Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ οὐ τοῦτο μόνον, ἀλλὰ καὶ ταύτη μάλιστα καταψεύδει Λεπτίνου, ὡσ ἐν τῷ δυσμεναίνειν ἰδία τισὶν οὐ τῷ τῆσ πόλεωσ προνοεῖσθαι, τεθεικότοσ τὸν νόμον·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 29:1)
ἔτι τοίνυν εἰ διαρρήδην μὲν παρὰ πάντων ὁμολογεῖται δεινούσ τινασ Ἀθηναίουσ μάλιστα πάντων τὰ δέοντα ξυνορᾶν καὶ ὃ τούτου κάλλιον, τῶν εὑρόντων ἄμεινον χρῆσθαι, σὺ δ’ οἷσ αὐτοὺσ φάσκεισ πρὸσ ἐξαπάτην ἔχειν ἑτοίμωσ, εἰσ Μελητίδασ ἐντάττεισ, ἡδέωσ ἄν σε ἐροίμην ποτέροισ δή τισιν ἡμᾶσ προσεκτέον τὸν νοῦν, πότερον πᾶσι τοῖσ ἄλλοισ ἢ σοί γε;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 15:1)
πρὸσ γὰρ τὰ τελευταῖα ταυτὶ τὰσ ψήφουσ οἴσουσιν ἅπαντεσ, καὶ δόξομεν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ἐπὶ κενοῖσ τισιν ἡμεῖσ φιλοτιμεῖσθαι τοῖσ πρόσθεν καὶ μύθοισ μᾶλλον ἢ πράγμασιν, οἱ καινότητι καὶ τῷ μεγέθει τῶν ἔργων, οὐ μόνοισ παρεικότεσ ἀπιστεῖσθαι τοῖσ μύθοισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 39:2)
οἱ δὲ θεσμοθέται πρῶτον μὲν τοῦ προγράψαι τὰ δικαστήριά εἰσι κύριοι, τίσιν ἡμέραισ δεῖ δικάζειν, ἔπειτα τοῦ δοῦναι ταῖσ ἀρχαῖσ·
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 59 1:1)
τά τε ἀναθήματα, ὅσα ἦν αὐτῶν ἔν τισιν ἐργαστηρίοισ ἡμίεργα ἀνακείμενα, ἐπώλει τοῖσ τε φυγάσι καὶ τῶν ἄλλων τῷ βουλομένῳ ὥστ’ ἐπιγραφῆναι τὸ τοῦ πριαμένου ὄνομα.
(아리스토텔레스, 경제학, Book 2 21:2)
ἔσται ἄρα καὶ ἀγαθῶν τισιν αἰτία ἢ κακῶν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 27:3)
περὶ μὲν οὖν τοῖν δυοῖν εἴρηται καὶ γὰρ περὶ τοῦ τί ἦν εἶναι καὶ τοῦ ὑποκειμένου, ὅτι διχῶσ ὑπόκειται, ἢ τόδε τι ὄν, ὥσπερ τὸ ζῷον τοῖσ πάθεσιν, ἢ ὡσ ἡ ὕλη τῇ ἐντελεχείᾳ, δοκεῖ δὲ καὶ τὸ καθόλου αἴτιόν τισιν εἶναι μάλιστα, καὶ εἶναι ἀρχὴ τὸ καθόλου·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 208:3)
ὥστ’ εἴ τισιν ὁ αὐτὸσ ἀριθμὸσ συνεβεβήκει, ταὐτὰ ἂν ἦν ἀλλήλοισ ἐκεῖνα τὸ αὐτὸ εἶδοσ ἀριθμοῦ ἔχοντα, οἱο͂ν ἥλιοσ καὶ σελήνη τὰ αὐτά.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 14 130:1)
ἐν τίσιν οὖν;
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 90:6)
οὐδ’ ἀμελήσει τῶν ἰδίων, βουλόμενόσ γε διὰ τούτων τισὶν ἐπαρκεῖν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 14:1)
ἀνάγκη τοίνυν τὸ δίκαιον μέσον τε καὶ ἴσον εἶναι καὶ πρόσ τι καὶ τισίν, καὶ ᾗ μὲν μέσον, τινῶν ταῦτα δ’ ἐστὶ πλεῖον καὶ ἔλαττον, ᾗ δ’ ἴσον, δυοῖν, ᾗ δὲ δίκαιον, τισίν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 36:8)
λέγεται γὰρ ὡσ ἁπλῶσ εἰπεῖν ἐπὶ τοῖσ τοιούτοισ, κἂν εἰ μή τισιν οἰκεῖον ὄνομα εἰή, τὸ κέρδοσ, οἱο͂ν τῷ πατάξαντι, καὶ ἡ ζημία τῷ παθόντι·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 52:1)
κατὰ μεταφορὰν δὲ καὶ ὁμοιότητα ἔστιν οὐκ αὐτῷ πρὸσ αὑτὸν δίκαιον ἀλλὰ τῶν αὐτοῦ τισίν, οὐ πᾶν δὲ δίκαιον ἀλλὰ τὸ δεσποτικὸν ἢ τὸ οἰκονομικόν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 159:2)
δοκεῖ δὲ γένεσίσ τισιν εἶναι, ὅτι κυρίωσ ἀγαθόν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 143:1)
καὶ πότερον τῷ τυχόντι ἢ τισίν;
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 196:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION