Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 290:

λόγοι γάρ που, ὡσ ἐγᾦμαι, ἡ τούτων σύνθεσίσ ἐστιν· ἢ πῶσ λέγεισ, ὦ Κρατύλε; οὕτω· καλῶσ γάρ μοι δοκεῖσ λέγειν. οὐκοῦν εἰ γράμμασιν αὖ τὰ πρῶτα ὀνόματα ἀπεικάζομεν, ἔστιν ὥσπερ ἐν τοῖσ ζωγραφήμασιν καὶ πάντα τὰ προσήκοντα χρώματά τε καὶ σχήματα ἀποδοῦναι, καὶ μὴ πάντα αὖ, ἀλλ’ ἔνια ἐλλείπειν, ἔνια δὲ καὶ προστιθέναι, καὶ πλείω καὶ μείζω· ἢ οὐκ ἔστιν; ἔστιν. οὐκοῦν ὁ μὲν ἀποδιδοὺσ πάντα καλὰ τὰ γράμματά τε καὶ τὰσ εἰκόνασ ἀποδίδωσιν, ὁ δὲ ἢ προστιθεὶσ ἢ ἀφαιρῶν γράμματα μὲν καὶ εἰκόνασ ἐργάζεται καὶ οὗτοσ, ἀλλὰ πονηράσ;