ’ αὑτὸν οἴκαδε.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 393)
κἂν γὰρ μὴ καλῶ, ἄκλητοσ ἥξει.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 43 1:2)
"ὁ παράσιτοσ εἰσ γάμον ἄκλητοσ εἰσελθὼν καὶ κατακλιθεὶσ ἔσχατοσ καὶ τῶν γυναικονόμων ἀριθμούντων τοὺσ κεκλημένουσ καὶ κελευόντων αὐτὸν ἀποτρέχειν ὡσ παρὰ τὸν νόμον ἐπὶ τοῖσ τριάκοντα ἐπόντοσ, ̔ ἀριθμεῖτε δή, ’ ἔφη, ’ πάλιν ἀπ’ ἐμοῦ ἀρξάμενοι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 45 3:2)
καὶ γάρ μ’ ἀπώλεσ’ ἐπὶ κακοῖσ ἅ μοι πάροσ ἐλθοῦσ’ ἄκλητοσ.
(에우리피데스, Iphigenia in Aulis, episode, dialogue 2:16)
οὐ γάρ τι λέξεισ ὡσ ἄκλητοσ ὢν φίλοισ οὐκ ἦλθεσ οὐδ’ ἤμυνασ οὐδ’ ἐπεστράφησ.
(에우리피데스, Rhesus, episode, iambics7)
ταῦτα γνοῦσα πέμπει πάλιν πρὸσ Μαρδοχαῖον δηλοῦσα, ὅτι μήτε κληθείη πρὸσ τοῦ βασιλέωσ καὶ ὁ εἰσερχόμενοσ πρὸσ αὐτὸν ἄκλητοσ ἀποθνήσκει, πλὴν εἰ μή τινα σώζειν βουλόμενοσ προτείνειεν τὸν χρυσῆν ῥάβδον·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 11 271:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION