Plutarch, Titus Flamininus, chapter 17 2:

πικρὸσ μὲν οὖν οὐδενί, πολλοῖσ δὲ ὀξὺσ ἐδόκει καὶ κοῦφοσ εἶναι τὴν φύσιν, ἄλλωσ δὲ συγγενέσθαι πάντων ἥδιστοσ καὶ εἰπεῖν ἐπίχαρισ μετὰ δεινότητοσ. Ἀχαιούσ μὲν γὰρ σφετεριζομένουσ τὴν Ζακυνθίων νῆσον ἀποτρέπων ἔφη κινδυνεύσειν, ἂν ὥσπερ αἱ χελῶναι πορρωτέρω τὴν κεφαλὴν τῆσ Πελοποννήσου προτείνωσι· "μόνον ἐποίησασ ἀποκτείνασ τοὺσ φίλουσ καὶ συγγενεῖσ.