Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἣν εἶπον γυμναστικὴν ἐν τοῖσ πρώτοισ λόγοισ ὅτι δέοι διεξελθεῖν, σχεδὸν δὴ διελήλυθα τὰ νῦν, καὶ ἔσθ’ αὕτη παντελήσ·
(플라톤, Laws, book 7 54:1)
ὅμωσ δὲ τό γε σφόδρα ἄτοπον καὶ ἀήθεσ διευλαβεῖσθαι δεῖ λέγοντα καὶ ἀκούοντα, καὶ δὴ καὶ νῦν.
(플라톤, Laws, book 7 57:2)
πρὸσ τούτῳ δὴ νῦν γενόμενοι τῷ λόγῳ, πάθωμεν τὸ πρέπον ἡμῖν αὐτοῖσ.
(플라톤, Laws, book 7 71:1)
δεδόχθω μὲν δή, φαμέν, τὸ ἄτοπον τοῦτο, νόμουσ τὰσ ᾠδὰσ ἡμῖν γεγονέναι, καὶ καθάπερ οἱ παλαιοὶ τότε περὶ κιθαρῳδίαν οὕτω πωσ, ὡσ ἐοίκεν, ὠνόμασαν ‐ ὥστε τάχ’ ἂν οὐδ’ ἐκεῖνοι παντάπασί γ’ ἂν ἀφεστῶτεσ εἰε͂ν τοῦ νῦν λεγομένου, καθ’ ὕπνον δὲ οἱο͂́ν πού τισ ἢ καὶ ὕπαρ ἐγρηγορὼσ ὠνείρωξεν μαντευόμενοσ αὐτό ‐ τὸ δ’ οὖν δόγμα περὶ αὐτοῦ τοῦτ’ ἔστω·
(플라톤, Laws, book 7 73:5)
τούτῳ δὴ δεῖν τῷ τρόπῳ συνεπόμενον καὶ παίζοντα ὅτι καλλίστασ παιδιὰσ πάντ’ ἄνδρα καὶ γυναῖκα οὕτω διαβιῶναι, τοὐναντίον ἢ νῦν διανοηθέντασ.
(플라톤, Laws, book 7 95:3)
ἀκούων μὲν γὰρ δὴ μύθουσ παλαιοὺσ πέπεισμαι, τὰ δὲ νῦν ὡσ ἔποσ εἰπεῖν οἶδα ὅτι μυριάδεσ ἀναρίθμητοι γυναικῶν εἰσι τῶν περὶ τὸν Πόντον, ἃσ Σαυρομάτιδασ καλοῦσιν, αἷσ οὐχ ἵππων μόνον ἀλλὰ καὶ τόξων καὶ τῶν ἄλλων ὅπλων κοινωνία καὶ τοῖσ ἀνδράσιν ἴση προστεταγμένη ἴσωσ ἀσκεῖται.
(플라톤, Laws, book 7 104:2)
νῦν γὰρ δὴ τό γε παρ’ ἡμῖν ὧδέ ἐστιν περὶ τούτων γιγνόμενον·
(플라톤, Laws, book 7 110:2)
ταῦτα οὖν δὴ δι’ ἀκριβείασ μὲν ἱκανῆσ, ὡσ καὶ νῦν, εἰ ζητοῖμεν ἄν, ἴσωσ οὐκ ἄν ποτε γένοιτο, μέχριπερ ἂν γυναῖκέσ τε καὶ παῖδεσ οἰκήσεισ τε ἴδιαι καὶ ἰδίωσ ἅπαντ’ ᾖ τὰ τοιαῦτα ἑκάστοισ ἡμῶν κατεσκευασμένα·
(플라톤, Laws, book 7 119:1)
νῦν μὲν γὰρ δὴ εἴρηκεν οὐδέν πω σαφὲσ οὐδὲ ἱκανόν, ἀλλὰ τὰ μέν, τὰ δ’ οὔ·
(플라톤, Laws, book 7 131:2)
τούτοισ δὴ σὺ κελεύεισ ἐμὲ τὰ νῦν παρρησιαζόμενον ἀποφαίνεσθαι τί τε καλῶσ λέγουσι καὶ τί μή;
(플라톤, Laws, book 7 143:2)
νῦν γὰρ ἀποβλέψασ πρὸσ τοὺσ λόγουσ οὓσ ἐξ ἑώ μέχρι δεῦρο δὴ διεληλύθαμεν ἡμεῖσ ‐ ὡσ μὲν ἐμοὶ φαινόμεθα, οὐκ ἄνευ τινὸσ ἐπιπνοίασ θεῶν ‐ ἔδοξαν δ’ οὖν μοι παντάπασι ποιήσει τινὶ προσομοίωσ εἰρῆσθαι.
(플라톤, Laws, book 7 145:5)
νῦν δὴ τῆσ μὲν περὶ παλαίστραν δυνάμεωσ τὸ μέχρι δεῦρ’ ἡμῖν εἰρήσθω·
(플라톤, Laws, book 7 164:2)
ταῦτ’ ἔστι τοίνυν, ὦ Μέγιλλέ τε καὶ Κλεινία, νῦν ἃ δή φημι δεῖν περὶ θεῶν τῶν κατ’ οὐρανὸν τούσ γε ἡμετέρουσ πολίτασ τε καὶ τοὺσ νέουσ τὸ μέχρι τοσούτου μαθεῖν περὶ ἁπάντων τούτων, μέχρι τοῦ μὴ βλασφημεῖν περὶ αὐτά, εὐφημεῖν δὲ ἀεὶ θύοντάσ τε καὶ ἐν εὐχαῖσ εὐχομένουσ εὐσεβῶσ.
(플라톤, Laws, book 7 207:3)
νῦν δὲ δὴ περὶ θεοὺσ τὰ αὐτὰ ταῦτα ἐξαμαρτανόντων ἡμῶν, ἆρ’ οὐκ οἰόμεθα <ὃ> γελοῖόν τε καὶ οὐκ ὀρθὸν ἐκεῖ γιγνόμενον ἦν ἂν τότε, νῦν ἐνταυθοῖ καὶ ἐν τούτοισι γίγνεσθαι γελοῖον μὲν οὐδαμῶσ, οὐ μὴν οὐδὲ θεοφιλέσ γε, ψευδῆ φήμην ἡμῶν κατὰ θεῶν ὑμνούντων.
(플라톤, Laws, book 7 212:2)
τὸ δὲ δὴ παρὸν ἡμῖν τὰ νῦν <εἰ> οἱο͂ν μάρτυρα ἐπαγόμεθα, δηλοῖμεν ἂν ὃ βουλόμεθα μᾶλλον.
(플라톤, Laws, book 7 217:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION