Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἡμῖν δὲ νῦν ὁ λόγοσ περὶ αὐτοῦ μόνου τοῦ σχήματοσ, καὶ ταῦτα τοῦ κατ’ ἔννοιαν μόνου.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 12:21)
καὶ ὅταν πάντα τισ διελὼν ἕν τι καταλείπῃ τῷ ἀντιδίκῳ, ὡσ ὑπὲρ αὐτοῦ [τοῦ] μηδὲν ἧττον ἢ κατ’ αὐτοῦ, βαρύτησ γίνεται, οἱο͂ν πλὴν ἔστι νὴ Δία, ἐστὶν ἀδελφόσ τισ αὐτῷ ὁ τὴν καλὴν δίκην αὐτῷ λαχών.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ βαρύτητοσ. 6:1)
τοῦτο ἀόριστον, νῦν τὸ ὡρισμένον ἐν ἀθροίσματι προσληφθέν, δύο δέ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ μεγάλα, εἶτα ταῦτα κατ’ εἶδοσ ἐμέρισεν ἓν μὲν ὅτι οὐ περὶ τῶν ἴσων νῦν ἐμοὶ ὁ ἀγών, ἕτερον δὲ ὃ φύσει πᾶσιν ὑπάρχει, τῶν μὲν λοιδοριῶν καὶ τῶν κατηγοριῶν ἀκούειν ἡδέωσ, τοῖσ ἐπαινοῦσι δ’ ἑαυτοὺσ ἄχθεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 2:4)
ἅπαντα γὰρ ταῦτα περιβολῆσ ἐστιν, ἡ πρόσληψισ τοῦ ἀορίστου πολλὰ μὲν οὖν ἔγωγε ἐλαττοῦμαι, τὸ ἐν ἀθροίσματι συλλαβεῖν δύο δέ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ μεγάλα, τὸ κατ’ εἶδοσ μερίσαι ἓν μὲν τὸ μὴ περὶ τῶν ἴσων εἶναι τὸν ἀγῶνα, ἕτερον δὲ τὸ πάντασ οὕτωσ ἔχειν, τῶν μὲν λοιδορούντων ἡδέωσ ἀκροᾶσθαι, τοῖσ ἐπαινοῦσι δὲ ἑαυτοὺσ ἄχθεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 2:5)
περιβολὴ δὲ καὶ τοῦτο ὅταν ἐν γένει προτιθῇσ τὰ πράγματα, εἶτα κατ’ εἶδοσ ἐπεξίῃσ, ὡσ ἐν τῷ πρὸσ Λεπτίνην, ὃ μὲν βούλεται εἰσαγαγεῖν, τοῦτό ἐστιν οὐ τοίνυν μὴ Λεύκων ἀδικηθῇ μόνον δεῖ σκοπεῖν, ἀλλὰ καὶ Ἐπικέρδησ, ὁ δὲ πρὶν εἰπεῖν τὸ κατ’ εἶδοσ τὸ ἀλλὰ καὶ Ἐπικέρδησ τὸ ἐν γένει προὔλαβεν ἀλλὰ καὶ εἴ τισ ἄλλοσ εὖ μὲν ἐποίησεν ὑμᾶσ εὖ πράττων, εἰσ δέον δὲ νῦν γέγονεν αὐτῷ τὸ λαβεῖν παρ’ ὑμῶν τὴν ἀτέλειαν, εἶτα νῦν ἦλθεν ἐπὶ τὸ κατ’ εἶδοσ διαστήσασ τίσ οὖν οὗτόσ ἐστιν;
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 3:1)
καὶ πάλιν τὰσ εὐεργεσίασ τοῦ Ἐπικέρδουσ εἰσάγων τὸ ἐν γένει προλαβὼν οὕτωσ εἰσήγαγε κατ’ εἶδοσ [τὸ ἐν γένει] ἀλλὰ τῷ παρὰ τοιοῦτον καιρόν, ἐν ᾧ καὶ τῶν εὖ πεπονθότων ἔργον ἦν εὑρεῖν ἐθέλοντά τινα ὧν εὐεργέτητο μεμνῆσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 3:3)
νῦν λέγει ἃ ἐποίησε κατ’ εἶδοσ οὗτοσ γὰρ ἀνὴρ τοῖσ ἠτυχηκόσιν ἐν Σικελίᾳ τῶν πολιτῶν ἔδωκε μνᾶσ ἑκατόν.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 3:4)
εἶτα κατ’ εἶδοσ προπύλαια ταῦτα, ὁ Παρθενών, νεώσοικοι.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 3:6)
καὶ πάλιν ἐν τῷ πρὸσ Λεπτίνην τοὺσ προσέχοντασ τῷ νόμῳ βουλόμενοσ ἐξετάσαι καὶ διαβαλεῖν πρῶτον ἐν γένει αὐτῶν ἐμνήσθη ᾕρηνται δὲ τῷ νόμῳ σύνδικοι, καὶ μάλιστα οἱ δεινοὶ λέγειν ἄνδρεσ, εἶτα κατ’ εἶδοσ Λεωδάμασ Ἀχαρνεὺσ καὶ Κηφισόδοτοσ ἐκ Κεραμέων, εἶτα πάλιν ἐν γένει συλλαβὼν ἃ δὲ πρὸσ τούτουσ ὑπολαμβάνοιτ’ ἂν δικαίωσ, ἀκούσατε, εἶτα πάλιν κατ’ εἶδοσ πρῶτον μὲν πρὸσ Λεωδάμαντα.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 3:7)
ὅταν μὲν οὖν μὴ ψιλὰ κατ’ εἶδοσ λέγῃσ, ἀλλὰ προλαμβάνῃσ τὰ ἐν γένει, περιβολὴν ποιεῖσ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 3:8)
ἵνα δὲ εἰδῇσ ὅτι συγγένειαν ἔχει τὰ τῆσ περιβολῆσ θεωρήματα, εἴπομεν ἐν τοῖσ ἐπάνω ὅτι περιβολή ἐστι τὰ ἐν γένει προλαβόντα κατ’ εἶδοσ ἐπάγειν, ἀλλὰ καὶ νῦν λέγωμεν ὅτι περιβολή ἐστι τὸ μὴ μόνον τὰ ἀκόλουθα ἐξετάζειν, ἀλλὰ καὶ τὰ ἐναντία τῶν ἀκολούθων·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 6:4)
ἐνταῦθα ἀμφότερα πεποίηκεν, ὃ μὲν οὐκ ἐποίει, ὃ δὲ ἐποίει, προθεὶσ τὸ ἐναντίον πρὸ τοῦ ἀκολούθου, τὰ δὲ ἐν γένει προλαβὼν κατ’ εἶδοσ, τὰ μὲν ἐν γένει εἰπὼν ἐν τῷ εἶπε δὲ τοιούτουσ λόγουσ καὶ τηλικαῦτα καὶ τοιαῦτα ἔχοντασ ἀγαθὰ ὥστε ἅπαντασ λαβὼν ὑμᾶσ ᾤχετο.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 6:5)
ταῦτα μὲν ἐν γένει, νῦν τὸ κατ’ εἶδοσ ἔφη γὰρ ἥκειν πεπεικὼσ Φίλιππον, εἶτα πάλιν ἐν γένει πάνθ’ ὅσα συμφέρει τῇ πόλει, εἶτα κατ’ εἶδοσ καὶ περὶ τῶν ἐν Ἀμφικτύοσι καὶ περὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 6:6)
καὶ παραλείψεισ περιβολὴν ποιοῦσιν, ὡσ ἐν τῷ κατὰ Μειδίου, ὅσα μὲν οὖν ἢ τοὺσ χορευτάσ, ἐναντιούμενοσ ἡμῖν ἀφεθῆναι τῆσ στρατείασ, ἠνώχλησεν, ἢ προβαλλόμενοσ ἑαυτὸν εἰσ Διονύσια χειροτονεῖν ἐπιμελητήν, καὶ τὰ ἄλλα πάντα ὅσα τοιαῦτα ἐάσω, καὶ πάλιν ὅτι μὲν γραφὴν λειποταξίου κατεσκεύασε κατ’ ἐμοῦ καὶ τὸν τοῦτο ποιήσαντα ἐμισθώσατο, τὸν μιαρὸν καὶ λίαν εὐχερῆ, τὸν κονιορτὸν Εὐκτήμονα, ἐάσω.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 14:1)
χρὴ δὲ εἰδέναι ὅτι αἱ μὲν ἀόριστοί εἰσιν παραλείψεισ, αἱ δὲ κατ’ εἶδοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 14:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION