Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 252:

(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 252:)

ὁμοίωσ ἄρα τὸ μὴ μέγα καὶ τὸ μέγα αὐτὸ εἶναι λεκτέον; ὁμοίωσ. οὐκοῦν καὶ τὸ μὴ δίκαιον τῷ δικαίῳ κατὰ ταὐτὰ θετέον πρὸσ τὸ μηδέν τι μᾶλλον εἶναι θάτερον θατέρου; τί μήν; καὶ τἆλλα δὴ ταύτῃ λέξομεν, ἐπείπερ ἡ θατέρου φύσισ ἐφάνη τῶν ὄντων οὖσα, ἐκείνησ δὲ οὔσησ ἀνάγκη δὴ καὶ τὰ μόρια αὐτῆσ μηδενὸσ ἧττον ὄντα τιθέναι. πῶσ γὰρ οὔ; οὐκοῦν, ὡσ ἐοίκεν, ἡ τῆσ θατέρου μορίου φύσεωσ καὶ τῆσ τοῦ ὄντοσ πρὸσ ἄλληλα ἀντικειμένων ἀντίθεσισ οὐδὲν ἧττον, εἰ θέμισ εἰπεῖν, αὐτοῦ τοῦ ὄντοσ οὐσία ἐστίν, οὐκ ἐναντίον ἐκείνῳ σημαίνουσα ἀλλὰ τοσοῦτον μόνον, ἕτερον ἐκείνου.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION