Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 236:

ἴσωσ. ἂν δ’ οὖν μὴ πείθων τισ βιάζηται τὸ βέλτιον, ἀπόκριναι, τί τοὔνομα τῆσ βίασ ἔσται; μὴ μέντοι πω, περὶ δὲ τῶν ἔμπροσθεν πρότερον. ποῖον δὴ λέγεισ; ἄν τισ ἄρα μὴ πείθων τὸν ἰατρευόμενον, ἔχων δὲ ὀρθῶσ τὴν τέχνην, παρὰ τὰ γεγραμμένα τὸ βέλτιον ἀναγκάζῃ δρᾶν παῖδα ἤ τινα ἄνδρα ἢ καὶ γυναῖκα, τί τοὔνομα τῆσ βίασ ἔσται ταύτησ; ἆρ’ οὐ πᾶν μᾶλλον ἢ τὸ παρὰ τὴν τέχνην λεγόμενον ἁμάρτημα τὸ νοσῶδεσ; καὶ πάντα ὀρθῶσ εἰπεῖν ἔστι πρότερον τῷ βιασθέντι περὶ τὸ τοιοῦτον πλὴν ὅτι νοσώδη καὶ ἄτεχνα πέπονθεν ὑπὸ τῶν βιασαμένων ἰατρῶν;