Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τὴν περιβόητον κλῆσιν ἔν τε δὴ κωμῳδίαισ καὶ τραγῳδίαισ καὶ πᾶσι λόγοισ, ἔτι καὶ νῦν παντὸσ ὡσ εἰπεῖν ὦ Ἡράκλεισ βοῶντοσ ἐπὶ ἅπαντι τῷ χρείασ ἱσταμένῳ, τοῦτο δὴ τὸ τοῦ Σοφοκλέουσ, ἆρ’ οὐ μέγιστον ὑπόμνημα καὶ σύμβολον εἶναι τῆσ ἐκείνου δικαιοσύνησ καὶ δυνάμεωσ καὶ ὡσ τῆσ ἀνθρωπείασ προὔστη φύσεωσ πάντασ ἄγων πρὸσ τὸ βέλτιστον;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἡρακλῆς 4:13)
δι’ ἃ δὴ καὶ οἱ κατ’ αὐτὸν ὄντεσ τότε ἐκάλουν εἰσ ἅπαντα, καὶ νῦν ἐμμεμένηκε τὸ ῥῆμα ἀπὸ τῆσ ἀρχαίασ συνηθείασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἡρακλῆς 4:14)
ἀλλ’ ὦ πολλὰ δὴ πολλάκισ κληθεὶσ, ἔχω δ’ εἰπεῖν ὅτι καὶ παραδείξασ καὶ ἄλλα καὶ περὶ αὐτοὺσ τοὺσ λόγουσ, ἔξαγε καὶ νῦν ὅπη σοι φίλον τὸν λόγον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀσκληπιάδαι 1:15)
τούτων τε δή σοι πολλὴ χάρισ, ὦ πολυτίμητε, καὶ τὰ νῦν μὴ πρόῃ με, ἀλλ’ ἀνάσωσον βεβαίωσ, τόν τε ὕμνον τόνδε ὡσ ἐν τοιούτοισ πεποιημένον προσοῦ φαιδρῶσ, χαριστήριον μὲν ἐκείνων τῶν ἔμπροσθεν, ἱκετηρίαν δὲ καὶ παράκλησιν περὶ τῶν μελλόντων, ἡδίω καὶ βελτίω τῶν παρόντων γενέσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸν Σάραπιν 10:5)
ὅπου γὰρ Κελτοὶ μὲν οἱ μέγιστοι καὶ φονικώτατοι τῶν ὑφ’ ἡλίῳ πολλὰ δὴ καὶ παντοῖα τολμήσαντεσ νῦν προσκυνοῦσι τὸν δεσπότην, γνόντεσ τὸ τὴν ἡσυχίαν ἄγειν ὡσ ἄμεινον ἦν καὶ ποιεῖν τὸ προσταττόμενον τοῦ πολεμεῖν, τοῦτο δὲ τὸ ὄνομα λείπεται μόνον τοῦ γένουσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 11:5)
οἷσ δ’ ἄν τισ ἀγήλαι τήνδε τὴν ἡμέραν πρεσβεύων γε δὴ τὸν νόμον, ὃσ ἐπὶ τούτοισ νενίκηκεν, ἐκπληροῦται τὰ νῦν εἰσ δύναμιν, πάντων πᾶσαν προθυμίαν εἰσφερομένων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 1:2)
ὥστ’ οὐ μικρῷ τῷ παρεῖναι τεκμήρασθαι πρὸσ εὐθυμίασ ὁπόσον οὐκ ἰδίᾳ μόνον, ἀλλὰ καὶ δημοσίᾳ τὸ σχῆμα τῆσ πόλεωσ ἐπιδέδωκεν, ὥσπερ αἴσθησιν ἀθρόαν νῦν γε δὴ μάλιστα λαβούσησ, ὅσῳ παραλλάττει τὰσ λοιπὰσ εὐδαιμονίᾳ, καθάπερ πᾶσιν οἷσ ἐκρίθη πρωτεύειν δικαίοισ καὶ τὴν τοῦδε γένεσιν ἔχουσα προσθεῖναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 1:3)
καὶ μὴν εἰ Ὅμηρον Σμυρναίοισ παρασχέσθαι καὶ Παρίοισ Ἀρχίλοχον καὶ Βοιωτοῖσ Ἡσίοδον καὶ Κείοισ δὴ Σιμωνίδην καὶ Στησίχορον Ἱμεραίοισ καὶ Θηβαίοισ Πίνδαρον καὶ Μυτιληναίοισ Σαπφὼ καὶ Ἀλκαῖον καὶ ἑτέροισ ἑτέρουσ τινὰσ φέρει φιλοτιμίαν, τὰσ γὰρ Ἀθήνασ ἐῶ τὰ νῦν, ἦ που καὶ ὑμᾶσ μέγα φρονεῖν εἰκὸσ ἐπὶ τῷ τούτουσ ἅπαντασ κοσμήσαντι καὶ δείξαντι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 6:13)
εἰ δὲ ἀληθεῖσ οἱ Πινδάρου λόγοι καὶ Πλάτωνοσ καὶ παντὸσ τοῦ περὶ Ἀλέξανδρον ἐργαστηρίου καὶ διατριβαί τινέσ εἰσι τῶν ἐν Αἵδου, ἦ που νῦν ποιητῶν τε χοροὺσ εἰκὸσ ἵστασθαι περὶ ἐκεῖνον ἀρχομένων ἀπὸ Ὁμήρου τὴν δεξιὰν προτεινόντων καὶ λογοποιῶν καὶ συγγραφέων καὶ ἁπάντων ὡσ αὑτὸν ἑκάστου καλοῦντοσ καὶ μεθ’ αὑτοῦ σκηνοῦσθαι κελεύοντοσ, ταινιούντων, ἀναδούντων, καὶ οὐ δή τοι μετὰ κρίσεώσ τε καὶ ἀμφισβητήσεωσ πρὸσ ἕτερον, ἀλλ’ ἀπὸ τῆσ πρώτησ βοῆσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 9:5)
τοῦτο δὴ βούλομαι διὰ βραχέων ἐπανελθὼν ἐξετάσαι καὶ δεῖξαι τὴν συνέχειαν τῆσ πολιτείασ, ᾗ κέχρηται πρὸσ τὸ Ἑλληνικὸν ἡ πόλισ, καὶ ὅτι οὐκ ἔστι πρόσρημα βέλτιον ἐπενεγκεῖν οὗ νῦν ἐφθεγξάμην.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 24:1)
ὥσθ’ ὅσα καὶ τὸν νῦν καιρὸν ἐκφεύγει τὸν ὅλον γε δή που τῆσ πανηγύρεωσ οὐ παρελήλυθεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 57:11)
εἰ δὲ δή τι καὶ τὸ καθ’ ἡμᾶσ ‐ τοῦτο νῦν ἐστι θεῶν ἵλεων ὄντων ‐ καὶ τοῦτ’ εἰσ ὑμᾶσ ἀναφέρει, οὔκουν ξενίαν γ’ ἔστι τῶν λόγων καταγνῶναι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 92:1)
καὶ μὴν ἀγῶνάσ γε τοῦ πρώτου τέλουσ μία δὴ πόλισ αὕτη πλείστουσ ἁπάντων ἔτι νῦν ἄγει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 101:12)
ἀεὶ μὲν οὖν τά γε δὴ παρ’ ὑμῖν τίμια εἰσαχθέντα ὡσ ἀληθῶσ ὑφ’ ὑμῶν καὶ ἑξῆσ ἀεὶ μᾶλλον βεβαιούμενα, ὅ γε μὴν νῦν ἄρχων μέγασ οἱο͂ν ἀγωνιστὴσ καθαρὸσ τοσοῦτον ὑπεραίρει τοῖσ παρ’ αὑτοῦ τὸν πατέρα ὅσον, οὐδ’ εἰπεῖν ῥᾴδιον, ἑτέρουσ αὐτὸσ ὑπεραίρει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 32:1)
ἀλλ’ ὥσπερ ἔφη Πίνδαροσ, θεοῦ δείξαντοσ ἀρχὴν οὐδὲν δὴ τὸ κωλῦον, ἄλλωσ τε καὶ οὐ νῦν πρῶτον αὐτοῦ πειρώμεθα, ἀλλ’ ἐν πολλοῖσ τε καὶ μεγάλοισ καὶ πρόσθεν ἔγνωμεν ἐφ’ ἡμῶν αὐτῶν, οὐχ ἑτέρων, ὁπόσον τὸ τῆσ ῥᾳστώνησ αὐτῷ περίεστι κἀν τοῖσ καθάπαξ ἀπόροισ εἶναι δοκοῦσι, καὶ μὴ ὅτι τοῖσ χαλεποῖσ μὲν, ἀπογνῶναι δ’ οὐκ ἀναγκαίωσ ἔχουσιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 1:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION