Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 162:

(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 162:)

ὁ δὲ δὴ ἀὴρ ἆρά γε, ὦ Ἑρμόγενεσ, ὅτι αἴρει τὰ ἀπὸ τῆσ γῆσ, "ἀὴρ" κέκληται; ἢ ὅτι ἀεὶ ῥεῖ; ἢ ὅτι πνεῦμα ἐξ αὐτοῦ γίγνεται ῥέοντοσ; οἱ γὰρ ποιηταί που τὰ πνεύματα "ἀήτασ" καλοῦσιν· ἴσωσ οὖν λέγει, ὥσπερ ἂν εἰ εἴποι πνευματόρρουν, "ἀητόρρουν" ὅθεν δὴ βούλεται αὐτὸν οὕτωσ εἰπεῖν, ὅτι ἐστὶν ἀήρ. τὸν δὲ αἰθέρα τῇδέ πῃ ὑπολαμβάνω, ὅτι ἀεὶ θεῖ περὶ τὸν ἀέρα ῥέων "ἀειθεὴρ" δικαίωσ ἂν καλοῖτο. γῆ δὲ μᾶλλον σημαίνει ὃ βούλεται ἐάν τισ "γαῖαν" ὀνομάσῃ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION