헬라어 문장 검색 - ΥνκνοώΕλεγψαν́10́4́0́

(작자 미상, 비가, Ξενοφάνους, περὶ φύσιος)

εὖ γοῦν καὶ Ξενοφάνησ ὁ Κολοφώνιοσ, διδάσκων ὅτι εἷσ καὶ ἀσώματοσ ὁ θεόσ, ἐπιφέρει· Εἷσ θεὸσ ἔν τε θεοῖσι καὶ ἀνθρώποισι μέγιστοσ, οὔ τι δέμασ θνητοῖσιν ὁμοίϊοσ οὔτε νόημα. εἰ γάρ ἐστι τὸ θεῖον, ζψο͂́ν ἐστιν· εἰ <δὲ> ζψο͂́ν ἐστιν ὁρᾷ ὅλοσ· οὖλοσ ὁρᾷ, οὖλοσ δὲ νοεῖ, οῦλοσ δέ τ’ ἀκούει. σεχτ. εμπ. αδϝ. ματη. 9. 144 π. τοῦ παντόσ· καὶ πάντα νοεῖν δέ φησιν αὐτὸ λέγων δ Ξενοφάνησ· ἀλλ’ ἀπάνευθε πόνοιο νοῶν φρενὶ πάντα κραδαίνει. σιμπλ. πηψσ. 23. 19 δ ὥστε καὶ ὅταν ἐν ταὐτψ͂ μένειν λέγῃ δ Ξενοφάνησ καὶ μὴ κινεῖσθαι· αἰεὶ δ’ ἐν ταὐτῷ μίμνει κινεύμενοσ οὐδέν, οὐδὲ μετέρχεσθαί μιν ἐπιπρέπει ἄλλοτε ἄλλῃ· οὺ κατὰ τὴν ἐρημίαν κτλ. σιμπλ. πηψσ. 22. 9 ἐκ τῆσ γῆσ φῦναι ἅπαντα εἴρηκεν ο Ξενοφάνησ· αὐτοῦ γὰρ δὴ τόδε τὸ ἔποσ ἐστίν· ἐκ γαίησ γὰρ πάντα καὶ εἰσ γῆν πάντα τελευτᾷ. Ξενοφάνησ δὲ οὐκ οἰέται μετέωρον εἶναι τὴν γῆν, ἀλλὰ κάτω εἰσ ἄπειρον καθήκειν· γαίησ μὲν γάρ φησι, κτλ. γαίησ μὲν τόδε πεῖρασ ἄνω παρὰ ποσσὶν ὁρᾶται ἠέρι προσπλάζον, τὸ κάτω δ’ ἐσ ἄπειρον ἱκνεῖται. αξη. ισαγ. 4 π. 34. 11 μαασσ ὁ Πορφύριόσ φησι τὸν Ξενοφάνη τὸ ξηρὸν καὶ τὸ ὑγρὸν δοξάσαι ἀρχάσ, τὴν γῆν λέγω καὶ τὸ ὕδωρ, καὶ χρῆσιν αὐτοῦ παρατίθεται τοῦτο δηλοῦσαν· γῆ καὶ ὕδωρ πάντ’ ἐσθ’ ὅσα γίνοντ’ ἠδὲ φύονται. πηιλοπ. αδ πηψσ. ι. 5. π. 125. 27. ϝιτ. ἐκ Κράτητοσ· Ξενοφάνησἐν τῷ Περὶ φύσεωσ· πηγὴ δ’ ἐστὶ θάλασσ’ ὕδατοσ, πηγὴ δ’ ἀνέμοιο· οὔτε γὰρ ἦν ἄνεμόσ κεν ἄνευ πόντου μεγάλοιο οὔτε ῥοαὶ ποταμῶν οὔτ’ αἰ<θέροσ> ὄμβριον ὕδωρ, ἀλλὰ μέγασ πόντοσ γενέτωρ νεφέων ἀνέμων τε καὶ ποταμῶν. σξη. γεν. ιν ιλ. 21. 196 νιξολε ι. 199 Ὑπερίονα δὲ νομιστέον αὐτὸν τὸν ἥλιον τὸν ὑπεριέμενον ἀεὶ τῆσ γῆσ, ὥσπερ οἶμαι καὶ Ξενοφάνησ ὁ Κολοφώνιόσ φησιν· ἠέλιόσ θ’ ὑπεριέμενοσ γαῖάν τ’ ἐπιθάλπων ηεραξλ. αλλ. ηομ. 44 δράκοντεσ ἴρισσιν ἐοικότεσ· τῷ κυρτώματι ἢ τῷ χρώματι· φησὶ γὰρ Ξενοφάνησ· ἥν τ’ Ἶριν καλέουσι, νέφοσ καὶ τοῦτο πέφυκε, πορφύρεον καὶ φοινίκ εο ν καὶ χλωρὸν ἰδέσθαι. σξη. ιλ. 11. 27 ξφ. Ευστ. συμφέρεσθαι δ’ αὐτῷ Ομήρῳδοκεῖ κατ’ ἐνίουσ καὶ ὁ Κολοφώνιοσ Ξενοφάνησ· φησὶ γάρ· πάντεσ γὰρ γαίησ τε καὶ ὕδατοσ ἐκγενόμεσθα. σεχτ. εμπ. αδϝ. ματη. 10. 314 ταῦτα μὲν οἱ Πυθαγορικοί· Ξενοφάνησ δὲ κατὰ τοὺσ ὡσ ἑτέρωσ αὐτὸν ἐξηγουμένουσ ὅταν λέγῃ· καὶ τὸ μὲν οὖν σαφὲσ οὔτισ ἀνὴρ γένετ’ οὐδέ τισ ἔσται εἰδὼσ ἀμφὶ θεῶν τε καὶ ἅσσα λέγω περὶ πάντων· εἰ γὰρ καὶ τὰ μάλιστα τύχοι τετελεσ μένον εἰπών, αὐτὸσ ὅμωσ οὐκ οἶδε· δόκοσ δ’ ἐπὶ πᾶσι τέτυκται· φαίνεται μὴ πᾶσαν κατάληψιν ἀναιρεῖν ἀλλὰ τὴν ἐπιστημονικὴν καὶ ἀδιάπτωτον, κτλ. σεχτ. εμπ. αδϝ. ματη. 7. 49. 110 τούτοισ ἐπιφωνήσαντοσ τοῦ Ἀμμωνίου τὰ τοῦ Ξενοφάνουσ ὥσπερ εἰώθει· ταῦτα δεδοξάσθω μὲν ἐοικότα τοῖσ ἐτύμοισι. πλυτ. θ. ξονϝ. 9. 7 καὶ πάλιν· ὁππόσα δὴ θνητοῖσι πεφήνασιν εἰσοράασθαι ηδν. π. διχρ. γραμ. γρ. 2. 1. 16. 21 αφτερ φρ. 10. ὅ τε Ξενοφάνησ φησί· ἁγνὸν ἐνὶ σπεάτεσσι τεοῖσ καταλείβεται ὕδωρ· ἀλλ’ οὐ γὰρ λέγεται σπέασ. ηδν. π. μ. λ. γραμ. γρ. 936. 18 οὐδὲν τῶν εἰσ ων ληγόντων συγκριτικῶν ἔχει πρὸ τέλουσ τὸ υ· σημειῶδεσ ἄρα τὸ παρὰ Ξενοφάνει γλύσσων· εἰ μὴ χλωρὸν ἔφυσε θεὸσ μέλι, πολλὸν ἔφασκον γλύσσονα σῦκα πέλεσθαι. ηδν. π. μ. λ. γραμ. γρ. 2. 946 συκάμινα· ταῦτα δὲ καὶ μόρα Αἰσχύλοσ ὠνόμασεν, τὰ ἄγρια οὕτωσ ὀνομάσασ τὰ ἐκ τῆσ βάτου. τάχα δ’ ἄν τισ καὶ κεράσια φαίη, κερασόν τὸ δένδρον ἐν τῷ Περὶ Φύσεωσ Ξενοφάνουσ εὑρών. βρόταχον τὸν βάτραχον Ιὤνεσ . . . καὶ παρὰ Ξενοφάνει. περὶ τῶν εἰσ ροσ κανών· σιρόσ· σιλλογράφοσ δέ τισ τὸ σι μακρὸν γράφει ͅ τῷ ῥῶ, δοκεῖ μοι, τοῦτο μηκύνασ τάχα. σιλλογράφοσ νῦν ὁ Ξενοφάνησ ἐστὶ καὶ ὁ Τίμων καὶ ἕτεροι. βληστρισμόσ· ὁ ῥιπτασμόσ· . . . καθὼσ καὶ Ξενοφάνησ ὁ Κολοφώνιόσ φησιν· ἐγὼ δ’ ἐμαυτὸν ἐκ πόλιοσ πόλιν φέρων ἐβλήστριζον· ἀντὶ τοῦ ἐρριπταζόμην. π. ὁρ́κων· καὶ τὸ τοῦ Ξενοφάνουσ ἁρμόττει, ὅτι· οὐκ ἴση πρόκλησισ αὕτη δυσσεβεῖ πρὸσ εὐσεβῆ· ἀλλ’ ὁμοῖα καὶ εἰ ἰσχυρὸσ ἀσθενῆ πατάξαι ἢ πληγῆναι προκαλέσαιτο. αριστ. ρηετ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Unknown, Elegy and Iambus, Volume I, Ξενοφάνους, περὶ φύσιος

(작자 미상, 비가, Ξενοφάνους, περὶ φύσιος)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION