Plutarch, De fortuna Romanorum, section 13

(플루타르코스, De fortuna Romanorum, section 13)

ἀλλὰ τί δεῖ περὶ ταῦτα διατρίβειν, ἃ σαφὲσ οὐδὲν οὐδ’ ὡρισμένον ἔχει τῷ καὶ τὰ πράγματα συγχυθῆναι τῶν Ῥωμαίων καὶ διαφθαρῆναι τοὺσ ἐπ’ αὐτῶν ὑπομνηματισμούσ, ὡσ Λίβιοσ ἱστόρηκε; τὰ γὰρ ὕστερον μᾶλλον ὄντα δῆλα καὶ καταφανῆ δεικνύει τὴν τῆσ Τύχησ εὐμένειαν, ᾗ ἔγωγε τίθεμαι καὶ τὴν Ἀλεξάνδρου τελευτήν, ἀνδρὸσ εὐτυχήμασι μεγάλοισ καὶ κατορθώμασι λαμπροῖσ ὑπὸ θάρσουσ ἀμάχου καὶ φρονήματοσ ὥσπερ ἄστρου φερομένου καὶ διᾴττοντοσ ἐπὶ δυσμὰσ ἐξ ἀνατολῶν καὶ βάλλοντοσ ἤδη τὰσ τῶν ὅπλων αὐγὰσ εἰσ τὴν Ἰταλίαν, ὡσ πρόφασισ μὲν ἦν αὐτῷ τῆσ στρατείασ ὁ Μολοττὸσ Ἀλέξανδροσ ὑπὸ Βρεττίων καὶ Λευκανῶν περὶ Πανδοσίαν κατακεκομμένοσ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION