Plato, Laws, book 10 118:

(플라톤, Laws, book 10 118:)

νῦν δ’ ἔστι θαυμαστὴ ῥᾳστώνη τῷ τοῦ παντὸσ ἐπιμελουμένῳ. πῶσ αὖ λέγεισ; ὧδε. ἐπειδὴ κατεῖδεν ἡμῶν ὁ βασιλεὺσ ἐμψύχουσ οὔσασ τὰσ πράξεισ ἁπάσασ καὶ πολλὴν μὲν ἀρετὴν ἐν αὐταῖσ οὖσαν, πολλὴν δὲ κακίαν, ἀνώλεθρον δὲ ὂν γενόμενον, ἀλλ’ οὐκ αἰώνιον, ψυχὴν καὶ σῶμα, καθάπερ οἱ κατὰ νόμον ὄντεσ θεοί ‐ γένεσισ γὰρ οὐκ ἄν ποτε ἦν ζῴων ἀπολομένου τούτοιν θατέρου ‐ καὶ τὸ μὲν ὠφελεῖν ἀεὶ πεφυκόσ, ὅσον ἀγαθὸν ψυχῆσ, διενοήθη, τὸ δὲ κακὸν βλάπτειν·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION