Plato, Laws, book 10 101:

ὡῖ δὴ προσήκει μὲν πράττειν καὶ ἐπιμελεῖσθαι διαφερόντωσ τινόσ, ὁ δὲ τούτου γε νοῦσ τῶν μὲν μεγάλων ἐπιμελεῖται, τῶν σμικρῶν δὲ ἀμελεῖ, κατὰ τίνα ἐπαινοῦντεσ τὸν τοιοῦτον λόγον οὐκ ἂν παντάπασι πλημμελοῖμεν; σκοπῶμεν δὲ ὧδε. ἆρ’ οὐ κατὰ δύο εἴδη τὸ τοιοῦτον πράττει ὁ πράττων, εἴτε θεὸσ εἴτ’ ἄνθρωποσ; ποίω δὴ λέγομεν; ἢ διαφέρον οὐδὲν οἰόμενοσ εἶναι τῷ ὅλῳ ἀμελουμένων τῶν σμικρῶν, ἢ ῥᾳθυμίᾳ καὶ τρυφῇ, εἰ διαφέρει, ὁ δὲ ἀμελεῖ. ἢ ἔστιν ἄλλωσ πωσ γιγνομένη ἀμέλεια;