Unknown, Elegy and Iambus, Volume II, Ἀλλὰ Ἀδέσποτα, *́β Ιἀμβικά

(작자 미상, 비가, Ἀλλὰ Ἀδέσποτα, *́β Ιἀμβικά)

θύραζε· . . οἱ μὲν διὰ πλῆθοσ οἰκετῶν Καρικῶν εἰρῆσθαί φασιν, ὡσ ἐν τοῖσ Ἀνθεστηρίοισ εὐωχουμένων αὐτῶν καὶ οὐκ ἐργαζομένων. τῆσ οὖν ἑορτῆσ τελεσθείσησ λέγειν ἐπὶ τὰ ἔργα ἐκπέμποντασ αὐτούσ, Γ̔ύραζε Κᾶρεσ, οὐκέτ’ Ἀνθεστήρια. ̓ τινὲσ δὲ οὕτω τὴν παροιμίαν φασί· Θύραζε Κῆρεσ, οὐκέτ’ Ἀνθεστήρια· ὡσ κατὰ τὴν πόλιν τοῖσ Ἀνθεστηρίοισ τῶν ψυχῶν περιερχομένων. εἴρηται δὲ ἡ παροιμία ἐπὶ τῶν τὰ αὐτὰ ἐπιζητούντων πάντοτελαμβάνειν. βλῶσισ· οἱο͂ν· δίφρου τέτυκται βλῶσισ εὔζυγον κτέρασ. ἡ ἕδρα. . . . ἰδὼν πόλιν ἀκμάζουσαν ἀκμῇ τοσαύτῃ καὶ κατὰ τὸν ποιητὴν ἐκεῖνον· ἀνθεῦσαν ἀγαθοῖσ πᾶσιν οἷσ θάλλῃ πόλισ Πριηπίδοσ τε τῆσ πρὸ Βοσπόρου πόλεωσ Ἑλλησποντιακῆσ <Πριάπου, ἣν> τὸν Πρίαπον τὸν Διονύσου καὶ Περκώτησ φασὶν οἰκῆσαι. εἰ οὕτωσ ἀπεφαίνετό τισ τῶν ποιητῶν· Οὐκ ἀξιῶ μικκῶν σε· μεγάλα δ’ οὐκ ἔχω. ξηρψσ. Ἀποφατ. 19. ουδὲ πένησ καὶ ἰδιώτησ, ἀλλὰ καὶ παχυσκελὴσ ἀλετρὶσ πρὸσ μύλην κινουμένη καὶ οἱκότριβεσ καὶ θῆτεσ ὑπὸ γήθουσ καὶ χαρμοσύνησ ἀναφέρονται τοὺσ δὲ ἠπίωσ καὶ λείωσ ὁμιλοῦντασ ὀργαῖσ κάλλιστα μὲν ἀκούσματα κάλλιστα δὲ θεάματα ποιούμενοσ, ἄρχομαι καταφρονεῖν τῶν λεγόντων· "Ἄνδρ’ ἠδίκησασ· "ἄνδρ’ ἀνεκτέον τόδε; καὶ βαῖνε λάξ, ἐπὶ τραχήλου βαῖνε καὶ πέλα χθονί καὶ τἄλλα παροξυντικά, δι’ ὧν ἔνιοι τὸν θυμὸν <τὸν> ἐκ τῆσ γυναικωνίτιδοσ εἰσ τὴν ἀδρωνῖτιν οὐκ εὖ μετοικίζουσιν. καὶ τὸ βαύ κατὰ μίμησιν κυνὸσ ὀξύνεται· βαὺ βαὺ καὶ κυνὸσ φωνὴν ἱείσ ἐξ οὗ καὶ τὸ βαύζω ῥῆμα. γηρῶ, γηρᾷσ καὶ γηρεῖσ· ἡ μετοχή γηρεὶσ ἐν οἰκίοισιν πατρόθεν πορδηκίδαι ὅτι πατέρων ὄνων εἰσὶν ἠμίονοι. <τὴν> ἐπ’ Αἰνύρων ὁδόν Αἴνυρα χωρίον τῆσ Θρᾴκησ ἀπὸ Αἰνύρου ὀνομασθέν. Διὰ τί λέγεται· Σῖτον ἐν πηλῷ φύτευε, τὴν δὲ κριθὴν ἐν κόνει. καὶ βίβασισ δέ τι εἶδοσ Λακωνικῆσ ὀρχήσεωσ, ἧσ καὶ τὰ ἆθλα προὐτίθετο οὐ τοῖσ παισὶ μόνον, ἀλλὰ καὶ ταῖσ κόραισ· ἔδει δὲ ἅλλεσθαι καὶ ψαύειν τοῖσ ποσὶ πρὸσ τὰσ πυγάσ, καὶ ἠριθμεῖτο τὰ πηδήματα, ὅθεν καὶ ἐπὶ μιᾶσ ἧν ἐπίγραμμα· . . Χίλἰ ἅ ποκ’ ἆ βιβάνδα, πλεῖστα δὴ τῶν πήποκα π. ἰατρικῆσ καὶ γυμναστικῆσ· Παχεῖα γαστὴρ λεπτὸν οὐ τίκτει νόον. Μωρὸσ παλαιὸσ φρόνιμον οὐ ποιεῖ νέον. τὸ δὲ λέγειν ὡσ· Οὐδεὶσ ἑκὼν πονηρὸσ οὐδ’ ἄκων μάκαρ· ἐοίκε τὸ μὲν ψευδεῖ, τὸ δ’ ἀληθεῖ· μακάριοσ μὲν γὰρ οὐδεὶσ ἄκων, ἡ δὲ μοχθηρία ἑκούσιον. Φιλεῖν ἀκαίρωσ ἐστὶ τῷ μισεῖν ἴσον. ζητεῖν οὖν ἐν ἀβεβαίοισ βέβαιόν τι λογιζομένων ἐστὶ περὶ τῶν πραγμάτων οὐκ ὀρθῶσ· Τροχοῦ περιστείχοντοσ ἄλλοθ’ ἡτέρα ἁψὶσ ὕπερθε γίγνετ’, ἄλλοθ’ ἡτέρα. σοφὸν ὁ βοῦσ, ἔφασκε δ’ ἀστράβην ἰδὼν οὐ προσήκειν αὐτῷ τὸ σκεῦοσ. Σοφῶσ ὁ βοῦσ ἔφασκεν ἀστράβην ἰδών· "Οὐκ ἔστ’ ἐμὸν τὸ πρᾶγμα· "πολλὰ χαιρέτω. οὐκ ἔστ’ ἐμὸν, κτλ. · ἐπὶ τῶν ἀπραγμόνων. Ἀλλ’ ἦ λύκοσ τὰσ αἶγασ <ἐκ> καλεῖ μολών. ἐπὶ τῶν ἐν ὑποκρίσει ἐξαπατᾶν πειρώμενοι. ἀρχαιότατοσ δ’ ἐστὶ λογικὸσ γρῖφοσ καὶ τῆσ τοῦ γριφεύειν φύσεωσ οἰκειότατοσ· Τί πάντεσ οὐκ ἐπιστάμενοι διδάσκομεν; καί· Τί ταὐτόν <ἐστιν> οὐδαμοῦ καὶ πανταχοῦ; . . τὸ δὲ χρόνον σημαίνει· ἅμα γὰρ παρὰ πᾶσιν ὁ αὐτὸσ καὶ οὐδαμοῦ, διὰ τὸ μὴ ἐν ἑνὶ τόπῳ τὴν φύσιν ἔχειν· τὸ δὲ προάγον ἐστὶ ψυχὰσ ἔχειν· τοῦτο γὰρ οὐθεὶσ ἡμῶν ἐπιστάμενοσ διδάσκει τὸν πλησίον. π. γρίφων· καὶ ἐπὶ τῆσ πτισάνησ· Κριθῆσ ἀφλοίου χυλὸν ὀργάσασ πίε. Σμικρὸσ φαλακρὸσ τραυλὸσ ὁ Σταγειρίτησ, λαγνὸσ προγάστωρ παλλακαῖσ συνημμένοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION