Plutarch, Mulierum virtutes, chapter 24 7:

"τεθνάναι πρὸ ταύτησ ἐγὼ τῆσ νυκτὸσ ἢ ζῆν· "τὸ γοῦν σῶμα πάντων ἀπολλυμένων ἀπείρατον ὕβρεωσ διαφυλάξαι· "πεπραγμένων δ’ οὕτωσ, εἴ σε κηδεμόνα καὶ δεσπότην καὶ ἄνδρα δεῖ νομίζειν, τοῦ δαίμονοσ διδόντοσ, οὐκ ἀποστερήσω σε τῶν σῶν· "ἐμαυτὴν γάρ, ὅ τι βούλει σύ, ὁρῶ γεγενημένην. "ἐμοὶ περὶ σῶμα κόσμοσ ἦν καὶ ἄργυροσ ἐν ἐκπώμασιν, ἦν τι καὶ χρυσοῦ καὶ νομίσματοσ. "ὡσ δ’ ἡ πόλισ ἡλίσκετο, πάντα συλλαβεῖν κελεύσασα τὰσ θεραπαινίδασ ἔρριψα, μᾶλλον δὲ κατεθέμην εἰσ φρέαρ ὕδωρ οὐκ ἔχον· "οὐδ’ ἴσασιν αὐτὸ πολλοί· "πῶμα γὰρ ἔπεστι καὶ κύκλῳ περιπέφυκεν ὕλη σύσκιοσ. "ταῦτα σὺ μὲν εὐτυχοίησ λαβών, ἐμοὶ δ’ ἔσται πρόσ σε μαρτύρια καὶ γνωρίσματα τῆσ περὶ τὸν οἶκον εὐτυχίασ καὶ λαμπρότητοσ.