헬라어 문장 검색 - ΥνκνοώΕλεγψαν́10́3́0́

(작자 미상, 비가, Ξενοφάνους, Σίλλων)

οἱ μέντοι ποιηταὶ πολλάκισ ἐπὶ τούτοισ συστολὰσ ποιοῦνται, ὡσ παρὰ Ξενοφάνει· ἐξ ἀρχῆσ καθ’ Ὅμηρον ἐπεὶ μεμαθήκασι πάντεσ καὶ πάλιν· ηδν. π. διχρ. γραμ. γρ. 2. 1. 16. 19 ἔνθεν καὶ Ξενοφάνησ διελέγχων τοὺσ περὶ Ὅμηρον καὶ Ἡσίοδόν φησι· πάντα θεοῖσ ἀνέθηκαν Ὅμηρόσ θ’ Ἡσίοδόσ τε, ὅσσα παρ’ ἀνθρώποισιν ὀνείδεα καὶ ψόγοσ ἐστίν, κλέπτειν μοιχεύειν τε καὶ ἀλλήλουσ ἀπατεύειν. σεχτ. εμπ. αδϝ. ματη. 9. 193 Ὅμηροσ δὲ καὶ Ἡσίοδοσ κατὰ τὸν Κολοφώνιον Ξενοφάνη· οἳ πλεῖστ’ ἐφθέγξαντο θεῶν ἀθεμίστια ἔργα, κλέπτειν μοιχεύειν τε καὶ ἀλλήλουσ ἀπατεύειν. καὶ πάλιν· ἀλλ’ οἱ βροτοὶ δοκέουσι γεννᾶσθαι θεοὺσ τὴν σφετέρην ἐσθῆτα<τ’> ἔχειν φωνήν τε δέμασ τε. καὶ πάλιν· εἰ <δέ> τοι <ἵπποι> ἔχον χέρασ ἢ βόεσ ἠὲ λέοντεσ ἢ γράψαι χροίῃσι καὶ ἔργα τελεῖν ἅπερ ἄνδρεσ, καί <κε> θεῶν ἰδέασ ἔγραφον καὶ σώματ’ ἐποίουν τοιαῦθ’ οἱο͂́νπερ καὐτοὶ δέμασ εἶχον ἕκαστοι, ἵπποι μέν θ’ ἵπποισι, βόεσ δέ τε βουσὶν ὁμοῖα. ξλεμ. αλ. στρ. 5. 109. 2 αφτερ φρ. 23 Ἕλληνεσ δὲ ὥσπερ ἀνθρωπομόρφουσ οὕτωσ καὶ ἀνθρωποπαθεῖσ τοὺσ θεοὺσ ὑποτίθενται, καὶ καθάπερ τὰσ μορφὰσ αὐτῶν ὁμοίασ ἑαυτοῖσ ἕκαστοι διαζωγραφοῦσιν, ὥσ φησιν ὁ Ξενοράνησ· Αἰθίοπέσ τε <θεοὺσ σφετέρουσ> σιμοὺσ μέλανάσ τε Θρῇκέσ τε γλαυκοὺσ καὶ πυρρούσ <φασι πελέσθαι>· οὕτωσ καὶ τὰσ ψυχὰσ ὁμοιοῦσιν καὶ τοῖσ αὐὐῖσ <πάθεσιν ἐνεχομένουσ> ἀναπλάττουσιν. ξλεμ. αλ. στρ. 7. 22 Βάκχον δὲ οὐ τὸν Διόνυσον ἐκάλουν μόνον, ἀλλὰ καὶ πάντασ τοὺσ τελοῦντασ τὰ ὄργια Βάκχουσ ἐκάλουν, οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τοὺσ κλάδουσ οὓσ οἱ μύσται φέρουσι. μέμνηται δὲ Ξενοφάνησ ἐν Σίλλοισ οὕτωσ· ἑστᾶσιν δ’ ἐλάτησ <Βάκχοι> πυκινὸν περὶ δῶμα. σξη. αρ. εθ. 408 π. χρόνου οὐσίασ καὶ μερῶν καὶ πόσων εἰή αἴτιοσ· Ξενοφάνουσ· Οὔτοι ἀπ’ ἀρχῆσ πάντα θεοὶ θνητοῖσ ὑπέδειξαν, ἀλλὰ χρόνῳ ζητοῦντεσ ἐφευρίσκουσιν ἄμεινον. π. Θάλεω· δοκεῖ δὲ κατά τινασ πρῶτοσ ἀστρολογῆσαι καὶ ἡλιακὰσ ἐκλείψεισ καὶ τροπὰσ προειπεῖν . . . ὅθεν αὐτὸν καὶ Ξενοφάνησ καὶ Ἡρόδοτοσ θαυμάζει. π. Ἐπιμενίδου καὶ ἐπανελθὼν ἐπ’ οἴκου μετ’ οὐ πολὺ μετήλλαξεν, ὥσ φησι Φλέγων, βιοὺσ ἔτη ἑπτὰ καὶ πεντήκοντα καὶ ἑκατόν . . . ὡσ δὲ Ξενοφάνησ ὁ Κολοφώνιοσ ἀκηκοέναι φησι, τέτταρα πρὸσ τοῖσ πεντήκοντα καὶ ἑκατόν. ἐκ τοῦ Σοφοκλέουσ γίγνεται Σιμωνίδησ· ὁ Σιμωνίδησ διεβέβλητο ἐπὶ φιλαργυρίᾳ . . . χαριέντωσ δὲ πάνυ τῷ αὐτῷ λόγῳ διέσυρε . . . καὶ μέμνηται ὅτι σμικρόλογοσ ἦν. ὅθεν Ξενοφάνησ κίμβικα αὐτὸν προσαγορεύει. σξη. αρ. παξ. 697 . . . καὶ παρὰ Ξενοφάνει ἐν τετάρτῳΣίλλων· καί <κ’> ἐπιθυμήσειε νέοσ νῆσ ἀμφιπόλοιο. ηδν. π. μ. λ. 7. 11 τὸ Ἔρυκοσ παρὰ Ξενοφάνει ἐνέ Σίλλων. σξη. ηομ. οχψρη. παπ. 1087. 40 π. ἐρεβίνθων· Ξενοφάνησ ὁ Κολοφώνιοσ ἐν Παρῳδίαισ· πὰρ πυρὶ χρὴ τοιαῦτα λέγειν χειμῶνοσ ἐν ὡρ́ῃ ἐν κλίνῃ μαλακῇ κατακείμενον, ἔμπλεον ὄντα, πίνοντα γλυκὺν οἶνον, ἐπιτρώγοντ’ ἐρεβίνθουσ· τίσ πόθεν εἶσ ἀνδρῶν, πόσα τοι ἔτἐ ἐστί, φέριστε; πηλίκοσ ἦσθ’ ὅθ’ ὁ Μῆδοσ ἀφίκετο;

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Unknown, Elegy and Iambus, Volume I, Ξενοφάνους, Σίλλων

(작자 미상, 비가, Ξενοφάνους, Σίλλων)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION