Plutarch, Comparison of Lycurgus and Numa, chapter 4

(플루타르코스, Comparison of Lycurgus and Numa, chapter 4)

τῇ δὲ ἄλλῃ τῶν παρθένων ἀγωγῇ καὶ τὰ περὶ τὰσ ἐκδόσεισ ὁμολογεῖ, τοῦ μὲν Λυκούργου πεπείρουσ καὶ ὀργώσασ νυμφεύοντοσ, ὅπωσ ἥ τε ὁμιλία, δεομένησ ἤδη τῆσ φύσεωσ, χάριτοσ ᾖ καὶ φιλίασ ἀρχὴ μᾶλλον ἢ μίσουσ καὶ φόβου παρὰ φύσιν βιαζομένων καὶ τὰ σώματα ῥώμην ἔχῃ πρόσ τὸ τὰσ κυήσεισ ἀναφέρειν καὶ τὰσ ὠδῖνασ, ὡσ ἐπ’ οὐδέν ἄλλο γαμουμένων ἢ τὸ τῆσ τεκνώσεωσ ἔργον, τῶν δὲ Ῥωμαίων δωδεκαετεῖσ καὶ νεωτέρασ ἐκδιδόντων οὕτω γὰρ ἂν μάλιστα καὶ τὸ σῶμα καὶ τὸ ἦθοσ καθαρὸν καὶ ἄθικτον ἐπὶ τῷ γαμοῦντι γίνεσθαι. δῆλον οὖν ὅτι τὸ μὲν φυσικώτερον πρὸσ τέκνωσιν, τὸ δὲ ἠθικώτερον πρόσ συμβίωσιν.

εἴτε τισ ἐργάτην γῆσ βούλοιτο ποιεῖν τὸν υἱὸν εἴτε ναυπηγὸν ἢ χαλκέα διδάσκειν ἢ αὐλητήν, ὥσπερ οὐ πρόσ ἓν τέλοσ ὀφείλοντασ ἐξ ἀρχῆσ ἄγεσθαι καὶ συνεπιστρέφεσθαι τοῖσ ἤθεσιν, ἀλλ’ οἱο͂ν εἰσ ναῦν ἐπιβάτασ ἕτερον ἐξ ἑτέρασ ἥκοντα χρείασ καὶ προαιρέσεωσ ἐν τοῖσ κινδύνοισ μόνον φόβῳ τοῦ ἰδίου συνίστασθαι πρόσ τὸ κοινόν, ἄλλωσ δὲ τὸ καθ’ αὑτὸν σκοπεῖν ἕκαστον.

καὶ τοῖσ μὲν πολλοῖσ οὐκ ἄξιον ἐγκαλεῖν νομοθέταισ ἐλλείπουσιν ἢ δι’ ἄγνοιαν ἢ δι’ ἀσθένειαν ἀνδρὶ δὲ σοφῷ βασιλείαν παραλαβόντι δήμου νεωστὶ συνισταμένου καὶ πρόσ μηδὲν ἀντιτείνοντοσ, περὶ τί πρῶτον ἦν σπουδάσαι προσῆκον ἢ παίδων ἐκτροφὴν καὶ νέων ἄσκησιν, ὅπωσ μὴ διάφοροι μηδὲ ταραχώδεισ γένοιντο τοῖσ ἤθεσιν, ἀλλ’ εἰσ ἕν τι κοινὸν ἀρετῆσ ἴχνοσ εὐθὺσ ἐξ ἀρχῆσ πλαττόμενοι καὶ τυπούμενοι συμβαίνοιεν ἀλλήλοισ;

ὃ δὴ πρόσ τε τὰ ἄλλα καὶ σωτηρίαν νόμων ὠφέλησε τὸν Λυκοῦργον.

μικρὸσ γὰρ ἦν ὁ τῶν ὁρ́κων φόβοσ, εἰ μὴ διὰ τῆσ παιδείασ καὶ τῆσ ἀγωγῆσ οἱο͂ν ἀνέδευσε τοῖσ ἤθεσι τῶν παίδων τοὺσ νόμουσ, καὶ συνῳκείωσε τῇ τροφῇ τὸν ζῆλον τῆσ πολιτείασ, ὥστε πεντακοσίων ἐτῶν πλείω χρόνον τὰ κυριώτατα καὶ μέγιστα διαμεῖναι τῆσ νομοθεσίασ, ὥσπερ βαφῆσ ἀκράτου καὶ ἰσχυρῶσ καθαψαμένησ. Νομᾷ δὲ ὅπερ ἦν τέλοσ τῆσ πολιτείασ, ἐν εἰρήνῃ καὶ φιλίᾳ τὴν Ῥώμην ὑπάρχειν, εὐθὺσ συνεξέλιπε·

καὶ μετὰ τὴν τελευτὴν ἐκείνου τὸν ἀμφίθυρον οἶκον, ὃν κεκλεισμένον αὐτὸσ συνεῖχεν, ὥσπερ ὄντωσ ἐν αὐτῷ τιθασεύων καθειργμένον τὸν πόλεμον, ἐξ ἀμφοτέρων ἀναπετάσαντεσ αἵματοσ καὶ νεκρῶν τὴν Ἰταλίαν ἐνέπλησαν· καὶ οὐδὲ ὀλίγον χρόνον ἡ καλλίστη καὶ δικαιοτάτη κατάστασισ ἔμεινεν, ἅτε δὴ καὶ τὸ συνδετικὸν ἐν αὑτῇ, τὴν παιδείαν, οὐκ ἔχουσα. "οὐκ ἐπὶ τὸ βέλτιον ἡ Ῥώμη προῆλθε τοῖσ πολεμικοῖσ;

Λακεδαιμονίουσ δὲ ἅμα τῷ πρῶτον ἐκβῆναι τὴν Λυκούργου διάταξιν, ἐκ μεγίστων ταπεινοτάτουσ γενέσθαι καὶ τὴν τῶν Ἑλλήνων ἡγεμονίαν ἀποβαλόντασ κινδυνεῦσαι περί ἀναστάσεωσ, ἐκεῖνο μέντοι τῷ Νομᾷ μέγα καὶ θεῖον ὡσ ἀληθῶσ ὑπάρχει, τὸ ξένῳ τε μεταπέμπτῳ γενέσθαι καὶ πάντα πειθοῖ μεταβαλεῖν, καὶ κρατῆσαι πόλεωσ οὔπω συμπεπνευκυίασ, μήτε ὅπλων δεηθέντα μήτε βίασ τινόσ, ὡσ Λυκοῦργοσ ἐπὶ τὸν δῆμον ἦγε τοὺσ ἀρίστουσ, ἀλλὰ σοφίᾳ καὶ δικαιοσύνῃ πάντασ προσαγαγόμενον καὶ συναρμόσαντα.

상위

Plutarch (플루타르코스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION