Plato, Laws, book 10 49:

(플라톤, Laws, book 10 49:)

τί μήν; φυλάττωμεν δὴ παντάπασιν ἀπατηλὸν λόγον, μή πῃ πρεσβύτασ ἡμᾶσ ὄντασ νεοπρεπὴσ ὢν παραπείσῃ καὶ διαφυγὼν καταγελάστουσ ποιήσῃ, καὶ δόξωμεν μείζονα ἐπιβαλλόμενοι καὶ τῶν σμικρῶν ἀποτυχεῖν. σκοπεῖτε οὖν. εἰ καθάπερ ποταμὸν ἡμᾶσ ἔδει τρεῖσ ὄντασ διαβαίνειν ῥέοντα σφόδρα, νεώτατοσ δ’ ἐγὼ τυγχάνων ἡμῶν καὶ πολλῶν ἔμπειροσ ῥευμάτων, εἶπον ὅτι πρῶτον ἐμὲ χρῆναι πειραθῆναι κατ’ ἐμαυτόν, καταλιπόντα ὑμᾶσ ἐν ἀσφαλεῖ, σκέψασθαι εἰ διαβατόσ ἐστι πρεσβυτέροισ οὖσι καὶ ὑμῖν, ἢ πῶσ ἔχει, καὶ φανέντοσ μὲν ταύτῃ, καλεῖν ὑμᾶσ τότε καὶ συνδιαβιβάζειν ἐμπειρίᾳ, εἰ δὲ ἄβατοσ ἦν ὡσ ὑμῖν, ἐν ἐμοὶ τὸν κίνδυνον γεγονέναι, μετρίωσ ἂν ἐδόκουν λέγειν, καὶ δὴ καὶ νῦν ὁ μέλλων ἐστὶ λόγοσ σφοδρότεροσ καὶ σχεδὸν ἴσωσ ἄβατοσ ὡσ τῇ σφῷν ῥώμῃ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION