Plato, Laws, book 12 154:

(플라톤, Laws, book 12 154:)

οὐδαμῶσ, ὦ ξένε. τί δ’ ὅτι δεῖ προθυμεῖσθαί τε συνιδεῖν αὐτὸ καὶ ἐν οἷσ; οἱο͂ν ἐν τίσι λέγεισ; οἱο͂ν ὅτε τέτταρα ἐφήσαμεν ἀρετῆσ εἴδη γεγονέναι, δῆλον ὡσ ἓν ἕκαστον ἀνάγκη φάναι, τεττάρων γε ὄντων. τί μήν; καὶ μὴν ἕν γε ἅπαντα ταῦτα προσαγορεύομεν. ἀνδρείαν γάρ φαμεν ἀρετὴν εἶναι, καὶ τὴν φρόνησιν ἀρετήν, καὶ τὰ δύο τἆλλα, ὡσ ὄντωσ ὄντα οὐ πολλὰ ἀλλ’ ἓν τοῦτο μόνον, ἀρετήν. πάνυ μὲν οὖν. ἡῖ μὲν τοίνυν διαφέρετον αὐτοῖν τούτω τὼ δύο καὶ δύ’ ὀνόματα ἐλαβέτην καὶ τἆλλα, οὐδὲν χαλεπὸν εἰπεῖν·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION