Sophocles, Antigone, episode, anapests 2:

(소포클레스, Antigone, episode, anapests 2:)

ἀλλ’ οὐκ ἐπ’ ἀρρήτοισ γε τοῖσ ἐμοῖσ λόγοισ. καλῶσ σὺ μὲν τοῖσ, τοῖσ δ’ ἐγὼ ’δόκουν φρονεῖν. καὶ μὴν ἴση νῷν ἐστιν ἡ ’ξαμαρτία. θάρσει· σὺ μὲν ζῇσ, ἡ δ’ ἐμὴ ψυχὴ πάλαι τέθνηκεν, ὥστε τοῖσ θανοῦσιν ὠφελεῖν. τὼ παῖδε φημὶ τώδε τὴν μὲν ἀρτίωσ ἄνουν πεφάνθαι, τὴν δ’ ἀφ’ οὗ τὰ πρῶτ’ ἔφυ. οὐ γάρ ποτ’, ὦναξ, οὐδ’ ὃσ ἂν βλάστῃ μένει νοῦσ τοῖσ κακῶσ πράσσουσιν, ἀλλ’ ἐξίσταται. σοὶ γοῦν, ὅθ’ εἵλου σὺν κακοῖσ πράσσειν κακά. τί γὰρ μόνῃ μοι τῆσδ’ ἄτερ βιώσιμον; ἀλλ’ ἥδε μέντοι μὴ λέγ’· οὐ γὰρ ἔστ’ ἔτι. ἀλλὰ κτενεῖσ νυμφεῖα τοῦ σαυτοῦ τέκνου; ἀρώσιμοι γὰρ χἀτέρων εἰσὶν γύαι. οὐχ ὥσ γ’ ἐκείνῳ τῇδέ τ’ ἦν ἡρμοσμένα. κακὰσ ἐγὼ γυναῖκασ υἱέσι στυγῶ. ὦ φίλταθ’ Αἷμον, ὥσ σ’ ἀτιμάζει πατήρ. ἄγαν γε λυπεῖσ καὶ σὺ καὶ τὸ σὸν λέχοσ. ἦ γὰρ στερήσεισ τῆσδε τὸν σαυτοῦ γόνον; Αἵδησ ὁ παύσων τούσδε τοὺσ γάμουσ ἔφυ. δεδογμέν’, ὡσ ἐοίκε, τήνδε κατθανεῖν. καὶ σοί γε κἀμοί. μὴ τριβὰσ ἔτ’, ἀλλά νιν κομίζετ’ εἴσω, δμῶεσ· ἐκ δὲ τοῦδε χρὴ γυναῖκασ εἶναι τάσδε μηδ’ ἀνειμένασ. φεύγουσι γάρ τοι χοἰ θρασεῖσ, ὅταν πέλασ ἤδη τὸν, Αἵδην εἰσορῶσι τοῦ βίου.

상위

Antigone

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION