Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ τούτοισ δὴ τί χρησόμεθα τοῖσ νῦν λεγομένοισ;
(플라톤, Laws, book 9 51:3)
νῦν δή σοι τό τε δίκαιον καὶ τὸ ἄδικον, ὅ γε ἐγὼ λέγω, σαφῶσ ἂν διορισαίμην οὐδὲν ποικίλλων.
(플라톤, Laws, book 9 67:4)
ἡμῖν δὴ τὰ νῦν ἀνεμέσητον τὸ μὴ νομοθετεῖν αὐτοῖσ τὰ μέγιστα καὶ πλεῖστα, ἃ καὶ φαυλοτέρωσ ἂν πεπαιδευμένοι δικασταὶ δύναιντο κατιδεῖν καὶ προσάπτειν ἑκάστῳ τῶν ἁμαρτημάτων τὴν ἀξίαν τοῦ πάθουσ τε καὶ πράξεωσ·
(플라톤, Laws, book 9 151:2)
οὐ μὴν ἀλλ’ ὅπερ πολλάκισ εἴπομέν τε καὶ ἐδράσαμεν ἐν τῇ τῶν ἔμπροσθεν νομοθετήσει νόμων, τὸ περιγραφήν τε καὶ τοὺσ τύπουσ τῶν τιμωριῶν εἰπόντασ, δοῦναι τὰ παραδείγματα τοῖσι δικασταῖσ τοῦ μήποτε βαίνειν ἔξω τῆσ δίκησ, τότε τε ἦν ὀρθότατα ἔχον καὶ δὴ καὶ νῦν τοῦτο αὐτὸ ποιητέον, ἐπανελθόντα ἤδη πάλιν ἐπὶ τοὺσ νόμουσ.
(플라톤, Laws, book 9 152:2)
τί δὴ τοῦτο φράζεισ τὰ νῦν;
(플라톤, Laws, book 10 11:2)
ὅτι μάλιστα οὖσιν θεοῖσ εὐχαῖσ προσδιαλεγομένουσ καὶ ἱκετείαισ, ἀνατέλλοντόσ τε ἡλίου καὶ σελήνησ καὶ πρὸσ δυσμὰσ ἰόντων προκυλίσεισ ἅμα καὶ προσκυνήσεισ ἀκούοντέσ τε καὶ ὁρῶντεσ Ἑλλήνων τε καὶ βαρβάρων πάντων ἐν συμφοραῖσ παντοίαισ ἐχομένων καὶ ἐν εὐπραγίαισ, οὐχ ὡσ οὐκ ὄντων ἀλλ’ ὡσ ὅτι μάλιστα ὄντων καὶ οὐδαμῇ ὑποψίαν ἐνδιδόντων ὡσ οὐκ εἰσὶν θεοί ‐ τούτων δὴ πάντων ὅσοι καταφρονήσαντεσ οὐδὲ ἐξ ἑνὸσ ἱκανοῦ λόγου, ὡσ φαῖεν ἂν ὅσοι καὶ σμικρὸν νοῦ κέκτηνται, νῦν ἀναγκάζουσιν ἡμᾶσ λέγειν ἃ λέγομεν, πῶσ τούτουσ ἄν τισ ἐν πρᾳέσι λόγοισ δύναιτο νουθετῶν ἅμα διδάσκειν περὶ θεῶν πρῶτον ὡσ εἰσίν;
(플라톤, Laws, book 10 20:1)
μηδαμῶσ, ὦ ξένε, ἀλλ’ εἴπερ τυγχάνει γε οὖσα καὶ σμικρὰ πειθώ τισ περὶ τὰ τοιαῦτα, δεῖ μηδαμῇ κάμνειν τόν γε ἄξιον καὶ σμικροῦ νομοθέτην, ἀλλὰ πᾶσαν, τὸ λεγόμενον, φωνὴν ἱέντα, τῷ παλαιῷ νόμῳ ἐπίκουρον γίγνεσθαι λόγῳ ὡσ εἰσὶν θεοὶ καὶ ὅσα νυνδὴ διῆλθεσ σύ, καὶ δὴ καὶ νόμῳ αὐτῷ βοηθῆσαι καὶ τέχνῃ, ὡσ ἐστὸν φύσει ἢ φύσεωσ οὐχ ἧττον, εἴπερ νοῦ γέ ἐστιν γεννήματα κατὰ λόγον ὀρθόν, ὃν σύ τε λέγειν μοι φαίνῃ καὶ ἐγώ σοι πιστεύω τὰ νῦν.
(플라톤, Laws, book 10 37:1)
εἰ καθάπερ ποταμὸν ἡμᾶσ ἔδει τρεῖσ ὄντασ διαβαίνειν ῥέοντα σφόδρα, νεώτατοσ δ’ ἐγὼ τυγχάνων ἡμῶν καὶ πολλῶν ἔμπειροσ ῥευμάτων, εἶπον ὅτι πρῶτον ἐμὲ χρῆναι πειραθῆναι κατ’ ἐμαυτόν, καταλιπόντα ὑμᾶσ ἐν ἀσφαλεῖ, σκέψασθαι εἰ διαβατόσ ἐστι πρεσβυτέροισ οὖσι καὶ ὑμῖν, ἢ πῶσ ἔχει, καὶ φανέντοσ μὲν ταύτῃ, καλεῖν ὑμᾶσ τότε καὶ συνδιαβιβάζειν ἐμπειρίᾳ, εἰ δὲ ἄβατοσ ἦν ὡσ ὑμῖν, ἐν ἐμοὶ τὸν κίνδυνον γεγονέναι, μετρίωσ ἂν ἐδόκουν λέγειν, καὶ δὴ καὶ νῦν ὁ μέλλων ἐστὶ λόγοσ σφοδρότεροσ καὶ σχεδὸν ἴσωσ ἄβατοσ ὡσ τῇ σφῷν ῥώμῃ·
(플라톤, Laws, book 10 49:4)
μὴ δὴ σκοτοδινίαν ἴλιγγόν τε ὑμῖν ἐμποιήσῃ παραφερόμενόσ τε καὶ ἐρωτῶν ἀήθεισ ὄντασ ἀποκρίσεων, εἶτ’ ἀσχημοσύνην ἀπρέπειάν τε ἐντέκῃ ἀηδῆ, δοκεῖ δή μοι χρῆναι ποιεῖν οὑτωσὶ τὰ νῦν ἐμέ, ἀνερωτᾶν πρῶτον ἐμαυτόν, ἀκουόντων ὑμῶν ἐν ἀσφαλεῖ, καὶ μετὰ ταῦτα ἀποκρίνασθαι πάλιν ἐμέ, καὶ τὸν λόγον ἅπαντα οὕτω διεξελθεῖν, μέχριπερ ἂν ψυχῆσ πέρι διαπεράνηται καὶ δείξῃ πρότερον ὂν ψυχὴν σώματοσ.
(플라톤, Laws, book 10 50:1)
ἄγε δή, θεὸν εἴ ποτε παρακλητέον ἡμῖν, νῦν ἔστω τοῦτο οὕτω γενόμενον ‐ ἐπί γε ἀπόδειξιν ὡσ εἰσὶν τὴν αὑτῶν σπουδῇ πάσῃ παρακεκλήσθων ‐ ἐχόμενοι δὲ ὥσ τινοσ ἀσφαλοῦσ πείσματοσ ἐπεισβαίνωμεν εἰσ τὸν νῦν λόγον.
(플라톤, Laws, book 10 53:1)
διὸ δὴ καὶ ἐμὲ τῆσ ἀποκρίσεωσ ὑμῖν δίκαιον τὰ νῦν προσλαμβάνειν.
(플라톤, Laws, book 10 79:5)
νῦν δὴ χαλεπὸν οὐδὲν ἔτι διαρρήδην εἰπεῖν ὡσ, ἐπειδὴ ψυχὴ μέν ἐστιν ἡ περιάγουσα ἡμῖν πάντα, τὴν δὲ οὐρανοῦ περιφορὰν ἐξ ἀνάγκησ περιάγειν φατέον ἐπιμελουμένην καὶ κοσμοῦσαν ἤτοι τὴν ἀρίστην ψυχὴν ἢ τὴν ἐναντίαν.
(플라톤, Laws, book 10 84:1)
νῦν δὴ δύ’ ὄντεσ τρισὶν ἡμῖν οὖσιν ἀποκρινάσθωσαν οἱ θεοὺσ μὲν ἀμφότεροι ὁμολογοῦντεσ εἶναι, παραιτητοὺσ δὲ ἅτεροσ, ὁ δὲ ἀμελεῖσ τῶν σμικρῶν.
(플라톤, Laws, book 10 102:3)
νομοθέτῃ δὲ οὐκ ἐγχωρεῖ τοῦτο ἀόριστον ἐᾶν, ἀλλὰ ἢ μείζουσ ἢ ἐλάττουσ ὁρ́ουσ ἀεὶ δεῖ διασαφεῖν, καὶ δὴ καὶ νῦν ὡρίσθω.
(플라톤, Laws, book 11 25:1)
οὓσ αἰδεῖσθαι πᾶσιν πάντασ πρέπον ἂν εἰή ἐν ἄλλῃ τε ἀρχῇ πάσῃ καὶ ἐν ταῖσ πολιτικαῖσ δὴ μάλιστα ἀρχαῖσ, ὅθεν ὁ νῦν παρὼν ἡμῖν λόγοσ ἐλήλυθεν.
(플라톤, Laws, book 11 27:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION