Plato, Laws, book 12 62:

χρὴ δὲ οὔποτε περὶ σμικροῦ ποιεῖσθαι τὸ δοκεῖν ἀγαθοὺσ εἶναι τοῖσ ἄλλοισ ἢ μὴ δοκεῖν. οὐ γὰρ ὅσον οὐσίασ ἀρετῆσ ἀπεσφαλμένοι τυγχάνουσιν οἱ πολλοί, τοσοῦτον καὶ τοῦ κρίνειν τοὺσ ἄλλουσ ὅσοι πονηροὶ καὶ χρηστοί, θεῖον δέ τι καὶ εὔστοχον ἔνεστι καὶ τοῖσιν κακοῖσ, ὥστε πάμπολλοι καὶ τῶν σφόδρα κακῶν εὖ τοῖσ λόγοισ καὶ ταῖσ δόξαισ διαιροῦνται τοὺσ ἀμείνουσ τῶν ἀνθρώπων καὶ τοὺσ χείρονασ.