Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐ γὰρ ὡσ οἰκείων ἐφρόντιζον, οὐδὲ ηὖξον εἰσ κάλλοσ καὶ μέγεθοσ οὔτε τὰσ πόλεισ οὔτε τὰσ χώρασ, ἀλλ’ ὥσπερ οἱ εἰσ μὴ προσήκοντα ἐμπεσόντεσ αἰσχρῶσ καὶ κακῶσ ἀνήλισκον, τοῦτο ζητοῦντεσ, ὅπωσ ἀσθενεστάτων ἄρξουσι, καὶ ὥσπερ ὑπὲρ μιαιφονιῶν ἁμιλλώμενοι πρὸσ ἀλλήλουσ ὁ δεύτεροσ ἀεὶ τὸν πρότερον κατὰ τοὺσ πεντάθλουσ ὑπερβαλεῖν ἐπειρᾶτο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 7:4)
ἄρχειν μὲν γὰρ οἷσ μὴ δύναμισ οὐ σωτήριον, ἄρχεσθαι δ’ ὑπὸ τῶν κρειττόνων ὁ δεύτεροσ, φασὶ, πλοῦσ, ὑπὸ δὲ ὑμῶν νῦν καὶ πρῶτοσ ἀπεφάνθη.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 19:15)
οὐ γὰρ ᾤεσθε δεῖν ἐπὶ μὲν τὰσ πανηγύρεισ καὶ τοὺσ στεφανίτασ ἀγῶνασ τοὺσ ἄριστα πεφυκότασ καὶ τοῖσ σώμασι προὔχοντασ ἐγκριθέντασ ἀσκεῖσθαι, τοὺσ δὲ τῶν μεγίστων καὶ ἀληθινῶν ἔργων ἀγωνιστὰσ καὶ νικηφόρουσ ἐσομένουσ ὁπόσοισ ἂν τύχῃ νικᾶν ὑπὲρ ἀρχῆσ τοιαύτησ, τούτουσ δὲ ἐπὶ καιροῦ συνελθεῖν καὶ μὴ πόρρωθεν τοὺσ μεγίστουσ τε καὶ μάλιστα ἐπιτηδειοτάτουσ ἐξ ἁπάντων ἐπιλεχθέντασ ἀσκεῖσθαι, ὅπωσ εὐθὺσ ἑστῶτεσ ὑπερέχοιεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 22:7)
τούτων τῶν τειχῶν προασπίζουσιν ἄνδρεσ φυγὴν οὐ νομίσαντεσ, ἡρμοσμένοι πρὸσ ἀλλήλουσ ἐκείνῃ τῇ ἁρμονίᾳ, ᾗ τοὺσ Μυρμιδόνασ Ὅμηρόσ φησι, πρὸσ ὂν εἶπον τοῖχον τότε εἰκάζων, πᾶσι τοῖσ ὀργάνοισ τοῦ πολέμου συνεχῆ μὲν οὕτωσ, ἀλλήλοισ τὰ κράνη, ὡσ μὴ εἶναι μέσον ὀϊστὸν διεξελθεῖν, ἀσπίδεσ δὲ ὑπὲρ κεφαλῆσ ἐξαρθεῖσαι μετεώρουσ ἂν δέχοιντο δρόμουσ, τοσούτῳ στερροτέρουσ τῶν κατ’ ἄστυ ποιητῶν ὥστε καὶ ἱππεῦσιν ἔξεστιν ἐπιθεῖν, καὶ τοῦτο δὴ τὸ Εὐριπίδου, κατάχαλκον ὁρᾶν πεδίον τότε φήσεισ ἀληθῶσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 24:2)
οὐ μὴν οὐδ’ Ἄρησ γε ὑμῖν ἠτίμασται, οὐδὲ δέοσ μὴ συνταράξῃ τὰ πάντα, ὥσπερ ἐν Λαπιθῶν δείπνῳ παροφθεὶσ, ἀλλ’ ἐπὶ ταῖσ ὄχθαισ ἔξω τῶν ποταμῶν χορεύει τὴν ἄπαυστον χορείαν, αἵματοσ καθαρὰ σώζων τὰ ὅπλα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 31:6)
ὥστ’ οὔτ’ ἀσθένειαν σώματοσ οἱο͂́ν τε ὑπολογίσασθαι πρόσ γε αὐτὸν τὸν σωτῆρα οὔτε τῆσ ὑποθέσεωσ τὸ μέγεθοσ καταδεῖσαι μὴ οὐ ῥᾴδιον ᾖ τυχεῖν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 1:5)
ἀλλ’ ὥσπερ ἔφη Πίνδαροσ, θεοῦ δείξαντοσ ἀρχὴν οὐδὲν δὴ τὸ κωλῦον, ἄλλωσ τε καὶ οὐ νῦν πρῶτον αὐτοῦ πειρώμεθα, ἀλλ’ ἐν πολλοῖσ τε καὶ μεγάλοισ καὶ πρόσθεν ἔγνωμεν ἐφ’ ἡμῶν αὐτῶν, οὐχ ἑτέρων, ὁπόσον τὸ τῆσ ῥᾳστώνησ αὐτῷ περίεστι κἀν τοῖσ καθάπαξ ἀπόροισ εἶναι δοκοῦσι, καὶ μὴ ὅτι τοῖσ χαλεποῖσ μὲν, ἀπογνῶναι δ’ οὐκ ἀναγκαίωσ ἔχουσιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 1:6)
θυσίαι δὲ καὶ πομπαὶ καὶ πρόσοδοι καὶ θεραπεῖαι θεῶν μετὰ τῶν καθεστηκότων θεσμῶν οὐ πόρρω τῆσ Ἀθηναίων πόλεωσ, τὸ μὴ τῇ συγγενείᾳ χρῆσθαι πρὸσ τὸ βέλτιστον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 4:7)
παράδειγμα δὲ τῶν ἀνελπίστων τὰ τῆσ πόλεωσ γέγονε πράγματα, ὡσ οὔτ’ ἐξ οὐρίων θέουσιν οὐδὲν ἀπώμοτον οὔτε λυθείσησ τῆσ νεὼσ ἀνέλπιστον τὸ μὴ οὐ κρεῖττόν τι συμβήσεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Προσφωνητικόσ Σμυρναϊκός 5:1)
τὸ γὰρ τὴν αὐτὴν δίαιταν καὶ τὰ αὐτὰ πράγματα, ὁπότε μὲν ὁ θεὸσ ἡγοῖτό τε καὶ διαρρήδην εἴποι, σωτηρίαν, ἰσχὺν, κουφότητα, ῥᾳστώνην, εὐθυμίαν, πάντα τὰ κάλλιστα καὶ τῷ σώματι καὶ τῇ ψυχῇ φέρειν, ἄλλου δέ του συμβουλεύσαντοσ καὶ μὴ στοχασαμένου τῆσ γνώμησ τοῦ θεοῦ πάντα τἀναντία τούτοισ ἐπιφέρειν, πῶσ οὐ μέγιστον σημεῖον τοῦ θεοῦ τῆσ δυνάμεωσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 17:11)
καὶ τῶν φίλων καὶ τῶν εἰωθότων παρῆν οὐδεὶσ, ἀλλ’ ἀπεδήμουν ἄλλοσ ἄλλοσε, ὅτι μὴ εἷσ τισ ἔτυχε διαιτώμενοσ ἐν τοῖσ ὕδασι τότε, ὃν ἐγὼ ἔτι πρόσθεν ἐδόκουν ὄναρ κειμένῳ μοι καθ’ ὁδὸν μόνῳ, τοῦ ἵππου ἐφ’ οὗ καθήμην πεπτωκότοσ, εἰπεῖν ὅτι καὶ τοῦτο παρὰ τῆσ εἱμαρμένησ συμβαίη, μόνον με ἀπολειφθῆναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι γ# 2:2)
καὶ εἰσ πέντε ἑξῆσ ἡμέρασ ἐγένετο, οὗ τοὺσ ἰατροὺσ τἀναντία ᾔδειν κελεύοντασ, ὁπότε τισ μέλλοι πίεσθαι, μὴ δειπνεῖν, καὶ τέωσ εἰώθει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι γ# 7:13)
ἦν οὖν οὐ μόνον τελετῇ τινι ἐοικὸσ, οὕτω θείων τε καὶ παραδόξων τῶν δρωμένων ὄντων, ἀλλὰ καὶ συνέπιπτέ τι θαυμαστὸν ἀηθείᾳ, ἅμα μὲν γὰρ ἦν εὐθυμεῖσθαι, χαίρειν, ἐν εὐκόλοισ εἶναι καὶ τῆσ ψυχῆσ καὶ τοῦ σώματοσ, ἅμα θ’ οἱο͂ν ἀπιστεῖν εἴ ποτε ταύτην ἰδεῖν ἐξέσται τὴν ἡμέραν, ἐν ᾗ τισ ἐλεύθερον αὑτὸν τῶν τοσούτων πραγμάτων ὄψεται, πρὸσ δὲ καὶ δεδιέναι μή πού τι τῶν εἰωθότων αὖθισ συμβὰν λυμήνηται ταῖσ περὶ τῶν ὅλων ἐλπίσι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 2:11)
ἔφην οὖν ἐγὼ μὴ ἔχειν ὅ τι χρήσομαι, προστετάχθαι γάρ μοι ἴσα καὶ πέτεσθαι, μελέτην λόγων ἀναπνεῖν οὐ δυναμένῳ, καὶ ταύτην ἐνταυθοῖ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 4:11)
γενομένησ δὲ τῆσ γνώσεωσ τοιαύτησ οἱ πεμφθέντεσ παρ’ ἐμοῦ τῆσ δίκησ ἕνεκα ἅμα μὲν τῶν τε συνδίκων συγχαιρόντων τῇ τιμῇ καὶ τῶν ἄλλων μέγα ποιουμένων ὅτι ἐν παρακλήσεωσ μέρει ταῦτ’ ἔφη ποιεῖν ὁ Σεβῆροσ καὶ ὅτι τὴν ἀτέλειαν ἐκύρου πρὸσ ἅπαντα τὸν λοιπὸν χρόνον καὶ ταῦτα ἀπόντι, καί τι καὶ αὑτοῖσ εἰσ τὸ πρόσω πεπεράνθαι νομίζοντεσ, καὶ οὐ παντάπασιν ἄπρακτοι δοκεῖν ἐπανήκειν, ἅμα δὲ οὐκ ἔχοντεσ ὅπωσ χρὴ ποιήσασθαι τὴν ἔφεσιν, ἀνθρώπου μὴ κρίσεωσ νόμῳ τὴν ἀρχὴν ἀνατιθέντοσ, ἀλλ’ ὡσπερεὶ χάριν αἰτοῦντοσ καὶ φιλίασ ἀρχήν τινα ταύτην καθισταμένου, στέρξαντεσ τοῖσ παροῦσιν, ἐπανελθόντεσ ὡσ ἐμὲ, διηγοῦνται τὸ πᾶν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 20:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION