Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ δὴ καὶ τὰ νῦν ἡμῖν ἐξ ἀρχῆσ παραγγελθέντα διεξελθεῖν περὶ τοῦ παντὸσ μέχρι γενέσεωσ ἀνθρωπίνησ σχεδὸν ἐοίκε τέλοσ ἔχειν.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 482:1)
καὶ κατὰ ταῦτα δὴ πάντα τότε καὶ νῦν διαμείβεται τὰ ζῷα εἰσ ἄλληλα, νοῦ καὶ ἀνοίασ ἀποβολῇ καὶ κτήσει μεταβαλλόμενα.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 492:1)
καὶ δὴ καὶ τέλοσ περὶ τοῦ παντὸσ νῦν ἤδη τὸν λόγον ἡμῖν φῶμεν ἔχειν·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 493:1)
ἐκ δὴ τοῦ παραχρῆμα νῦν λεγόμενα, τὸ πρέπον ἂν μὴ δυνώμεθα πάντωσ ἀποδιδόναι, συγγιγνώσκειν χρεών·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Κριτίας 9:3)
τῶν μὲν οὖν ἥδε ἡ πόλισ ἄρξασα καὶ πάντα τὸν πόλεμον διαπολεμήσασα ἐλέγετο, τῶν δ’ οἱ τῆσ Ἀτλαντίδοσ νήσου βασιλῆσ, ἣν δὴ Λιβύησ καὶ Ἀσίασ μείζω νῆσον οὖσαν ἔφαμεν εἶναί ποτε, νῦν δὲ ὑπὸ σεισμῶν δῦσαν ἄπορον πηλὸν τοῖσ ἐνθένδε ἐκπλέουσιν ἐπὶ τὸ πᾶν πέλαγοσ, ὥστε μηκέτι πορεύεσθαι, κωλυτὴν παρασχεῖν.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Κριτίας 17:3)
λέλειπται δή, καθάπερ ἐν ταῖσ σμικραῖσ νήσοισ, πρὸσ τὰ τότε τὰ νῦν οἱο͂ν νοσήσαντοσ σώματοσ ὀστᾶ, περιερρυηκυίασ τῆσ γῆσ ὅση πίειρα καὶ μαλακή, τοῦ λεπτοῦ σώματοσ τῆσ χώρασ μόνου λειφθέντοσ.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Κριτίας 34:1)
τὰ δὲ δὴ τῶν ἀντιπολεμησάντων αὐτοῖσ οἱᾶ ἦν ὥσ τε ἀπ’ ἀρχῆσ ἐγένετο, μνήμησ ἂν μὴ στερηθῶμεν ὧν ἔτι παῖδεσ ὄντεσ ἠκούσαμεν, εἰσ τὸ μέσον αὐτὰ νῦν ἀποδώσομεν ὑμῖν τοῖσ φίλοισ εἶναι κοινά.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Κριτίας 45:2)
καὶ ταῦτά γε δὴ τὰ γράμματα παρὰ τῷ πάππῳ τ’ ἦν καὶ ἔτ’ ἐστὶν παρ’ ἐμοὶ νῦν, διαμεμελέτηταί τε ὑπ’ ἐμοῦ παιδὸσ ὄντοσ.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Κριτίας 49:1)
κατίδωμεν δὴ ταύτην πρώτην, τίσ ποτ’ ἐκ τῆσ ἀνθρωπίνησ φύσεωσ ἐπιστήμη μία διεξελθοῦσα ἢ μὴ παραγενομένη τῶν νῦν παρουσῶν ἀνοητότατον ἂν καὶ ἀφρονέστατον παράσχοιτο ζῷον τὸ τῶν ἀνθρώπων.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἐπίνομις 26:4)
ἔδοξε δὴ καὶ νῦν ἔτι δοκεῖ τὰ μὲν ἄλλα ἐπιτηδεύματα πάντα οὐ σφόδρα χαλεπὰ εἶναι, τὸ δὲ τίνα τρόπον χρὴ γίγνεσθαι χρηστοὺσ ἀνθρώπουσ παγχάλεπον.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἐπίνομις 46:2)
νῦν οὖν δὴ παρὰ πάσασ τὰσ πρόσθεν σοφίασ οὐ φαύλην τινὰ ἀνευρίσκομεν εἰσ αὐτά γε ταῦτα, τὸ δοκεῖν σοφὸν εἶναι τόν γε μεμαθηκότα ἅπερ καὶ διεληλύθαμεν·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἐπίνομις 47:3)
λάβωμεν δὴ τίσ τρόποσ ἂν εἰή τοσοῦτον περιφέρειν ὄγκον τινὰ φύσιν τὸν αὐτὸν ἀεὶ χρόνον, ὅσον καὶ νῦν περιφέρεται.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἐπίνομις 70:3)
νῦν δὴ περὶ ἁπάντων τούτων ἕνα λόγον λέγοιμεν ἀληθῆ·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἐπίνομις 71:4)
νῦν οὖν δὴ περὶ θεῶν ἐγχειρῶμεν τό γε τοσοῦτον, τὰ δύο κατιδόντεσ ζῷα ὁρατὰ ἡμῖν, ἅ φαμεν ἀθάνατον, τὸ δὲ γήινον ἅπαν θνητὸν γεγονέναι, τὰ τρία τὰ μέσα τῶν πέντε τὰ μεταξὺ τούτων σαφέστατα κατὰ δόξαν τὴν ἐπιεικῆ γεγονότα πειραθῆναι λέγειν.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἐπίνομις 78:1)
νῦν δὲ δὴ συμβαίνει γιγνόμενον ἅμα τὸ τοιοῦτον·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἐπίνομις 87:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION