Sophocles, Antigone, episode 1:

(소포클레스, Antigone, episode 1:)

τοιοῦτον ἦν τὸ πρᾶγμ’. ὅπωσ γὰρ ἥκομεν, πρὸσ σοῦ τὰ δείν’ ἐκεῖν’ ἐπηπειλημένοι, πᾶσαν κόνιν σήραντεσ, ἣ κατεῖχε τὸν νέκυν, μυδῶν τε σῶμα γυμνώσαντεσ εὖ, καθήμεθ’ ἄκρων ἐκ πάγων ὑπήνεμοι, ὀσμὴν ἀπ’ αὐτοῦ μὴ βάλοι πεφευγότεσ, ἐγερτὶ κινῶν ἄνδρ’ ἀνὴρ ἐπιρρόθοισ κακοῖσιν, εἴ τισ τοῦδ’ ἀκηδήσοι πόνου. χρόνον τάδ’ ἦν τοσοῦτον, ἔστ’ ἐν αἰθέρι μέσῳ κατέστη λαμπρὸσ ἡλίου κύκλοσ καὶ καῦμ’ ἔθαλπε· καὶ τότ’ ἐξαίφνησ χθονὸσ τυφὼσ ἀείρασ σκηπτόν οὐράνιον ἄχοσ, πίμπλησι πεδίον, πᾶσαν αἰκίζων φόβην ὕλησ πεδιάδοσ, ἐν δ’ ἐμεστώθη μέγασ αἰθήρ· μύσαντεσ δ’ εἴχομεν θείαν νόσον. καὶ τοῦδ’ ἀπαλλαγέντοσ ἐν χρόνῳ μακρῷ, ἡ παῖσ ὁρᾶται, κἀνακωκύει πικρᾶσ ὄρνιθοσ ὀξὺν φθόγγον, ἐσ ὅταν κενῆσ εὐνῆσ νεοσσῶν ὀρφανὸν βλέψῃ λέχοσ. οὕτω δὲ χαὔτη, ψιλὸν ὡσ ὁρᾷ νέκυν, γόοισιν ἐξῴμωξεν, ἐκ δ’ ἀρὰσ κακὰσ ἠρᾶτο τοῖσι τοὔργον ἐξειργασμένοισ. καὶ χερσὶν εὐθὺσ διψίαν φέρει κόνιν, ἔκ τ’ εὐκροτήτου χαλκέασ ἄρδην πρόχου χοαῖσι τρισπόνδοισι τὸν νέκυν στέφει. χἠμεῖσ ἰδόντεσ ἱέμεσθα, σὺν δέ νιν θηρώμεθ’ εὐθὺσ οὐδὲν ἐκπεπληγμένην, καὶ τάσ τε πρόσθεν τάσ τε νῦν ἠλέγχομεν πράξεισ· ἄπαρνοσ δ’ οὐδενὸσ καθίστατο, ἅμ’ ἡδέωσ ἔμοιγε κἀλγεινῶσ ἅμα. τὸ μὲν γὰρ αὐτὸν ἐκ κακῶν πεφευγέναι ἥδιστον, ἐσ κακὸν δὲ τοὺσ φίλουσ ἄγειν ἀλγεινόν· ἀλλὰ πάντα ταῦθ’ ἥσσω λαβεῖν ἐμοὶ πέφυκε τῆσ ἐμῆσ σωτηρίασ.

상위

Antigone

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION