Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 112:

ὡσ γοῦν ἐμοὶ τηλικῷδε ὄντι κρῖναι. οἶμαι δὲ καὶ ἐμὲ τῶν ἔτι πόρρωθεν ἀφεστηκότων εἶναι. τοιγαροῦν ἡμεῖσ σε οἵδε πάντεσ πειρασόμεθα καὶ νῦν πειρώμεθα ὡσ ἐγγύτατα ἄνευ τῶν παθημάτων προσάγειν. περὶ δ’ οὖν τοῦ σοφιστοῦ τόδε μοι λέγε· πότερον ἤδη τοῦτο σαφέσ, ὅτι τῶν γοήτων ἐστί τισ, μιμητὴσ ὢν τῶν ὄντων, ἢ διστάζομεν ἔτι μὴ περὶ ὅσωνπερ ἀντιλέγειν δοκεῖ δυνατὸσ εἶναι, περὶ τοσούτων καὶ τὰσ ἐπιστήμασ ἀληθῶσ ἔχων τυγχάνει;