Plutarch, Comparison of Lycurgus and Numa, chapter 3 2:

πολλοὶ δέ, ὥσπερ εἴρηται, καὶ παρακαλοῦντεσ εἰσῆγον ἐξ ὧν ἂν ἐδόκουν μάλιστα παῖδασ εὐειδεῖσ καὶ ἀγαθοὺσ γενέσθαι, τίσ οὖν ἡ διάκρισισ τῶν ἐθισμῶν; ἢ ταῦτα μὲν ἰσχυρὰ καὶ ἄκρατοσ ἀπάθεια πρὸσ γαμετὴν καὶ τὰ ταράττοντα καὶ κατακαίοντα ζηλοτυπίαισ τοὺσ πολλούσ, ἐκεῖνα δὲ ὥσπερ αἰσχυνομένη ἀτυφία τίσ, παρακάλυμμα τὴν ἐγγύην ἐφελκομένη καὶ τὸ δυσκαρτέρητον ἐξομολογουμένη τῆσ κοινωνίασ;