헬라어 문장 검색 - Σοπηοξ́Αντιγον́05́1́

(소포클레스, Antigone, episode, anapests)

καὶ μὴν πρὸ πυλῶν ἥδ’ Ἰσμήνη, φιλάδελφα κάτω δάκρυ’ εἰβομένη· νεφέλη δ’ ὀφρύων ὕπερ αἱματόεν ῥέθοσ αἰσχύνει, τέγγουσ’ εὐῶπα παρειάν. σὺ δ’, ἣ κατ’ οἴκουσ ὡσ ἔχιδν’ ὑφειμένη λήθουσά μ’ ἐξέπινεσ, οὐδ’ ἐμάνθανον τρέφων δύ’ ἄτα κἀπαναστάσεισ θρόνων, φέρ’, εἰπὲ δή μοι, καὶ σὺ τοῦδε τοῦ τάφου φήσεισ μετασχεῖν, ἢ ’ξομεῖ τὸ μὴ εἰδέναι; δέδρακα τοὔργον, εἴπερ ἥδ’ ὁμορροθεῖ καὶ ξυμμετίσχω καὶ φέρω τῆσ αἰτίασ. ἀλλ’ οὐκ ἐάσει τοῦτό γ’ ἡ δίκη σ’, ἐπεὶ οὔτ’ ἠθέλησασ οὔτ’ ἐγὼ ’κοινωσάμην. ἀλλ’ ἐν κακοῖσ τοῖσ σοῖσιν οὐκ αἰσχύνομαι ξύμπλουν ἐμαυτὴν τοῦ πάθουσ ποιουμένη. ὧν τοὔργον, Αἵδησ χοἰ κάτω ξυνίστορεσ· λόγοισ δ’ ἐγὼ φιλοῦσαν οὐ στέργω φίλην. μήτοι, κασιγνήτη, μ’ ἀτιμάσῃσ τὸ μὴ οὐ θανεῖν τε σὺν σοὶ τὸν θανόντα θ’ ἁγνίσαι. μή μοι θάνῃσ σὺ κοινὰ μηδ’ ἃ μὴ ’θιγεσ ποιοῦ σεαυτῆσ. ἀρκέσω θνῄσκουσ’ ἐγώ. καὶ τίσ βίοσ μοι σοῦ λελειμμένῃ φίλοσ; Κρέοντ’ ἐρώτα· τοῦδε γὰρ σὺ κηδεμών. τί ταῦτ’ ἀνιᾷσ μ’, οὐδὲν ὠφελουμένη; ἀλγοῦσα μὲν δῆτ’ εἰ γελῶ γ’ ἐν σοὶ γελῶ. τί δῆτ’ ἂν ἀλλὰ νῦν σ’ ἔτ’ ὠφελοῖμ’ ἐγώ; σῶσον σεαυτήν· οὐ φθονῶ σ’ ὑπεκφυγεῖν. οἴμοι τάλαινα, κἀμπλάκω τοῦ σοῦ μόρου; σὺ μὲν γὰρ εἵλου ζῆν, ἐγὼ δὲ κατθανεῖν. ἀλλ’ οὐκ ἐπ’ ἀρρήτοισ γε τοῖσ ἐμοῖσ λόγοισ.

καλῶσ σὺ μὲν τοῖσ, τοῖσ δ’ ἐγὼ ’δόκουν φρονεῖν. καὶ μὴν ἴση νῷν ἐστιν ἡ ’ξαμαρτία. θάρσει· σὺ μὲν ζῇσ, ἡ δ’ ἐμὴ ψυχὴ πάλαι τέθνηκεν, ὥστε τοῖσ θανοῦσιν ὠφελεῖν. τὼ παῖδε φημὶ τώδε τὴν μὲν ἀρτίωσ ἄνουν πεφάνθαι, τὴν δ’ ἀφ’ οὗ τὰ πρῶτ’ ἔφυ. οὐ γάρ ποτ’, ὦναξ, οὐδ’ ὃσ ἂν βλάστῃ μένει νοῦσ τοῖσ κακῶσ πράσσουσιν, ἀλλ’ ἐξίσταται. σοὶ γοῦν, ὅθ’ εἵλου σὺν κακοῖσ πράσσειν κακά. τί γὰρ μόνῃ μοι τῆσδ’ ἄτερ βιώσιμον; ἀλλ’ ἥδε μέντοι μὴ λέγ’· οὐ γὰρ ἔστ’ ἔτι. ἀλλὰ κτενεῖσ νυμφεῖα τοῦ σαυτοῦ τέκνου; ἀρώσιμοι γὰρ χἀτέρων εἰσὶν γύαι. οὐχ ὥσ γ’ ἐκείνῳ τῇδέ τ’ ἦν ἡρμοσμένα. κακὰσ ἐγὼ γυναῖκασ υἱέσι στυγῶ. ὦ φίλταθ’ Αἷμον, ὥσ σ’ ἀτιμάζει πατήρ. ἄγαν γε λυπεῖσ καὶ σὺ καὶ τὸ σὸν λέχοσ. ἦ γὰρ στερήσεισ τῆσδε τὸν σαυτοῦ γόνον; Αἵδησ ὁ παύσων τούσδε τοὺσ γάμουσ ἔφυ. δεδογμέν’, ὡσ ἐοίκε, τήνδε κατθανεῖν. καὶ σοί γε κἀμοί. μὴ τριβὰσ ἔτ’, ἀλλά νιν κομίζετ’ εἴσω, δμῶεσ· ἐκ δὲ τοῦδε χρὴ γυναῖκασ εἶναι τάσδε μηδ’ ἀνειμένασ. φεύγουσι γάρ τοι χοἰ θρασεῖσ, ὅταν πέλασ ἤδη τὸν, Αἵδην εἰσορῶσι τοῦ βίου.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Sophocles, Antigone, episode, anapests

(소포클레스, Antigone, episode, anapests)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION