Plato, Laws, book 12 158:

(플라톤, Laws, book 12 158:)

ἡῖ μὲν τοίνυν ἐστὸν διαφόρω καὶ δύο, σὺ παρ’ ἐμοῦ ἀπείληφασ τῷ λόγῳ· ᾗ δὲ ἓν καὶ ταὐτόν, σὺ πάλιν ἀπόδοσ ἐμοί. διανοοῦ δὲ ὡσ ἐρῶν καὶ ὅπῃ τέτταρα ὄντα ἕν ἐστι, καὶ ἐμὲ δὲ ἀξίου, σοῦ δείξαντοσ ὡσ ἕν, πάλιν ὅπῃ τέτταρα. καὶ δὴ τὸ μετὰ τοῦτο σκοπῶμεν τὸν εἰδότα ἱκανῶσ περὶ ὡντινωνοῦν οἷσ ἔστιν μὲν ὄνομα, ἔστιν δὲ αὖ καὶ λόγοσ, πότερον μόνον ἐπίστασθαι τοὔνομα χρεών, τὸν δὲ λόγον ἀγνοεῖν, ἢ τόν γε ὄντα τι καὶ περὶ τῶν διαφερόντων μεγέθει τε καὶ κάλλει πάντα τὰ τοιαῦτα ἀγνοεῖν αἰσχρόν. ἐοίκεν γοῦν. μεῖζον δή τι νομοθέτῃ τε καὶ νομοφύλακι, καὶ ὃσ ἀρετῇ πάντων διαφέρειν οἰέται καὶ νικητήρια τούτων αὐτῶν εἴληφεν, ἢ ταῦτα αὐτὰ περὶ ὧν νῦν λέγομεν, ἀνδρεία, σωφροσύνη, δικαιοσύνη, φρόνησισ;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION