Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰπέ μοι, αἴ κέ ποθι γνώω τοιοῦτον ἐόντα.
(호메로스, 오디세이아, Book 14 13:3)
πόθι τοι πόλισ ἠδὲ τοκῆεσ;
(호메로스, 오디세이아, Book 14 17:13)
πόθι τοι πόλισ ἠδὲ τοκῆεσ;
(호메로스, 오디세이아, Book 15 34:3)
ἀλλ’ ὑδρηναμένη, καθαρὰ χροὶ̈ εἵμαθ’ ἑλοῦσα, εἰσ ὑπερῷ’ ἀναβᾶσα σὺν ἀμφιπόλοισι γυναιξὶν εὔχεο πᾶσι θεοῖσι τεληέσσασ ἑκατόμβασ ῥέξειν, αἴ κέ ποθι Ζεὺσ ἄντιτα ἔργα τελέσσῃ.
(호메로스, 오디세이아, Book 17 8:3)
ἡ δ’ ὑδρηναμένη, καθαρὰ χροὶ̈ εἵμαθ’ ἑλοῦσα, εὔχετο πᾶσι θεοῖσι τεληέσσασ ἑκατόμβασ ῥέξειν, αἴ κέ ποθι Ζεὺσ ἄντιτα ἔργα τελέσσῃ.
(호메로스, 오디세이아, Book 17 9:2)
δὸσ δέ μοι, εἴ ποθί τοι ῥόπαλον τετμημένον ἐστίν, σκηρίπτεσθ’, ἐπεὶ ἦ φατ’ ἀρισφαλέ’ ἔμμεναι οὐδόν.
(호메로스, 오디세이아, Book 17 28:5)
πόθι τοι πόλισ ἠδὲ τοκῆεσ;
(호메로스, 오디세이아, Book 19 18:3)
"Ζεῦ πάτερ, ὅσ τε θεοῖσι καὶ ἀνθρώποισιν ἀνάσσεισ, ἦ μεγάλ’ ἐβρόντησασ ἀπ’ οὐρανοῦ ἀστερόεντοσ, οὐδέ ποθι νέφοσ ἐστί·
(호메로스, 오디세이아, Book 20 15:1)
τῷ νῦν μὴ ἅμα πάντεσ ἐφίετε δούρατα μακρά, ἀλλ’ ἄγεθ’ οἱ ἓξ πρῶτον ἀκοντίσατ’, αἴ κέ ποθι Ζεὺσ δώῃ Ὀδυσσῆα βλῆσθαι καὶ κῦδοσ ἀρέσθαι.
(호메로스, 오디세이아, Book 22 41:3)
πόθι τοι πόλισ ἠδὲ τοκῆεσ;
(호메로스, 오디세이아, Book 24 23:12)
ἐνταῦθα ὁ Ἥφαιστοσ ‐ ἔτυχε γὰρ πλησίον που ὤν ‐ πᾶν ὅσον, οἶμαι, πῦρ εἶχε καὶ ὅσον ἐν τῇ Αἴτνῃ καὶ εἴ ποθι ἄλλοθι, φέρων ἐπῆλθέ μοι, καὶ ἔκαυσε μὲν τὰσ πτελέασ καὶ μυρίκασ, ὤπτησε δὲ καὶ τοὺσ κακοδαίμονασ ἰχθῦσ καὶ τὰσ ἐγχέλεισ, αὐτὸν δὲ ἐμὲ ὑπερκαχλάσαι ποιήσασ μικροῦ δεῖν ὅλον ξηρὸν εἴργασται.
(루키아노스, Dialogi Marini, xanthus and thalassa, chapter 21)
"Τίσ πόθεν εἶσ ἀνδρῶν, πόθι τοι πόλισ ἠδὲ τοκῆεσ;
(루키아노스, Icaromenippus, (no name) 23:1)
τὸν Ὀλυμπιονίκαν ἀνάγνωτέ μοι Ἀρχεστράτου παῖδα, πόθι φρενὸσ ἐμᾶσ γέγραπται·
(핀다르, Odes, olympian odes, olympian 10 ΑΓΗΣΙΔΑΜῼ ΛΟΚΡῼ ΕΠΙΖΕΦΥΡΙῼ ΠΑΙΔΙ ΠΥΚΤῌ 1:1)
ὥσπερ ὁ Ἀχιλλεὺσ ἄλλωσ μὲν ὑφίετο τῷ θείῳ τῆσ δόξησ καὶ μέτριοσ ἦν λέγων αἴ κέ ποθι Ζεὺσ δῷσι πόλιν Τροίην εὐτείχεον ἐξαλαπάξαι ὑβρισθεὶσ;
(플루타르코스, De Se Ipsum Citra Invidiam Laudando, section 6 1:1)
πρωτίστῳ δίδομεν, εὖτ’ ἂν πτολίεθρον ἕλωμεν , καὶ πάλιν ὁ Ἀχιλλεὺσ αἴ κέ ποθι Ζεὺσ δῷσι πόλιν Τροίην εὐτείχεον ἐξαλαπάξαι ὁ δὲ Θερσίτησ ὅν κεν ἐγὼ δήσασ ἀγάγω ἢ ἄλλοσ Ἀχαιῶν πάλιν τοῦ Ἀγαμέμνονοσ ἐν τῇ ἐπιπωλήσει τὸν Διομήδην λοιδορήσαντοσ ὁ μὲν οὐδὲν ἀντεῖπεν αἰδεσθεὶσ·
(플루타르코스, Quomodo adolescens poetas audire debeat, chapter, section 10 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION