Plato, Laws, book 12 156:

(플라톤, Laws, book 12 156:)

ἐρώτησόν με τί ποτε ἓν προσαγορεύοντεσ ἀρετὴν ἀμφότερα, δύο πάλιν αὐτὰ προσείπομεν, τὸ μὲν ἀνδρείαν, τὸ δὲ φρόνησιν. ἐρῶ γάρ σοι τὴν αἰτίαν, ὅτι τὸ μέν ἐστιν περὶ φόβον, οὗ καὶ τὰ θηρία μετέχει, τῆσ ἀνδρείασ, καὶ τά γε τῶν παίδων ἤθη τῶν πάνυ νέων· ἄνευ γὰρ λόγου καὶ φύσει γίγνεται ἀνδρεία ψυχή, ἄνευ δὲ αὖ λόγου ψυχὴ φρόνιμόσ τε καὶ νοῦν ἔχουσα οὔτ’ ἐγένετο πώποτε οὔτ’ ἔστιν οὐδ’ αὖθίσ ποτε γενήσεται, ὡσ ὄντοσ ἑτέρου. ἀληθῆ λέγεισ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION